Ο Νίνης, ως σανίδα σωτηρίας

Οι σχετικές συζητήσεις έχουν  πάντα ως κατάληξη τον Σωτήρη Νίνη. Το γεγονός από μόνο του δείχνει πόσο περιορισμένες είναι τελικά οι επιλογές του ομοσπονδιακού προπονητή. Το χειρότερο όμως είναι άλλο: Η ασυνείδητη διαμόρφωση της πεποίθησης ότι αρκεί η συμμετοχή του νεαρού χαφ για να αλλάξει η εικόνα της Εθνικής ομάδας. Ουδέν αναληθέστερον τούτου. Η ομάδα αυτή έχει συγκεκριμένους αγωνιστικούς προσανατολισμούς που δεν γίνεται να τους ανατρέψει η παρουσία ενός ποδοσφαιριστή στην ενδεκάδα. Τουναντίον υπάρχει ο σοβαρός κίνδυνος, ο Νίνης να χαθεί μέσα στην μετριότητα και να δημιουργηθούν γι’ αυτόν εντυπώσεις που θα αδικούν την αξία του και την χρησιμότητα του. Ο Νίνης διευκολύνεται ιδιαίτερα όταν η ομάδα έχει επιθετικούς προσανατολισμούς, μπροστά του βρίσκονται παίκτες με ιδιαίτερη ταχύτητα και ακριβώς πίσω του δύο αμυντικά χαφ που ανάμεσα στα άλλα καλύπτουν τις δικές του αμυντικές αδυναμίες. Πράγματα δηλαδή που δεν ισχύουν τώρα στην Εθνική ομάδα. Κατά συνέπεια δεν διευκολύνεται ο Νίνης να αναπτύξει τα προσόντα του και να βοηθήσει ουσιαστικά την Εθνική. Ο διεθνής άσσος του Παναθηναϊκού αντιπροσωπεύει τη νέα γενιά του ελληνικού ποδοσφαίρου. Σε ρόλους συμπληρωματικούς στην υφιστάμενη ομάδα, θα χαθεί μέσα στη μετριότητα. Αυτό δεν σημαίνει ότι θα πρέπει να δει τα επόμενα δύο παιχνίδια της διοργάνωσης από το βάθος του πάγκου. Αλλά είναι υπερβολικό να “φορτωθεί”   η συμμετοχή του με προσδοκίες που εξ αντικειμένου είναι εξαιρετικά δύσκολο να ικανοποιήσει.