Ο πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ συχνά πυκνά μιλάει για μονομερείς ενέργειες. Την Τρίτη σε συνέντευξη προς το πρακτορείο Ρόιτερ είπε πως δεν πρόκειται να προβεί σε μονομερείς ενέργειες εκτός αν τον αναγκάσουν.
Σε πρώτη ανάγνωση η τοποθέτηση κρίνεται λογική και σώφρων. Κάποιοι την ερμήνευσαν και ως καθησυχαστικό μήνυμα προς τους Ευρωπαίους. Είναι, όμως, έτσι; Εξαρτάται τι εννοεί ο κ. Τσίπρας όταν λέει πως θέλει συμφωνημένη λύση.
Σε ποια βάση μπορεί να υπάρξει συμφωνημένη λύση; Είναι ακριβώς το κομβικό σημείο που δίνει νόημα και στη διαβεβαίωση ότι δεν θα προβεί σε μονομερείς ενέργειες. Γιατί αν εννοεί ότι θέλει οπωσδήποτε να περικοπεί το χρέος κατά 30%, τότε είναι πολύ δύσκολο να υπάρξει συμφωνημένη λύση. Αποτελεί αυτή η άρνηση των πιστωτών λόγο εξαναγκασμού για μονομερείς ενέργειες;
Αν επιμένει σε κατάργηση όλων των νόμων και των συμφωνιών που έχουν συναφθεί με την τρόικα και οι δανειστές δεν αποδέχονται, αποτελεί η άρνησή τους πράξη που ερμηνεύεται ως εξαναγκασμός για μονομερείς ενέργειες;
Αν η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα αρνηθεί την παράταση στις ωριμάνσεις των ομολόγων αποτελεί αυτή η άρνηση πράξη που θα τον οδηγήσει σε μονομερείς ενέργειες.
Και για να το κάνουμε πιο σαφές. Αν οι Ευρωπαίοι και το ΔΝΤ αρνηθούν θέσεις και προτάσεις σαν αυτές που κάνουν ο κ. Λαφαζάνης, ο κ. Κουρουμπλής, ο κ. Μητρόπουλος και λοιποί οπλαρχηγοί ορισμένων συνιστωσών, αποτελεί αυτή η άρνηση πράξη που θα τον οδηγήσει σε μονομερείς ενέργειες;
Για να ξεκαθαρίσει λοιπόν εντελώς το τοπίο, να γίνουν σαφείς και καθαρές οι προθέσεις του ΣΥΡΙΖΑ θα πρέπει να πει ο κ. Τσίπρας στον ελληνικό λαό ποιες είναι οι θέσεις με τις οποίες θα διαπραγματευθεί με τους Ευρωπαίους και το ΔΝΤ (καλό είναι να μην το βγάζει από το κάδρο γιατί μπορεί να αποτελέσει άλλη μία άρνηση που μπορεί να τον ωθήσει σε μονομερείς ενέργειες) για να γνωρίζουμε όλοι ενόψει τυχόν πρόωρων εκλογών πως ακριβώς σκοπεύει να πορευτεί και πως θα κυβερνήσει αν κερδίσει τις εκλογές.
Γιατί ο δράκος των μονομερών ενεργειών καραδοκεί και να τον δει μπροστά του ο κύριος Τσίπρας, αν οι θέσεις του ΣΥΡΙΖΑ είναι αυτές που εκφράζουν οι κύριοι Λαφαζάνης, Κουρουμπλής, Μητρόπουλος και οι οπλαρχηγοί ορισμένων συνιστωσών.
Αντιθέτως, απομακρύνεται ο κίνδυνος των μονομερών ενεργειών αν υιοθετήσει τις θέσεις του κυρίου Δραγασάκη, του κυρίου Σταθάκη και άλλων στελεχών που διακρίνονται για το ρεαλισμό στην εκτίμηση του συσχετισμού των δυνάμεων, αφού τα πάντα από αυτό το συσχετισμό εξαρτώνται.
Επίσης, απομακρύνεται ακόμα περισσότερο ο κίνδυνος αν ο ΣΥΡΙΖΑ μετεκλογικά συνεργαστεί με άλλες πολιτικές δυνάμεις (όπως για παράδειγμα Το Ποτάμι του κυρίου Θεοδωράκη) οι οποίες έχουν δεσμευτεί στο λαό ότι θέλουν πάση θυσία να παραμείνει η χώρα στο ευρώ, πράγμα που δεν έκανε ακόμα ο ΣΥΡΙΖΑ και δεν το εννοεί ούτε ο κ. Τσίπρας όταν στο συλλογισμό του για τις μονομερείς ενέργειες προσθέτει το “εάν μας εξαναγκάσουν”.
Και δεν πιστεύω ότι αυτό γίνεται για λόγους διαπραγματευτικούς, ότι δηλαδή ο κύριος Τσίπρας δεν θέλει να αποκαλύψει τα χαρτιά του ενόψει της διαπραγμάτευσης, αλλά μάλλον διότι υπάρχουν ισχυρές αντιστάσεις στο εσωτερικό του κόμματος, διότι υπάρχουν δυνάμεις που δεν θέλουν να παραμείνει η χώρα ΠΑΣΗ ΘΥΣΙΑ στο ευρώ (αλήθεια αυτοί οι δημοκράτες πού γράφουν τη θέληση του λαού ο οποίος στην πλειοψηφία του τάσσεται υπέρ της παραμονής στην ευρωζώνη;).
Εν κατακλείδι ο κύριος Τσίπρας βασανίζεται από ένα μεγάλο δίλημμα. Να πάει με το Σταθάκη, το Δραγασάκη και να συμμαχήσει με τις άλλες δυνάμεις ή να ακολουθήσει το δρόμο των κυρίων Λαφαζάνη, Κουρουμπλή, Μητρόπουλου και των οπλαρχηγών ορισμένων συνιστωσών;
Οσο πιο καθαρή είναι η απάντηση του κυρίου Τσίπρα τόσα περισσότερα θα γνωρίζει ο λαός για τις προθέσεις του ΣΥΡΙΖΑ και το περιεχόμενο της διακυβέρνησης της χώρας αν του ανατεθεί η εντολή και σχηματίσει κυβέρνηση.
Αριθμός Πιστοποίησης Μ.Η.Τ.232163