Ότι και αν γίνει, είτε φύγουμε, είτε μας φύγουν, είτε μείνουμε, η Ελλάδα αυτές τις μέρες γράφει ιστορία. Στα κοινωνικά δίκτυα όπου πλέον είμαστε Ημείς και Υμείς, στα έδρανα της πόλης και της Ένωσης.
Αυτές οι μέρες είναι το καλύτερο για αυτή την περίεργη φάρα των σκιτσογράφων που μπορούν μέσα σε λίγες μολυβιές να εξηγήσουν ή/και να σημειολογήσουν επάνω σε όλα όσα συμβαίνουν τώρα που ένας μικρός κάποιος Έλληνας θα αποδειχθεί ότι είναι πολιτικός ή ηγέτης. Ο Jordan Gold συγκέντρωσε κάποιους από τους καλύτερους επαγγελματίες του σαρκασμού για το Κοnbini και εγώ τον αναπαράγω γιατί κάποια πράγματα καλύτερα να μην τα λες, ζωγράφισε τα.
Ο Carlos Latuff, Άραβας και Βραζιλιάνος, συνεργάζεται με σειρά από media και συνήθως πραγματεύεται το ρατσισμό, έχει έναν αντιεξουαστικό τόνο στη θεματική του και δεν του αρέσει καθόλου η παρέμβαση στο εσωτερικό μιας χώρας σε κρίση. Κυρίως ανησυχεί για την άνοδο του νεοναζισμού και των φασιστικών μορφωμάτων. Το αποδεικνύει με όλα τα παρακάτω
Κάποιος πιο αναρχικός και σκοτεινός ο Martin Rawson συνεργάζεται με τη Guardian από τότε που η Guardian θυμάται τον εαυτό της. Εννοείται ότι στην περίπτωση της Ελλάδας ο θύτης για εκείνον είναι ένας και λέγεται τεχνοκράτες αρπακτικά που σώζουν μια αχόρταγη ελίτ.
Από την άλλη ο Daryl Cagle, συνεργάτης του ‘The Muppets’ από το 1979 μέχρι το 1993, πιστεύει ότι η Ελλάδα αν και είναι μια χώρα με σοφία τόσο αρχαία, φέρεται σαν μωρό παιδί. Αυτή είναι μια αντίφαση που ίσως μας κοστίσει, ισχυρίζεται σκωπτικά.
