Οι πρώτες αβεβαιότητες πηγάζουν από τις θέσεις της τρόικα η οποία επιμένει να βάλει με ηχηρό τρόπο τη σφραγίδα της στο τελικό κείμενο. Η απουσία συγκεκριμένων ρυθμίσεων για τις δόσεις εξόφλησης των χρεών προς το Δημόσιο και τα ασφαλιστικά ταμεία, καθώς και για τη φορολογική κλίμακα αποδεικνύουν πως παρά τους κυβερνητικούς λεονταρισμούς η τρόικα φαίνεται πως δυστυχώς είναι ικανή να επιβάλλει τις απόψεις της.
Και λέμε δυστυχώς γιατί σε ζητήματα που άπτονται της ανάπτυξης, της κοινωνικής δικαιοσύνης και προπαντός διέπονται από την κοινή λογική, η κυβέρνηση θα έπρεπε να προβάλλει βέτο, να τα επιβάλλει και αν η τρόικα αρνηθεί να κινηθεί προς το πεδίο του ρεαλισμού να προχωρήσει σε μονομερείς ενέργειες.
Επίσης, η βλακώδης προσέγγιση της τρόικα για τις δόσεις δεν θα έπρεπε σε καμία περίπτωση να γίνει αποδεκτή. Γιατί από τη στιγμή που τα εισοδήματα των πολιτών έχουν κατακρεουργηθεί το να απαιτείς μεγάλες δόσεις είναι η επιτομή της βλακείας, καθότι “ουκ αν λάβοις παρά του μη έχοντος”. Ετσι, πολίτες που θα ήθελαν και θα μπορούσαν να πληρώσουν μικρότερες δόσεις βρίσκονται υπό την απειλή της κατάσχεσης γιατί τους ζητούν να πληρώσουν ποσά που δεν έχουν.
Με αποτέλεσμα τριπλό κακό. Οι πολίτες να βιώνουν δύσκολες και απαράδεκτες καταστάσεις, το Δημόσιο να μην εισπράττει χρήματα και τα χρέη να διογκώνονται.. Ενώ με πολλές και μικρές δόσεις θα μπορούσαν να αυξηθούν τα δημόσια έσοδα και να απαλλαγούν οι πολίτες από τη βαρβαρότητα της κατάσχεσης. Πόσο μυαλό χρειάζεται να έχει κανείς για να καταλάβει πόσο παλαβή είναι η άρνηση της τρόικα;
Την αβεβαιότητα ενισχύει επίσης, η αναμενόμενη διαπραγμάτευση για τη ρύθμιση του χρέους, αφού από αυτή θα εξαρτηθεί σε πολύ μεγάλο βαθμό το μέγεθος του απαραίτητου πρωτογενούς πλεονάσματος. Για παράδειγμα αν από 2,9% μπορεί να περιοριστεί στο 2,5%, σημαίνει πως απαιτούνται λιγότερα εισπρακτικά μέτρα της τάξης των 700 περίπου εκατομμυρίων ευρώ.
Αλλά η μεγαλύτερη αβεβαιότητα πηγάζει από την εκλογή Προέδρου της Δημοκρατίας. Σε περίπτωση που η Βουλή εκλέξει νέο Πρόεδρο, τότε ο προϋπολογισμός θα εφαρμοστεί και η κυβέρνηση ενισχυμένη από το γεγονός ενδεχομένως θα μπορούσε να προχωρήσει στη λήψη κοινωνικών μέτρων ή να διευρύνει τις φοροαπαλλαγές με αποτέλεσμα να ενισχυθεί περαιτέρω η ανάπτυξη λειτουργώντας ευεργετικά στο επίπεδο της δημιουργίας νέων θέσεων εργασίας, των εσόδων των ταμείων, αλλά και του Δημοσίου.
Αν, όμως, τελικά η χώρα οδηγηθεί στις εκλογές, τότε δεν αποκλείεται τον ερχόμενο Απρίλιο ο προϋπολογισμός αυτός να βρεθεί στο χρονοντούλαπο της ιστορίας (για να θυμηθούμε και μία Πασοκική ρήση).
Πάντως, περιμέναμε περισσότερη σαφήνεια στο προσχέδιο ακόμα και για λόγους ορθής επικοινωνιακής αντιμετώπισης του θέματος.
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ:
Η… αποκάλυψη του προϋπολογισμού – Τα σημεία – κλειδιά
Η ώρα του προϋπολογισμού έφτασε! Η ανεργία και το… μεταπολιτευτικό ρεκόρ
Αριθμός Πιστοποίησης Μ.Η.Τ.232163