Πρωταρχικός στόχος της υπήρξε η διαφύλαξη της ενότητας των Συντηρητικών. Επί τρία χρόνια, από τότε που μετακόμισε στην Ντάουνιγκ Στρητ μετά το δημοψήφισμα του Brexit, προσπάθησε να καλοπιάσει τη δεξιά, αντι-ευρωπαϊκή πτέρυγα του κόμματός της.
Δεν τα κατάφερε. Η συμφωνία που διαπραγματεύθηκε με τους Ευρωπαίους καταψηφίστηκε ξανά και ξανά, όχι μόνον από την αντιπολίτευση αλλά και από μερίδα βουλευτών της.
Μπροστά στον κίνδυνο μιας άτακτης και καταστροφικής εξόδου της Μεγάλης Βρετανίας από την Ευρωπαϊκή Ένωση χωρίς συμφωνία, η Μέι αποφάσισε τη μεγάλη στροφή και ξεκίνησε συνομιλίες με την αντιπολίτευση των Εργατικών του Τζέρεμι Κόρμπιν για να βρεθεί μια διακομματική λύση.
Η επίτευξη συμφωνίας δεν είναι δεδομένη και θα είναι δύσκολη. Ο χρόνος πιέζει και η Μεγάλη Βρετανία δεν έχει αποφύγει τον κίνδυνο ενός σκληρού Brexit. Διάφοροι μικρο-κομματικοί υπολογισμοί, και από τις δυο πλευρές, περιπλέκουν την κατάσταση.
Ωστόσο, όλα δείχνουν ότι οδεύουμε προς έναν μεγάλο συμβιβασμό με τελική κατάληξη την παραμονή της Μεγάλης Βρετανίας στην τελωνειακή ένωση και, ενδεχομένως, και στην ενιαία αγορά.
Αυτό σημαίνει ότι η Μεγάλη Βρετανία δεν θα μπορεί να συνάπτει τις δικές της εμπορικές συμφωνίες με τρίτες χώρες. Αν παραμείνει και στην ενιαία αγορά δεν θα μπορεί να ασκεί τον δικό της έλεγχο στους εισερχόμενους από την υπόλοιπη Ε.Ε.
Και, βέβαια, θα πρέπει να δεχτεί τον έλεγχο του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου. Όλα αυτά αναιρούν μια σειρά από «κόκκινες γραμμές» που είχαν τεθεί και ακυρώνουν το μεγαλύτερο μέρος της ρητορείας που στήριξε το Brexit.
Δεν υπάρχει πια καμιά αμφιβολία ότι η όλη περιπέτεια του Brexit έχει κόστος. Για την Ευρώπη υπήρξε μια μεγάλη απώλεια που όμως φαίνεται να ξεπερνιέται. Η Βρετανία, ωστόσο, διατρέχει τον κίνδυνο να μετατραπεί από Μεγάλη σε μικρή Αγγλία, αν οι αρνητικές συνέπειες του δεν ελεγχθούν.
Προς το παρόν φαίνεται πως η Μέι, μπροστά στο εθνικό διακύβευμα, έκανε την πατριωτική επιλογή να απομονώσει τους σκληροπυρηνικούς του κόμματός της και να προχωρήσει σε μια εθνική συμφωνία για τη διάσωση ότι μπορεί να σωθεί.
