Ο Ζελένσκυ αναλαμβάνει τη διακυβέρνηση μιας δυστυχισμένης χώρας σε κρίση χωρίς εμπειρία, στελέχη, σαφές πρόγραμμα και ιδεολογικό στίγμα.
Ο Βολοντομίρ Ζελένσκυ ένας κωμικός 41 ετών εκλέχθηκε χθες νέος πρόεδρος της Ουκρανίας. Ο Ζελένσκυ κέρδισε κοντά στο 70% των ψήφων στον δεύτερο γύρο, έναντι μόλις 30% του νυν προέδρου Πέτρο Ποροσένκο. Ο θρίαμβος του Ζελένσκυ οφείλεται στην τεράστια απογοήτευση των Ουκρανών με την κατάσταση της χώρας τους, καθώς οι πληγές της κρίσης του 2014 με τη Ρωσία δεν έχουν επουλωθεί.
Από πολλές απόψεις η Ουκρανία παραμένει μια μεγάλη αποτυχία. Το 1991, στην αρχή της μετάβασης από τον κομουνισμό, το βιοτικό της επίπεδο ήταν ίδιο με αυτό της Πολωνίας. Σήμερα, ο μέσος Πολωνός είναι τέσσερις φορές πλουσιότερος από τον μέσο Ουκρανό. Η Ουκρανία θεωρείται μια από τις πιο διεφθαρμένες χώρες της Ευρώπης, όπου μια μικρή ομάδα ολιγαρχών ελέγχει την οικονομία και την πολιτική.
Επιπλέον, η Ουκρανία βρίσκεται στην πρώτη γραμμή της αντιπαράθεσης της Ρωσίας με τη Δύση. Η επιθυμία της πλειοψηφίας των Ουκρανών για προσέγγιση με την Ευρωπαϊκή Ένωση οδήγησε στην κλιμάκωση μιας κρίσης που κατέληξε στην προσάρτηση της Κριμαίας από τη Ρωσία και σε έναν αποσχιστικό πόλεμο από ρωσόφιλους στις ανατολικές επαρχίες της.
Η ομαλή διεξαγωγή των εκλογών είναι μια νίκη για την εύθραυστη ουκρανική δημοκρατία. Ο Ζελένσκυ έχει δεσμευτεί ότι θα προωθήσει την ευρωπαϊκή πορεία της χώρας και απευθυνόμενος προς το Κρεμλίνο δήλωσε πως η νίκη του στέλνει ένα μήνυμα σε όλη την πρώην Σοβιετική Ένωση ότι τα πάντα είναι δυνατά.
Ωστόσο, ο Ζελένσκυ αναλαμβάνει τη διακυβέρνηση μιας δυστυχισμένης χώρας σε κρίση χωρίς εμπειρία, στελέχη, σαφές πρόγραμμα και ιδεολογικό στίγμα. Η υπερψήφισή του έχει να κάνει περισσότερο με την καταψήφιση του παλαιού πολιτικού κόσμου και τη δύναμη της τηλεοπτικής του δημοφιλίας παρά με κάποια συγκεκριμένη πολιτική επιλογή.
Για τη Δύση και την Ε.Ε. η Ουκρανία έχει καταστεί ένας πονοκέφαλος. Για κάποιες ευρωπαϊκές χώρες η υποστήριξη της Ουκρανίας εμποδίζει την επαναπροσέγγιση με τη Ρωσία. Για άλλες, ωστόσο, αποτελεί ζήτημα αρχής και συμφέροντος να αναχαιτισθεί η ρωσική επιθετικότητα στο ανατολικό σύνορο της Ουκρανίας αντί στο δυτικό. Ο νέος πρόεδρος έχει πολύ δουλειά μπροστά του αν θέλει να αποφύγει την τύχη του προηγούμενου.
