Οι πιέσεις στις τελευταίες συνεδριάσεις ήταν ισχυρές με αποτέλεσμα να χάνονται δισεκατομμύρια κάθε ημέρα από την κεφαλαιοποίηση των μετοχών και ειδικά των τραπεζών. Είναι χαρακτηριστικό ότι η κεφαλαιοποίηση των τεσσάρων συστημικών τραπεζών έχει υποχωρήσει κάτω από τα 4,8 δισ. Από την αρχή του χρόνου τραπεζικός δείκτης έχασε 44,51% και 4,1 δισ κεφαλαιοποίηση (ήταν 8,87 δισ στις 29 Δεκεμβρίου του 2017).
Ο Γενικός Δείκτης καταγράφει απώλειες εντός του 2018 ύψους 21,95%, από τις μεγαλύτερες παγκοσμίως, ενώ η κεφαλαιοποίηση της αγοράς από 54,05 δισ στις 29 Δεκεμβρίου του 2017, στα 45,6 δισ χθες, πτώση 8,45 δισ. Σχεδόν δηλαδή η μισή πτώση της κεφαλαιοποίησης προέρχεται από τις τράπεζες.
Χθες στο Χρηματιστήριο της Αθήνας ο Γενικός Δείκτης υποχώρησε 2,43%, «επιστρέφοντας» στις 626 μονάδες, επίπεδο που είχε να καταγραφεί από τον Φεβρουάριο του 2017.
Την ίδια ώρα, οι επενδυτές δείχνουν ότι δεν έχουν καμία εμπιστοσύνη στην ελληνική κυβέρνηση και στην ικανότητά της να προσελκύσει κεφάλαια που θα δώσουν ώθηση στην ανάπτυξη. Ο τραπεζικός κλάδος συνεχίζει να βρίσκεται στο μάτι του κυκλώνα καθώς το σχέδιο για στήριξη των τραπεζών με κρατικές εγγυήσεις και χρήση του «μαξιλαριού» έχει προκαλέσει ποικίλες αντιδράσεις.
Σε τρεις συνεδριάσεις ο ΓΔ έχασε 7,4%, ενώ οι ανησυχίες που είχαν ως επίκεντρο τον τραπεζικό κλάδο «μεταδόθηκαν» σε ολόκληρο το ταμπλό. Ενδεικτικό του κακού κλίματος είναι ότι στις τελευταίες οκτώ συνεδριάσεις, η μοναδική άνοδος καταγράφηκε την Πέμπτη 4 Οκτωβρίου, αμέσως μετά την «Μαύρη Τετάρτη», όταν η αγορά προσπάθησε να αντιδράσει στις ακραίες πιέσεις.
Η Ιταλία και τα ομόλογα των ΗΠΑ
Στο χαοτικό κλίμα που δημιουργούν οι αυξανόμενες ανησυχίες για την κόντρα της Ρώμης με τις Βρυξέλλες και οι ομοιότητες με την ελληνική «υπερήφανη διαπραγμάτευση» του 2015, ήρθαν χθες να προστεθούν άλλοι δύο παράγοντες έντασης, όπως η μεγάλη άνοδος των αποδόσεων των αμερικανικών ομολόγων και οι απαισιόδοξες προβλέψεις του ΔΝΤ για την παγκόσμια οικονομία.
Το γεγονός ότι η απόδοση του αμερικανικού 10ετούς έσπασε το φράγμα του 3,25% οδήγησε αυτομάτως σε επιδείνωση του κλίματος στις αγορές ομολόγων, καθώς πρόκειται για μία εξέλιξη τόσο με συμβολικό όσο και με πρακτικό αντίκτυπο. Αποτέλεσμα ήταν ένα ακαριαίο sell-off σε τίτλους υψηλού ρίσκου, όπως σε ιταλικά και ελληνικά ομόλογα, με τις αποδόσεις των 10ετών να ανέρχονται σε 3,71% και 4,68% αντίστοιχα.
Σύμφωνα με την Capital Economics, οι επόμενοι μήνες δεν θα είναι ευοίωνοι για τις ιταλικές μετοχές και τα ιταλικά ομόλογα, που σημαίνει ότι η ελληνική αγορά έχει να αντιμετωπίσει ακόμη μία πρόκληση.
Τι δείχνουν τα αμερικανικά ομόλογα
Η απόδοση του αμερικανικού 10ετούς κατάφερε να αναρριχηθεί από το 3,05% στο 3,25% μόλις σε μία εβδομάδα, αγγίζοντας υψηλό 7 ετών. Η άνοδος των 20 μονάδων βάσης σε τόσο μικρό χρονικό διάστημα αποτελεί αξιοσημείωτη εξέλιξη για τη συγκεκριμένη αγορά και σε συνδυασμό με το γεγονός ότι η αύξηση επηρέασε περισσότερο τα ομόλογα μεγαλύτερης διάρκειας (π.χ. το 2ετές ενισχύθηκε μόλις κατά 7 μονάδες βάσης) έδωσε αφορμή για ρευστοποιήσεις σε ευάλωτους τίτλους.
Η σημαντικότερη επίπτωση από την ανοδική διάσπαση του 3,2% ήταν η ενίσχυση της μεταβλητότητας στις χρηματαγορές, με τους επενδυτές να «ξεφορτώνονται» μετοχές και ομόλογα. Υπάρχουν και πιο τεχνικές πτυχές, όπως το γεγονός ότι μειώθηκε ο μέσος όρος 50 ημερών του Nasdaq, κάτι που έχει να συμβεί από τον περασμένο Μάιο, την ώρα που ο δείκτης «κινδύνου» VIX ενισχύθηκε κατά 35%.
Οι επενδυτές έχουν μπροστά τους μία «παλέτα» με αναρίθμητα ανοιχτά ζητήματα. Από τον εμπορικό πόλεμο και τις ανησυχίες για την κινεζική οικονομία, μέχρι τον φόβο νέας κρίσης στην Ευρώπη με επίκεντρο την Ιταλία και φόντο τις ευρωεκλογές και την πιθανότητα νέας μεγάλης ύφεσης το 2020. Προσπαθούν, επίσης, να προβλέψουν τις κινήσεις της Fed και της ΕΚΤ ως προς την αύξηση των επιτοκίων αλλά και τις διακυμάνσεις του πετρελαίου, ενώ περιμένουν να «γυρίσει» η Wall.
Την αντιστροφή της τάσης στη Wall όλοι την περιμένουν αλλά κανείς δεν γνωρίζει ποιο θα είναι το σημείο καμπής. Σημειώνεται ότι η επίδοση του παγκόσμιου μετοχικού δείκτη MSCI World, από την αρχή του έτους μέχρι σήμερα δείχνει μία διαφορά στις επιμέρους επιδόσεις μεταξύ αμερικανικών μετοχών και του υπόλοιπου κόσμου που είναι η μεγαλύτερη των τελευταίων 30 ετών.
Του Θανάση Παπαδή
