Το δίκιο και το λάθος του κυρίου Τσίπρα

Η τρόικα ήρθε για να εξασφαλίσει ότι η δήθεν έκτακτη βαρβαρότητα θα παγιωθεί ως μόνιμο καθεστώς. Στόχος τους δεν είναι τα δανεικά. Στόχος τους είναι τα αεροδρόμια, τα λιμάνια, η ενέργεια, οι τηλεπικοινωνίες, ο δημόσιος πλούτος».

Αν και λίγο υπερβολικό το σκέλος περί λιμανιών και αεροδρομίων, θα μπορούσε να υπάρξει συμφωνία και σε αυτό, ιδίως αν αποδεχθούμε τη συνωμοσιολογική προσέγγιση ότι η τρόικα μας θέλει γονατισμένους και αδύνατους για να υφαρπάξει τον ορυκτό πλούτο της χώρας.

Ε, δεν θα τα χαλάσουμε για ένα τόνο πιο πάνω ή ένα τόνο πιο κάτω στην κριτική μας.

Θα συμφωνήσουμε επίσης, έστω κι΄ αν βάζουμε κάποιους αστερίσκους πως «στόχος τους είναι η ίδια η χώρα. Τη χώρα θέλουν να μετατρέψουν σε αποικία χρέους, με διαλυμένη κοινωνία, διαλυμένες αντιστάσεις, διαλυμένη θέληση, διαλυμένες σχέσεις. Αυτή είναι η πικρή αλήθεια, που πρέπει να δούμε κατάφατσα».

Κι΄ εκεί που ασφαλώς η συμφωνία μπορεί να είναι πιο καθαρή είναι στο σκέλος της ομιλίας του που λέει ότι «μας προετοιμάζουν για παράταση του μνημονίου, από το οποίο μέχρι χθες θα φεύγαμε, που προοιωνίζεται παράταση της κοινωνικής δυστυχίας. Και μας προετοιμάζουν επίσης για νέα μνημόνια, ό, τι όνομα κι αν έχουν αυτά στο μέλλον».

Και ασφαλώς θα συμφωνούμε όλοι μας – με εξαίρεση τους εφιάλτες και άλλους προδότες- ότι οφείλουμε να πούμε ένα μεγάλο ΟΧΙ στις βλέψεις και τους σχεδιασμούς της τρόικας, να βάλουμε ένα τέλος στην επιδίωξή της για νέα μνημόνια, νέα δυστυχία και νέα βαρβαρότητα.

Πολύ σωστά. Αλλά πώς θα γίνει αυτό;

Με εκλογές τώρα ώστε να εναρμονιστεί η Βουλή με τη λαϊκή θέληση, λέει ο κ. Τσίπρας.

Κι΄ εγώ κι’ άλλοι πολλοί θα αναρωτηθούν γιατί χρειάζονται οι εκλογές κύριε Τσίπρα για να αντιμετωπιστεί η τρόικα; Δεν θα μπορούσαν οι πολιτικές δυνάμεις, όλες οι δυνάμεις του συνταγματικού τόξου να συνεννοηθούν σε μία μίνιμουμ βάση της οποίας ο πυρήνας θα είναι η απόκρουση της τρόικας και των αντιλαϊκών της επιδιώξεων; Γιατί είναι αναγκαίες οι εκλογές για να υπάρξει αυτή η συνεννόηση;

Θα ήταν πιο ορθό αντί για εκλογές να προτείνατε μία βάση συνεννόησης, ένα μίνιμουμ πρόγραμμα για να αποκρουστεί η τρόικα, να σταθεροποιηθεί η οικονομία και ύστερα να πάμε σε εκλογές.

Μην μου πείτε ότι προτείνετε εκλογές επειδή θέλετε να εκφραστεί η λαϊκή θέληση στη Βουλή και έτσι θα ισχυροποιηθεί η διαπραγματευτική ισχύς της χώρας; Εσείς είστε έξυπνος άνθρωπος κύριε Τσίπρα…. Εξάλλου, ήδη έχει εκφραστεί για 4 χρόνια ή μήπως δεν ήξερε ο λαός ότι ψήφιζε Βουλή για 4 χρόνια;

Να ζητάει «Το ποτάμι» εκλογές για να καταγραφεί η λαϊκή θέληση θα το καταλάβαινα. Βρίσκεται εκτός Βουλής και οι δημοσκοπήσεις του δίνουν την τρίτη θέση. Ενα τέτοιο αίτημα από την πλευρά του θα είχε μία επίφαση νομιμότητας.

Αλλά να πούμε και το άλλο. Ποιος σας είπε κύριε Τσίπρα ότι η Βουλή και οι συσχετισμοί που θα προκύψουν θα βοηθούν τη διαπραγμάτευση, θα ισχυροποιούν την ελληνική διαπραγματευτική ομάδα; Ποιος διασφαλίζει ένα τέτοιο ενδεχόμενο; Η λαϊκή θέληση από μόνη της δεν αρκεί.

Αν εσείς είστε πρώτο κόμμα ας πούμε, αλλά δεν έχετε την πλειοψηφία και τα άλλα κόμματα ακολουθήσουν τη δική σας σημερινή στάση, γιατί θα είναι ισχυρότερη η ελληνική θέση; Ασφαλώς δεν θα είναι, όπως δεν είναι και τώρα που εσείς απέχετε. Θα είναι μόνο όταν οι πολιτικοί καταφέρετε να συνεννοηθείτε. Να κινηθείτε όλοι μαζί με στόχο να αποκρούσετε την τρόικα.

Τα υπόλοιπα είναι φθηνή προπαγάνδα που μάλιστα δεν κρύβεται. Αν ρίξετε μία ματιά στις έρευνες κοινής γνώμης θα δείτε πως έτσι έχουν τα πράγματα και όχι όπως τα θέλετε. Δυστυχώς κύριε Τσίπρα ούτε ο ΣΥΡΙΖΑ, ούτε η κυβέρνηση πείθουν τους πολίτες. Δυστυχώς δεν σας εμπιστεύονται.

Και για να τελειώνουμε. Κάνετε λάθος κύριε Τσίπρα να ζητάτε εκλογές. Θα κερδίζατε πολύ περισσότερα αν ζητούσατε συνεννόηση και παρουσιάζατε μία πρόταση για την αντιμετώπιση της τρόικας. Οχι το πρόγραμμα του ΣΥΡΙΖΑ. Να αναλαμβάνατε την πρωτοβουλία να παρουσιάσετε μία πρόταση που θα μπορούσε να αποτελέσει τη βάση συνεννόησης για την απόκρουση της βαρβαρότητας της τρόικας, Γιατί πράγματι αυτά που ζητάει η τρόικα είναι βάρβαρα.

Μπορείτε; Δυστυχώς δεν θέλετε. Και ακόμα χειρότερα κανένας από τους μεγάλους δεν θέλει.