Οι εκλογές της προσεχούς Τρίτης στις Ηνωμένες Πολιτείες θα κρίνουν πολλά. Αν οι Ρεπουμπλικάνοι καταφέρουν και διατηρήσουν τον έλεγχο του Κογκρέσου, τότε ο Ντόναλντ Τραμπ και η διχαστική ρητορική του θα έχουν λάβει μια μεγάλη ψήφο εμπιστοσύνης.
Το ιστορικό Ρεπουμπλικανικό Κόμμα θα «τραμποποιηθεί» περαιτέρω, οι εσωκομματικοί του αντίπαλοι θα σιωπήσουν και οι μετριοπαθείς στην κυβέρνησή του, όπως ο Υπουργός Άμυνας, Τζιμ Μάτις, θα ακολουθήσουν τον δρόμο της εξόδου, όπως τόσοι άλλοι τη διετία που πέρασε.
Ταυτόχρονα, οι Δημοκρατικοί θα περιπέσουν σε απόγνωση, αφού μετά από τόσες επιθέσεις εναντίον του Τραμπ και των Ρεπουμπλικάνων, θα παραμείνουν μειοψηφία. Αυτό θα τους στρέψει αριστερότερα, καθιστώντας την επάνοδό στην εξουσία το 2020 ακόμα δυσκολότερη. Επειδή, θα έχουν κερδίσει τη λαϊκή ψήφο αλλά όχι την πλειοψηφία των εδρών, θα ενισχυθεί το κίνημα στο εσωτερικό τους που θεωρεί ότι το υπάρχον θεσμικό πλαίσιο είναι προκατειλημμένο υπέρ των Ρεπουμπλικάνων και χρήζει δραστικών παρεμβάσεων, οι οποίες, ωστόσο, μπορεί να οδηγήσουν την ισχυρότερη δημοκρατία του κόσμου σε συνταγματική κρίση.
Μια τυχόν επιβεβαίωση του Τραμπ στις εκλογές θα τον αφήσει αχαλίνωτο στα διεθνή, εκεί όπου ο Πρόεδρος παραδοσιακά έχει το προβάδισμα. Ο εμπορικός ανταγωνισμός με την Κίνα θα ενταθεί, αποσταθεροποιώντας ακόμα περισσότερο την παγκόσμια οικονομία, η αντιπαράθεση με το Ιράν θα ενισχυθεί, με ότι αυτό σημαίνει για τη σταθερότητα της πάντα ευαίσθητης Μέσης Ανατολής, και η Ακροδεξιά Διεθνής θα μπορεί να προσβλέπει στην έμμεση ή άμεση υποστήριξη του Λευκού Οίκου, του ισχυρότερου παίκτη διεθνώς, με ότι αυτό σημαίνει για την ευρωπαϊκή ενοποίηση και την αντιμετώπιση της εθνικο-λαϊκιστικής απειλής στην ίδια την Ευρώπη.
Η κατάκτηση της Γερουσίας από τους Δημοκρατικούς φαντάζει πολύ δύσκολη. Όμως στη Βουλή έχουν μεγάλες πιθανότητες να κερδίσουν. Δυστυχώς, δεν μπορούν να προσβλέπουν στη μεταστροφή αρκετών Ρεπουμπλικάνων ψηφοφόρων, η συντριπτική πλειοψηφία των οποίων, με εξαίρεση τους μορφωμένους των προαστίων, επιμένει να υποστηρίζει με πάθος τον Τραμπ. Η νίκη τους θα κριθεί από την ικανότητά τους να κινητοποιήσουν τη βάση τους και να φέρουν στην κάλπη αρκετούς νέους και Λατίνους, που παραδοσιακά έχουν πολύ χαμηλή συμμετοχή στις εκλογές. Σε αυτό το δημογραφικά ανερχόμενο στρώμα του αμερικανικού εκλογικού σώματος στηρίζεται η τύχη του πανταχόθεν βαλλόμενου φιλελευθερισμού διεθνώς.