Δεν είναι υπερβολή να πούμε πως μετά το πρόσφατο διεθνές τεχνολογικό black out, κάποιοι μπλοκαρισμένοι σε ξένα αεροδρόμια ταξιδιώτες βρέθηκαν να παρακολουθούν από τα ραδιόφωνα (!) τις εκρηκτικές εξελίξεις στο αμερικάνικο εκλογικό τοπίο.
Όπως είναι γνωστό σ’ ολόκληρο πλέον τον πλανήτη, ήταν αρκετή μια λανθασμένη ενημέρωση λογισμικού από την εταιρεία κυβερνοασφάλειας (!) CrowdStrike, για να προκαλέσει ένα πρωτοφανές διαδικτυακό black out στις διεθνείς μεταφορές και στα συστήματα επικοινωνίας. Όλα εκείνα με τα οποία η CrowdStrike έχει ως βάση πελατών. Το «μαύρο» στις οθόνες τους έγινε αισθητό σε όλο τον κόσμο.
Το «επεισόδιο» έγινε κάθε δυνατή προσπάθεια να ξεχαστεί γρήγορα και σ’ αυτό βέβαια βοήθησαν οι εκρηκτικές εξελίξεις στο εκλογικό τοπίο με την πρωτοφανή στα χρονικά παραίτηση του υποψήφιου Μπάιντεν, μόλις τρεις μήνες πριν από τις εκλογές και λίγο μετά από μια απόπειρα δολοφονίας του αντιπάλου Τράμπ.
Αν «αποστειρώσει» κανείς την είδηση του τεχνολογικού black out και δεν την ξεχάσει γρήγορα μέσα στον… ορυμαγδό των γεγονότων της επικαιρότητας, θα μπορούσε να αναρωτηθεί, μέχρι που θα μπορούσε να φτάσει αυτό το τεχνολογικό «ατύχημα» και πόσο πιθανό είναι να επαναληφθεί στο άμεσο μέλλον.
Πολύ δε περισσότερο πόσο πιθανό θα μπορούσε να είναι κάτι τέτοιο να συμβεί σε πολύ πιο σημαντικά συστήματα από αυτά των αεροπορικών μεταφορών, όπως για παράδειγμα, των χρηματοπιστωτικών συστημάτων, αν και έχουν συμβεί κάποια τέτοια γεγονότα στο παρελθόν πολύ μικρότερης όμως κλίμακας.
Πολλοί ειδικευμένοι αναλυτές διεθνώς που ασχολήθηκαν και δημοσιοποίησαν τις εκτιμήσεις τους, καταλήγουν σε ένα συμπέρασμα, ένα τέτοιο «ατύχημα» -και όχι μία «κυβερνοεπίθεση» που είναι άλλης κλίμακας «συμβάν»- δεν είναι απλά πιθανό να ξανασυμβεί, αλλά το ερώτημα είναι το πόσο γρήγορα μπορεί να ξανασυμβεί, γιατί θα συμβεί.
Με αυτά τα «δεδομένα» κάνουμε ένα μικρό… άλμα σε μία πρόσφατη, λίγα 24ωρα πριν το τεχνολογικό black out, συζήτηση που έγινε στην Κεντρική Τράπεζα της Γερμανίας της γνωστής Bundesbank.
To θέμα της συζήτησης ήταν το «ψηφιακό» ευρώ, οι δυνατότητες και οι κίνδυνοι της εισαγωγής του στο νομισματικό και χρηματοπιστωτικό σύστημα.
Συνομιλητές ήταν ο καθηγητής Bofinger (συνεργάτης της ΕΚΤ για τα ψηφιακά νομίσματα) και ο πρόεδρος της Bundesbank Joachim Nagel. Συζήτησαν, σύμφωνα με το report που δημοσίευσε στην ιστοσελίδα της η Bundesbank «την ανάγκη για το ψηφιακό ευρώ και πιθανές εναλλακτικές λύσεις…».
Ο κ. Nagel ο πρόεδρος της Bundesbank τόνισε τη σημασία του ψηφιακού ευρώ δεδομένης της τρέχουσας γεωπολιτικής κατάστασης και το συνέδεσε με την διαπίστωση της εκρηκτικής αύξησης των πληρωμών με κάρτα.
Τι ήταν όμως αυτό που σχεδόν προφητικά…, ανέδειξε στην συζήτηση ο κ. Nagel; Όπως υποστήριξε, θεωρεί «ιδιαίτερα σημαντική την προστασία των υποδομών ζωτικής σημασίας και την ευρωπαϊκή κυριαρχία…». Και εξήγησε ότι αυτό αφορά ειδικά «την ειδική προστασία των πολιτών στις ψηφιακές πληρωμές που θα παρέχει το ψηφιακό ευρώ και τις πολύ υψηλές απαιτήσεις προστασίας δεδομένων…».
Για να φαντασθούμε λοιπόν σε ένα περιβάλλον που το ψηφιακό ευρώ είναι σε κυκλοφορία και οι συναλλαγές έχουν εκτοξευθεί στην πλατφόρμα του, ένα «επεισόδιο» που θα έχει προέλθει από ένα «μικρό» λάθος στην -διαρκή- επικαιροποίηση των συστημάτων κυβερνοασφάλειας, που έτσι κι αλλιώς ήδη αναλαμβάνουν οι ολιγοπωλιακά ελάχιστοι γίγαντες της πληροφορικής και της ανάπτυξης λογισμικού στον πλανήτη…
Ο κ. Nagel είναι γνωστό ότι δεν αντιτίθεται στην προώθηση της κυκλοφορίας του ψηφιακού ευρώ και η Bundesbank είναι η κεντρική τράπεζα της Ευρωζώνης που έχει προσπαθήσει με διάφορες καμπάνιες ενημέρωσης να εξηγήσει το πως θα λειτουργήσει το ψηφιακό ευρώ.
Είναι όμως ο ίδιος που σε κάθε ευκαιρία αναδεικνύει την σημασία και την ανάγκη απόλυτης διασφάλισης σε επίπεδο κυβερνοασφάλειας των «υποδομών» στις οποίες θα βασίζεται η κυκλοφορία του πριν αυτή ξεκινήσει στο νομισματικό σύστημα. Γιατί το ψηφιακό ευρώ δεν θα χρειάζεται κρατικά «τυπογραφεία» με ειδική τεχνολογία κατά της παραχάραξης, θα χρειάζεται συστήματα προστασίας τα οποία όμως έτσι κι αλλιώς δεν θα είναι στον απόλυτο κρατικό έλεγχο.
Η παρουσία και η συμμετοχή των γιγάντων της πληροφορικής σ’ αυτό το πεδίο είναι… κυριαρχική.
Όπως είπε ο κ. Nagel αναμένει ότι το ψηφιακό ευρώ θα κυκλοφορήσει σε περίπου τέσσερα έως πέντε χρόνια. Μέχρι τότε θα έχει αλλάξει κάτι στον έλεγχο της τεχνολογίας που θα διασφαλίζει την κυκλοφορία του ψηφιακού ευρώ από τέτοια «ατυχήματα» σαν αυτό της CrowdStrike; Όσα συμβαίνουν μέχρι στιγμής με την ανάπτυξη και τον έλεγχο της Τεχνικής Νοημοσύνης (AI) δεν συνάδουν με αυτές τις προσδοκίες… και προκαλούν ανατριχίλα για το τι θα μπορούσε να συμβεί σε ένα τόσο πιθανό «λάθος» πολύ δε περισσότερο σε ένα «επεισόδιο» κυβερνο-επίθεσης μέσω του διαδικτύου.