O Κώστας Μπακογιάννης είναι Πρόεδρος της Επιτροπής Περιβάλλοντος, Κλιματικής Αλλαγής και Ενέργειας της Ευρωπαϊκής Επιτροπής των Περιφερειών
Εδώ ο κόσμος καίγεται – και εμείς μιλάμε για το περιβάλλον; Ναι! Τα επόμενα χρόνια θα κληθούμε να ισορροπήσουμε τρεις φαινομενικά αντικρουόμενες προτεραιότητες: την περιβαλλοντική βιωσιμότητα, την ασφάλεια και την οικονομική ανάπτυξη. Και δεν θα είναι εύκολο. Η Ευρώπη δέχεται πρωτοφανείς πιέσεις, εξωτερικές και εσωτερικές, που απειλούν τη σταθερότητά της.
Όμως, η λύση δεν είναι να επιλέξουμε το ένα εις βάρος του άλλου. Οι πολίτες μας δεν χρειάζεται να διαλέξουν μεταξύ μιας βιώσιμης, πράσινης πόλης, μιας ασφαλούς κοινότητας ή μιας δυναμικής οικονομίας. Αυτά τα τρία δεν είναι αντίθετα – είναι αλληλένδετα. Δεν μιλάμε για συμβιβασμό, αλλά για μια στρατηγική τριπλής ωφέλειας που μας ωφελεί όλους.
νηΖούμε σε μια εποχή όπου η κλιματική κρίση δεν είναι ένα μελλοντικό σενάριο – είναι εδώ. Οι καύσωνες, οι πλημμύρες, οι φυσικές καταστροφές δεν κάνουν διακρίσεις. Δεν αναγνωρίζουν σύνορα, πολιτικές διαιρέσεις ή οικονομικές ανισότητες. Και όμως, ακόμα και σήμερα, αντί να ενώσουμε δυνάμεις, παγιδευόμαστε σε ψεύτικα διλήμματα: θέλουμε πράσινη μετάβαση ή θέλουμε οικονομική ανάπτυξη; Θέλουμε επενδύσεις σε υποδομές ή θέλουμε στρατηγική άμυνας; Θέλουμε ασφάλεια ή ελευθερία; Η απάντηση είναι απλή: τα θέλουμε όλα, γιατί τα χρειαζόμαστε όλα.
Η πράσινη μετάβαση δεν είναι πολυτέλεια. Είναι ζήτημα εθνικής και ευρωπαϊκής ασφάλειας. Οι εξαρτήσεις από μη φιλικές δυνάμεις σε ενέργεια και πρώτες ύλες, μας καθιστούν ευάλωτους. Γιατί να μην επενδύσουμε σε υποδομές που διασφαλίζουν τόσο την ενεργειακή μας ανεξαρτησία όσο και τη βιώσιμη ανάπτυξη; Η προστασία των πολιτών δεν είναι μόνο στρατιωτική ή αστυνομική υπόθεση. Είναι ανθεκτικές πόλεις, έξυπνα δίκτυα ενέργειας, προστασία του νερού, στρατηγικές για ακραία καιρικά φαινόμενα. Είναι πολιτικές που εξασφαλίζουν ότι οι κοινωνίες μας θα είναι ασφαλείς απέναντι σε κάθε απειλή – είτε αυτή λέγεται φυσική καταστροφή, είτε διατροφική κρίση, είτε κυβερνοεπίθεση.
Ακόμα και αν κυβερνήσεις έχουν άλλες ατζέντες, η τοπική αυτοδιοίκηση βρίσκεται στην πρώτη γραμμή αυτής της μετάβασης. Δουλεύει από τα κάτω προς τα πάνω, όχι μόνο ως ο πλησιέστερος δημοκρατικός θεσμός στους πολίτες, αλλά και ως ο πρώτος που νιώθει τις ανησυχίες και τις ελπίδες τους. Και αυτή η μάχη δεν κερδίζεται με κενές υποσχέσεις και υπερβολές – δεν θα μειώσουμε τη θερμοκρασία στην Αθήνα κατά πέντε βαθμούς σε πέντε χρόνια. Αλλά μπορούμε να κάνουμε τις πόλεις μας πιο ανθεκτικές, πιο πράσινες και πιο ασφαλείς, με έργα που έχουν μετρήσιμο αποτέλεσμα.
