Η “Le Monde Diplomatique” μάλλον δεν υιοθετεί την ατάκα Φίλη πως ο Βαρουφάκης λέει συνέχεια μαλ@@ και για αυτό πήρε συνέντευξη από τον τεως υπουργό Οικονομικών, και Κιμ Καρντάσιαν της πολιτικής κατά την γερμανική Die Welt.
Στην συνέντευξη αυτή ο Γιάνης Βαρουφάκης, ως νέος Εμίλ Ζολά, απηύθυνε ένα νέο ”κατηγορώ” κατά Σόιμπλε, Ντάισελμπλουμ και Στουρνάρα για το, πιθανότατα, πιο μελανό σημείο της σύντομης θητείας του, που δεν είναι άλλο από το κλείσιμο των τραπεζών.
Διαβάστε πως περιγράφει ο ίδιος τις εξευτελιστικές στιγμές που έζησε ως διαπραγματευτής της Ελλάδας από ”αυτούς που ήθελαν να ταπεινώσουν την κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ και να την κάνουν να παραιτηθεί”.
11 Φεβρουαρίου – “Κατά την πρώτη μου συμμετοχή σε Eurogroup, μετέφερα προς τους εταίρους μου το μήνυμα ότι στην κυβέρνησή του ΣΥΡΙΖΑ μπορούν να βρουν έναν αξιόπιστο εταίρο. Θα εργαστούμε για την εξεύρεση κοινού τόπου συνεργασίας με το Eurogroup στη βάση της εφαρμογής μίας τριπολικής πολιτικής η οποία θα επιτρέψει στην Ελλάδα να εξέλθει από την κρίση. Η πολιτική θα πρέπει να περιλαμβάνει βαθιές και ουσιαστικές διαρθρωτικές αλλαγές ώστε να ενισχυθεί η αποδοτικότητα αλλά και να καταπολεμηθεί ριζικά η διαφθορά, η φοροδιαφυγή και η ολιγαρχία των κερδοσκόπων. Ο δεύτερος πυλώνας της πολιτικής θα πρέπει να είναι βασισμένος σε ισοσκελισμένα δημοσιονομικά”.
5 Φεβρουαρίου – “Επισκέφθηκα για πρώτη φορά τον Γερμανό Υπουργό Οικονομικών, Wolfgang Schäuble και τον διαβεβαίωσα πως από την πλευρά της ελληνικής κυβέρνησης μπορεί να αναμένει προτάσεις οι οποίες στοχεύουν όχι μόνο τους Έλληνες πολίτες αλλά συνολικά τους Ευρωπαίους. Όπως αργότερα ανακαλύψαμε καμία από τις προσπάθειές μας δεν ενδιέφερε μεγάλη μερίδα της Ευρώπης”.
30 Ιανουαρίου – “Είχα την πρώτη συνάντηση με τον Jeroen Dijsselbloem όντας ως υπουργός οικονομικών της χώρας. Η πρώτη ερώτηση που μου έθεσε ήταν το πώς σκοπεύουμε να χειριστούμε το μνημόνιο το οποίο είχε υπογράψει η προηγούμενη κυβέρνηση με τους δανειστές. Η απάντησή μου ήταν πως η νέα κυβέρνηση είχε εκλεγεί με τη δέσμευση να επαναδιαπραγματευτεί τη συγκεκριμένη συμφωνία καθώς ήταν αδύνατο να συνεχιστεί η εφαρμογή πολιτικών οι οποίες είχαν φτάσει στα όρια της εξαθλίωσης της ελληνική οικονομία και κοινωνία. Η απάντηση που έλαβα ήταν άμεσα και ξεκάθαρη – δεν υπάρχει περίπτωση αυτό να συμβεί. Είτε αποδέχεστε τις δεσμεύσεις που μνημονίου που έχει υπογραφεί είτε το πρόγραμμα σταματά άμεσα μου τόνισε. Με άλλα λόγια, μου είπε πως είτε συνεχίζεται στο δρόμο των ίδιων αποτυχημένων πολιτικών λιτότητας είτε το τραπεζικό σας σύστημα καταρρέει. Κοινώς ο ELA σταματά τη χρηματοδότηση του τραπεζικού συστήματος, τα ΑΤΜ σταματούν να δίνουν χρήματα, οι τράπεζες κλείνουν. Η συγκεκριμένη πρακτική κατά την άποψή μου ωμού εκβιασμού δεν ήταν η τελευταία”.
11 Φεβρουαρίου – “Στο Eurogroup, η στάση του κυρίου Dijsselbloem ήρθε να επιβεβαιωθεί και από τον κύριο Schaeuble. Έχοντας μόλις τελειώσει την ομιλία του ο Γάλλος υπουργός Οικονομικών κύριος Sapin, στην οποία είχε σημειώσει πως θα πρέπει να γίνουν προσπάθειες να βρεθεί ένας κοινός τόπος συζήτησης για την αναδιάρθρωση συγκεκριμένων σημείων του προηγούμενου μνημονίου, ο Schaeuble είπε: “Οι εκλογές δεν θα έπρεπε να μπορούν να αλλάζουν τίποτε”. Στο τέλος της συγκεκριμένης συνεδρίασης ζήτησα η λέξη “τροποποιημένο” να τοποθετηθεί πριν από τη λέξη “μνημόνιο”, σε μία πρόταση η οποία ως στόχο θα είχε ουσιαστικά να δεσμεύσει την κυβέρνηση μας με επόμενες αποφάσεις. Λίγες ώρες αργότερα ο κύριος Dijsselbloem επανέλαβε την απειλή του για κατάρρευση του προγράμματος στήριξης σε περίπτωση που επιμέναμε στη συγκεκριμένη τακτική. Στο σημείο αυτό συνομίλησα με τον Πρωθυπουργό κύριο Τσίπρα έλαβα την εντολή να αποχωρήσω από το Eurogroup, αγνοώντας για δεύτερη φορά τις απειλές από την πλευρά Dijsselbloem. Kατά τη διάρκεια όλων των συνομιλιών από πάρα πολλούς υπουργούς οικονομικών αλλά κάποια στιγμή η κατάσταση έγινε και προσωπική καθώς υπήρξαν υπουργοί που ανοιχτά με κατηγόρησαν πως τους κάνω μάθημα οικονομικών”.
“Ένα μήνα πριν εκλεγούμε, η προηγούμενη κυβέρνηση, σε συνεργασία με το διοικητή της Τράπεζας της Ελλάδα είχε ήδη δρομολογήσει ένα πρώτο bank run. Μετά την εκλογή μας, η ΕΚΤ άρχισε να επισημάνει ότι θα ήταν σταδιακά θα προχωρούσε στην απενεργοποίηση της ροής ρευστότητας προς το τραπεζικό σύστημα της χώρας, ενισχύοντας με τον τρόπο αυτό μία άνευ προηγουμένου απόσυρση καταθέσεων η οποία σαφέστατα χρησιμοποιήθηκε με συγκεκριμένο σκοπό από το Eurogroup, για να “δικαιολογηθεί” το κλείσιμο των τραπεζών – κάνοντας τελικά πράξη την αρχική απειλή του Dijsselbloem”
“Όταν οι διαπραγματεύσεις πέρασαν σε τεχνοκρατικό επίπεδο απλά επιβεβαίωσαν τους χειρότερους φόβους που είχαμε για την κατάσταση. Στην πραγματικότητα ενδιαφέρονταν μόνο να ταπεινώσουν την κυβέρνησή και να μας αναγκάζουν να επιλέξουμε ανάμεσα στην παραίτηση και τη συνθηκολόγηση”.
Πηγή Capital
