Σε καθεστώς ειδικής διαχείρισης μπαίνει η άλλοτε κραταιά βιομηχανία Χαλυβουργική, κατόπιν αίτησης της Εθνικής Τράπεζας. Το θέμα θα συζητηθεί στις 5 Απριλίου και η οριστική απόφαση που θα καθορίσει το μέλλον της θα ληφθεί περί τα τέλη Μαϊου.
Εφόσον η αίτηση για να τεθεί σε καθεστώς ειδικής διαχείρισης γίνει δεκτή, τότε θα ακολουθήσει δημόσιος πλειοδοτικός διαγωνισμός για την εκποίηση των περιουσιακών στοιχείων της εταιρείας. Η αγορά εκτιμά ότι επενδυτικό ενδιαφέρον θα υπάρξει, η έκβαση όμως του διαγωνισμού θα εξαρτηθεί από το τίμημα που είναι διατεθειμένοι να καταβάλλουν. Όπως προβλέπει η διαδικασία, στο «σφυρί» θα βγουν οι βιομηχανικές εγκαταστάσεις στην Ελευσίνα, καθώς και το ιδιόκτητο λιμάνι της επιχείρησης, η οποία με απόφαση του ΣτΕ το 2014, είχε αποκτήσει μία ακόμα άδεια για τη δημιουργία και δεύτερου λιμανιού.
ΔΙΑΦΗΜΙΣΗ
Η εταιρεία είχε διακόψει οριστικά τη βιομηχανική της δραστηριότητα στα τέλη του 2018, όταν η ΔΕΗ αρνήθηκε να της παρέχει ρεύμα, εάν δεν αποπληρωνόντουσαν οι ληξιπρόθεσμες οφειλές της.
Τα πρώτα βήματα
Η Χαλυβουργική ιδρύθηκε το 1925 από την οικογένεια Αγγελόπουλου αρχικά για να εμπορεύεται είδη σιδήρου. Το 1932 ξεκίνησε να παράγει καλώδια και το 1938 χάλυβα. Η παραγωγή της εταιρείας εκσυγχρονίστηκε και επεκτάθηκε μετά τον Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο, με την εταιρεία να μεταφέρει την παραγωγή της στην Ελευσίνα το 1953. Τα επόμενα χρόνια ήταν η “χρυσή εποχή” της εταιρείας, καθώς η κατασκευαστική έκρηξη που ακολούθησε λόγω του ελληνικού οικονομικού θαύματος οδήγησε σε μια τεράστια αύξηση της ζήτησης για χάλυβα.
Η Χαλυβουργική αντιμετώπισε σοβαρά οικονομικά προβλήματα κατά τη διάρκεια της οικονομικής κρίσης από τα τέλη της δεκαετίας του 1980 και στις αρχές της δεκαετίας του 1990 στην Ελλάδα. Ωστόσο κατάφερε να επιβιώσει χάρη στην υλοποίηση ενός προγράμματος εκσυγχρονισμού, όπου η εταιρεία προσέθεσε νέα προϊόντα και τεχνολογίες.
ΔΙΑΦΗΜΙΣΗ
Η αρχή του τέλους
Το 2012, η εταιρεία γνώρισε μια δραματική πτώση στον όγκο παραγωγής της, με τις πωλήσεις της να πέφτουν κατά 70.62%. Τότε η εταιρεία χρωστούσε πάνω από 1 δισ. ευρώ στις τράπεζες. Τον Φεβρουάριο του 2014, μετά από μια δραματική πτώση της ζήτησης χάλυβα στην Ελλάδα και του υψηλού ενεργειακού κόστους, η εταιρεία σταμάτησε την παραγωγή χάλυβα και απέλυσε 200 από τους 263 εργαζομένους της. Πριν από αυτό, 148 εργαζόμενοι είχαν συνταξιοδοτηθεί εθελούσια.
Το 2015, σταμάτησε μόνιμα την παραγωγή της, αλλά συνέχισε να λειτουργεί για το καλό των εργαζομένων. Σε μια συνέντευξη του προέδρου του συνδικάτου των εργαζομένων της εταιρείας το 2018, εκείνος δήλωσε ότι δεν είχε δει τον ιδιοκτήτη της εταιρείας, τον Κωνσταντίνο Αγγελόπουλο, εδώ και δύο χρόνια. Το 2018 το συνδικάτο δήλωσε ότι η εταιρεία απασχολούσε 170 εργαζομένους, οι οποίοι εργάζονταν τρεις μέρες την εβδομάδα, ενώ το 2006 απασχολούσε 600 με 700 εργαζομένους. Το 2018 χρωστούσε πάνω από 400 εκατομμύρια σε τράπεζες και στο δημόσιο, ενώ δεν μπορούσε να εξυπηρετήσει το χρέος της από το 2016.
Εκτός από τα οικονομικά προβλήματα, η εταιρεία είχε κλονιστεί και από την ενδοοικογενειακή κόντρα των βασικών μετόχων, του Κωνσταντίνου Αγγελόπουλου και των υιών του Παναγιώτη και Γιώργου Αγγελόπουλου,
