Ναι, καλά ακούσατε είναι από το 1937! Δεν θα σταθώ στις υπερβολές και τις κραυγές εκείνων που μίλησαν ακόμα και για κράτος καταστολής και είδαν ακόμα και τα ΕΚΑΜ να μπαίνουν μέσα στον κινηματογράφο. Απλά, γελάω μαζί τους.
Θα σταθώ όμως σε δυο δεδομένα. Καλώς ή κακώς υπάρχει ένας νόμος. Και με βάση αυτό το νόμο, υπήρχαν καταγγελίες ότι παραβιάζεται. Τι έπρεπε να κάνουν οι αστυνομικοί; Την δουλειά τους. Πολύ απλό. Και καλώς την έκαναν. Αυτό, είναι το ένα. Επίσης, δεν έχει καμία σημασία αν την καταγγελία την έκαναν κυρίες που εργάζονται στο υπουργείο Πολιτισμού. Προφανώς, γνώριζαν το νόμο. Και κακώς η κα Μενδώνη τα βάζει με τις υπαλλήλους όταν τόσο εκείνη όσο και οι προκάτοχοί της δεν έχουν ασχοληθεί να αλλάξουν έναν αρχαίο νόμο!
Το άλλο, είναι ότι υπάρχει ένας νόμος από το 1937 ο οποίος δεν έχει σχέση με την πραγματικότητα. Φυσικά και το 1937 απέχει έτη φωτός από το 2019. Φυσικά και πρέπει να αλλάξει. Ο νόμος αυτός αν τον διαβάσετε έχει εγκριθεί από όταν η Ελλάδα ήταν βασίλειο. Σήμερα, η Ελλάδα έχει δώσει ψήφο στους 17αρηδες και όπως και να το κάνουμε δεν μπορεί να τους απαγορεύει να δουν μια ταινία.
Είναι και θέμα γονιού. Γιατί υπήρξα μάρτυρας διαλόγου μητέρας με δυο παιδιά μπροστά το ταμείο του κινηματογράφου όπου είχα πάει κι εγώ να δω το Joker και η μητέρα με τον γιο γύρω στα 15 και την κόρη γύρω στα 9 όταν έμαθε ότι έχει μόνο δυο εισιτήρια γιατί είχαν εξαντληθεί, ζήτησε να πάρει την μικρή στα πόδια της για να δουν την ταινία.
Είναι πολλοί οι παράγοντες που μπορεί να αναπτύξει κανείς σε αυτό το θέμα. Το πιο βασικό όμως είναι να αλλάξει ο νόμος. Γιατί αν δεν αλλάξει ο νόμος του 1937 θα έχουμε και άλλα τέτοια περιστατικά με θύματα τους αστυνομικούς που αναγκάζονται να επιβάλλουν το νόμο και την κοινή λογική που την χάνουμε σιγά – σιγά.
Εκτός κι αν πίσω από όλα αυτά κρύβεται ο Batman…
