Ψηφιακό τέλος συναλλαγής και για τις συμβάσεις που συνάπτονται στο εξωτερικό – Ποιο είναι το πλαφόν για τα δάνεια

Το νομοσχέδιο του υπουργείου Οικονομικών το οποίο παρουσιάστηκε χθες (3.7.2024), δεν φέρνει μόνο ραγδαίες μειώσεις στις περιπτώσεις που οι συναλλασσόμενοι θα πρέπει να καταβάλλουν τέλος συναλλαγής, καθώς πλέον θα «πιάνει» ακόμα και συμβάσεις που συνάπτονται στο εξωτερικό, ενώ αλλάζει το τοπίο που διέπει την επιβολή τελών στα δάνεια.

Το νέο ψηφιακό τέλος συναλλαγής στοχεύει, μεταξύ άλλων, θα «τσιμπήσει» εκείνους που σε περιπτώσεις συναλλαγών όπως είναι τα δάνεια, «έστριβαν διά του αρραβώνος», ή ακριβέστερα, «έστριβαν διά του εξωτερικού».

Αυτό θα το καταφέρει μέσω της επίλυσης του προβλήματος της «εδαφικότητας» που υπάρχει με το ισχύον πλαίσιο, δηλαδή με το γεγονός ότι για να επιβληθεί το τέλος επί της συναλλαγής θα πρέπει η σύνταξη του εγγράφου και η εκτέλεση της συναλλαγής να λάβει χώρα στην Ελλάδα.

Οι ασάφειες του ισχύοντος νόμου έδιναν την ευκαιρία σε όσους ήθελαν να αποφύγουν το τέλος χαρτοσήμου, για παράδειγμα, να συνάψουν το έγγραφο μιας δανειακής σύμβασης σε χώρα του εξωτερικού, αποφεύγοντας έτσι την επιβάρυνση με τέλος και στερώντας έσοδα το ελληνικό Δημόσιο.

Τι αλλάζει με το ψηφιακό τέλος συναλλαγής

Ωστόσο, το νέο ψηφιακό τέλος συναλλαγής έρχεται να τερματίσει τις παραφωνίες του προϋπάρχοντος πλαισίου. Όχι μόνο αποσαφηνίζει το πότε επιβάλλεται το τέλος συναλλαγής βάσει του αντικειμένου φορολόγησης, καθώς έως τώρα υπήρχαν πλείστες όσες περιπτώσεις που έμεναν στο «κενό» γιατί δεν είχε προβλεφθεί να εμπίπτουν σε κανενός είδους φόρο, αλλά και λύνει διά παντός το ζήτημα της εδαφικότητας που εκμεταλλευόντουσαν οι επιτήδειοι.

Και αυτό, διότι πλέον ορίζεται με σαφήνεια πως το ψηφιακό τέλος συναλλαγής θα επιβάλλεται σε όλες τις συναλλαγές στις οποίες συμμετέχει τουλάχιστον ένας φορολογικός κάτοικος Ελλάδας, ανεξάρτητα από τον τύπο της συναλλαγής, αλλά και τον τόπο όπου καταρτίστηκε η συναλλαγή, ακόμα δηλαδή και αν η σύμβαση συνάφθηκε στο εξωτερικό.  

Επιπλέον, για τις συνάψεις συμβάσεων δανείων, ορίζεται με σαφήνεια η επιβολή ανώτατου ορίου ψηφιακού τέλους συναλλαγής στα 150 χιλ. ευρώ ανά δανειακή σύμβαση.

Στο ψηφιακό τέλος συναλλαγής υπάγονται επίσης και τα ομολογιακά δάνεια.

Τέλος, σημειώνεται πως οι συντελεστές με τους οποίους θα υπολογίζεται το ψηφιακό τέλος συναλλαγής θα είναι:

• 3,6% τα δάνεια μεταξύ ιδιωτών,
• 2,4% τα δάνεια μεταξύ φυσικών ή νομικών προσώπων που ασκούν αμφότερα επιχειρηματική δραστηριότητα ή όπου ο ένας τουλάχιστον συμβαλλόμενος είναι ΑΕ, ΕΠΕ ή ΙΚΕ,
• 1,2% οι εγγραφές στα βιβλία νομικών προσώπων περί καταθέσεων και αναλήψεων.