Οι εταιρείες βραχυχρόνιας μίσθωσης ακινήτων προσέφυγαν στο ΣτΕ για το τέλος επιτηδεύματος

Προσέφυγε στο Συμβούλιο της Επικρατείας κατά εγκυκλίου της ΑΑΔΕ ο Σύνδεσμος Εταιρειών Βραχυχρόνιας Μίσθωσης Ακινήτων (Stama), χαρακτηρίζοντας την επιβολή τέλους επιτηδεύματος αντισυνταγματική.

Σύμφωνα με την ανακοίνωση του συνδέσμου η προσφυγή του στο ΣτΕ αφορά της εγκύκλιο της «Ανεξάρτητης Αρχής Δημοσίων Εσόδων (ΑΑΔΕ) με τίτλο «Παροχή διευκρινίσεων αναφορικά με τη φορολογική αντιμετώπιση των βραχυχρόνιων μισθώσεων στο πλαίσιο της οικονομίας του διαμοιρασμού μετά τις τροποποιήσεις που επήλθαν με τις διατάξεις του ν.5073/2023», με την οποία χαρακτηρίστηκαν όλα τα μίσθια βραχυχρόνιας μίσθωσης ως υποκαταστήματα – επαγγελματικές εγκαταστάσεις των επιτηδευματιών βραχυχρόνιας μίσθωσης με ισχύ από την χρήση 2024.

Συνέπεια αυτής της εγκυκλίου είναι ότι πλέον του ΦΠΑ που επιβλήθηκε, του τέλους παρεπιδημούντων και του τέλους κλιματικής αλλαγής ανα διανυκτέρευση, να οφείλεται και τέλος επιτηδεύματος (600 ευρώ) για κάθε ακίνητο που εκμισθώνεται με βραχυχρόνια μίσθωση από νομικά πρόσωπα.

Η προσβαλλόμενη Εγκύκλιος αφορά την φορολόγηση νομικών προσώπων και φυσικών προσώπων που δραστηριοποιούνται στην βραχυχρόνια εκμίσθωση ακινήτων κατά την έννοια του άρθρου 111 ν. 4446/2016 και η οποία αποβλέπει να ερμηνεύσει τα άρθρα 27-29 του ν. 5073/2023, τροποποιώντας αντίθετη πρόβλεψη παλαιότερης Εγκυκλίου της ΑΑΔΕ με αρ. Ε.2141/16.7.2019 («Διευκρινίσεις για ζητήματα που άπτονται των βραχυχρόνιων μισθώσεων στο πλαίσιο της οικονομίας του διαμοιρασμού») της οποίας η παρ. 11 όριζε ότι :

«Τα «Ακίνητα» που εκμισθώνονται ή υπεκμισθώνονται στο πλαίσιο της οικονομίας του διαμοιρασμού με βάση τις διατάξεις του άρθρου 111 του ν.4446/2016 από νομικό πρόσωπο ή νομική οντότητα, χωρίς την παροχή άλλων υπηρεσιών, πλην της παροχής κλινοσκεπασμάτων, ΔΕΝ λογίζονται ως υποκατάστημα των ως άνω προσώπων».

Οι λόγοι που μας οδήγησαν στην προσφυγή μας στο συμβούλιο της επικρατείας είναι:

1. Στις 7 Δεκεμβρίου 2023 ψηφίστηκε το φορολογικό νομοσχέδιο με τίτλο “Μέτρα για τον περιορισμό της φοροδιαφυγής και άλλες επείγουσες διατάξεις” και δεν άλλαξε ο παραπάνω χαρακτηρισμός. Θεωρούμε αντισυνταγματικό μέσω μιας εγκυκλίου χωρίς νομοθέτηση ενώ υπήρξε αυτή λίγους μήνες πριν, να επιβάλλονται δυσβάστακτοι και αιφνιδιαστικοί φόροι “από το παράθυρο”.
2. Αδυνατούμε να αντιληφθούμε πως χαρακτηρίζεται υποκατάστημα ένα ακίνητο στο οποίο απαγορεύεται η παροχή οποιασδήποτε άλλης υπηρεσίας πλην της παροχής κλινοσκεπασμάτων. Με την ίδια λογική, οι Εταιρείες Επενδύσεων σε Ακίνητη Περιουσία (ΑΕΕΑΠ) του ν. 2778/1999 που επενδύουν – αποκτούν και εκμεταλλεύονται ακίνητα, αλλά και κάθε είδους εταιρείες που αποκτούν με μίσθωση ή με αγορά, δικαίωμα εκμετάλλευσης ακινήτων θα πρέπει να δηλώνουν τα ακίνητα αυτά ως υποκαταστήματά τους.
3. Η επιβολή τέλους επιτηδεύματος (600€) ανά κατάλυμα σημαίνει ότι οι εταιρείες μας θα βρεθούν στο χείλος της οικονομικής καταστροφής αφού θα είναι αδύνατον να ανταποκριθούν σε τόσο μεγάλες υποχρεώσεις. Εάν μια εταιρεία διαχειρίζεται 50 ακίνητα κατ’ εντολή ιδιοκτητών καλείται να πληρώσει 30.000€ φόρο μόνο για το τέλος επιτηδεύματος.
4. Προστατεύουμε τα συμφέροντα των μικρο-ιδιοκτητών που μας έχουν αναθέσει τα ακίνητα τους προς διαχείριση και θα δουν το εισόδημα τους, για το οποίο παλεύουμε καθημερινά, να τους εξασφαλίσουμε, να συρρικνώνεται.»