Ο χρυσός είναι μια κλασική επένδυση κρίσης, αλλά σύμφωνα με τους νόμους της αγοράς, η ζήτηση για το πολύτιμο μέταλλο θα έπρεπε να μειώνεται όταν αυξάνονται τα επιτόκια.
Ωστόσο αυτό δεν συμβαίνει και αντίθετη τιμή του χρυσού συνεχίζει να σημειώνει νέα ρεκόρ, με την τιμή ανά ουγγιά να ανέρχεται την Τρίτη (09.11.24) στα 2.365 δολάρια ΗΠΑ. Από τα μέσα Φεβρουαρίου, η αύξηση ανέρχεται συνολικά σε περίπου 18%. Σε μια εποχή που οι επενδυτές μπορούν και πάλι να περιμένουν όμορφα επιτόκια, τα ρεκόρ για επενδύσεις όπως ο χρυσός, οι οποίες δεν αποφέρουν κανένα τρέχον εισόδημα, είναι αρκετά ασυνήθιστα, σχολιάζει η Handelsblatt.
Ακόμη και επαγγελματίες όπως ο γνωστός διαχειριστής περιουσιακών στοιχείων και οπαδός του χρυσού Μπερτ Φλόσμπαχ είναι «ενοχλημένος» από τη φαινομενικά ατελείωτη άνοδο του πολύτιμου μετάλλου.
Βασικά, ο χρυσός επηρεάζεται από τρεις παράγοντες που συνδέονται στενά μεταξύ τους: τον πληθωρισμό, τα επιτόκια και το κλίμα των επενδυτών. Εάν ο πληθωρισμός αυξηθεί, ορισμένοι επενδυτές αγοράζουν χρυσό ως πραγματική επένδυση για να προστατευθούν από την υποτίμηση του νομίσματος.
Εάν στη συνέχεια τα επιτόκια αυξηθούν επειδή οι κεντρικές τράπεζες καταπολεμούν τον πληθωρισμό, ο άτοκος χρυσός γίνεται λιγότερο ελκυστικός σε σύγκριση με άλλες επενδύσεις. Εξάλλου, πολλοί επενδυτές αγοράζουν γενικά το πολύτιμο μέταλλο σε αβέβαιους καιρούς – εκτός από τον πληθωρισμό, οι παράγοντες κινδύνου περιλαμβάνουν γεωπολιτικές κρίσεις ή απώλεια εμπιστοσύνης στο παγκόσμιο χρηματοπιστωτικό σύστημα.
Ο χρυσός θεωρείται εδώ και πολλούς αιώνες κλασικό νόμισμα κρίσης: ένα ασφαλιστήριο συμβόλαιο έναντι κάθε είδους κινδύνων. Αυτός είναι και ο λόγος για τον οποίο ο μεγαλοεπενδυτής Φλοσμπαχ έχει ένα μόνιμο μερίδιο χρυσού στο χαρτοφυλάκιό του.
Όποιος έχει αποθηκεύσει το πολύτιμο μέταλλο δεν μπορεί να το χάσει εάν, για παράδειγμα, μια τράπεζα χρεοκοπήσει ή δεσμευτούν περιουσιακά στοιχεία λόγω πολέμων και άλλων κρίσεων.
Ο Φλοσμπαχ γίνεται ανήσυχος
Η προοπτική μιας στροφής των επιτοκίων από τις μεγάλες κεντρικές τράπεζες των ΗΠΑ και της Ευρώπης ήταν ένας από τους βασικούς παράγοντες που οδήγησαν την τιμή του χρυσού τους τελευταίους μήνες.
Ωστόσο, η επιτοκιακή φαντασίωση έχει πλέον εξανεμιστεί, τουλάχιστον εν μέρει, λόγω του επίμονα υψηλού πληθωρισμού στις ΗΠΑ.
Τα στοιχεία για τον πληθωρισμό στις ΗΠΑ που δημοσιεύθηκαν την Τετάρτη ήταν υψηλότερα του αναμενόμενου. Ως αποτέλεσμα, η απόδοση των δεκαετών κρατικών ομολόγων των ΗΠΑ αυξήθηκε προς το 4,5%.
Η εξέλιξη αυτή στην πραγματικότητα συνηγορεί κατά της υψηλής τιμής του χρυσού. Ειδικά επειδή ο χρυσός συνήθως διαπραγματεύεται σε δολάρια και η ισοτιμία του δολαρίου έναντι άλλων νομισμάτων ενισχύεται από τα επίμονα υψηλά επιτόκια των ΗΠΑ. Ωστόσο, η τιμή του χρυσού «ανατρίχιασε» μόνο για λίγο χθες (10.04.24). Δεν είναι λοιπόν περίεργο που επαγγελματίες όπως ο Φλοσμπαχ γίνονται ανήσυχοι.
Εάν τα επιτόκια τείνουν να «μιλούν» κατά της αύξησης της τιμής του χρυσού, ο κύριος μοχλός της τιμής θα είναι η θεμελιώδης αβεβαιότητα μεταξύ των επενδυτών. Οι πόλεμοι στην Ουκρανία και τη Μέση Ανατολή θα είναι τότε ιδιαίτερα υπεύθυνοι γι’ αυτό.
Το ενδιαφέρον ερώτημα είναι: ποιος αγοράζει πραγματικά χρυσό σε μεγάλη κλίμακα; Ο ίδιος ο Φλόσμπαχ σημειώνει ότι η ζήτηση για ETFs χρυσού, δηλαδή εισηγμένα αμοιβαία κεφάλαια, έχει πρόσφατα μειωθεί.
Υπάρχει μεγάλη συζήτηση ότι οι Κινέζοι επενδυτές, απογοητευμένοι από τις σχετικά αδύναμες τιμές των μετοχών, αγοράζουν πρόσφατα και πάλι περισσότερο χρυσό. Κρατικά ιδρύματα από την Κίνα, τη Σαουδική Αραβία και τη Ρωσία θεωρούνται επίσης αγοραστές.
Λόγος προσοχής
Ο χρυσός μπορεί να έχει γίνει υποκατάστατο του δολαρίου ως αποθεματικό νόμισμα σε ορισμένες περιοχές – για πολιτικούς λόγους. Εάν το δημόσιο χρέος των ΗΠΑ συνεχίσει να αυξάνεται τόσο γρήγορα όσο μέχρι στιγμής, μπορεί να υπάρχουν και οικονομικοί λόγοι.
Είναι ενδιαφέρον να σημειωθεί ότι ο χρυσός κερδίζει σε αξία σε μια εποχή υψηλού δημόσιου χρέους στις ΗΠΑ. Πριν από δεκαετίες, η κυβέρνηση των ΗΠΑ αναγκάστηκε να αποσυνδέσει το νόμισμα από την τιμή του χρυσού λόγω των φόβων των επενδυτών για υπερβολικό χρέος. Οι κερδοσκόποι που χρησιμοποιούν παράγωγα για να ανεβάσουν περαιτέρω την τιμή θα μπορούσαν επίσης να σκέφτονται προς την ίδια κατεύθυνση.