Το ότι κάθεται και τρώει λίγο από το χορτάρι που πάτησε για να δει τι γεύση μπορεί να έχει (“Σαν ιδρώτας είναι” είπε σε ανύποπτο χρόνο), είναι ένα μόνο από τα στοιχεία που κάνουν τον Νόβακ Τζόκοβιτς περίπου, αν όχι εντελώς, μοναδικό.
Η επίγευση που μπορεί να έχει το τερέν ενός All England Club το 2011, όταν ο σέρβος είχε κατακτήσει για πρώτη φορά το Γουίμπλεντον, δεν είναι άξιo σημασίας. Όχι τουλάχιστον όταν γίνεται λόγος για έναν από τους πιο σατανικά προκλητικούς τενίστες όλων των εποχών, μέσα και έξω από το γήπεδο.
Γεννημένος μέσα στην κατακερματισμένη από τον πόλεμο πρώην Γιουγκοσλαβία, στη Σερβία, το 1987 έχει νωπές τις μνήμες από τους νατοϊκούς βομβαρδισμούς του 1999. Όταν ήταν 12 χρόνων και μάθαινε πως είναι να ζεις με βόμβες δίπλα σου. Σε ένα παράλληλο σύμπαν ο ίδιος χαρακτήρισε την παιδική του ζωή “ευτυχισμένη”. Ο Τζόκοβιτς βοηθούσε τον πατέρα του στην πιτσαρία της οικογένειας του και όταν δεν φτιάριζε χιόνια, έπλενε πιάτα, λέρωνε τη μούρη του με πασαλειμένες με σοκολάτα φέτες ψωμί και σχεδίαζε το μέλλον του.
«Ο αθλητισμός δεν ήταν προτεραιότητα εκείνη την εποχή. Βρισκόμασταν σε κατάσταση έκτακτης ανάγκης και μάθαμε να εκτιμούμε την αξία της ζωής» είχε σχολιάσει στη Guardian. Ίσως, σε αυτή την παιδική ηλικία οφείλεται και η ανεμελιά του. Η διάθεση του να περνάει καλά, να απολαμβάνει το παιχνίδι, να μιμείται ή να προσβάλει τους συναθλητές του. Χμ.
Η Γερμανία ανέλαβε να τον οικοδομήσει στο σπορ που τώρα κυριαρχεί. Τα τέσσερα χρόνια σε ακαδημία τένις απλα επιβεβαιώνουν το ταλέντο στη ρακέτα που είχε επιδείξει ήδη από τα τέσσερα του. Σε ηλικία 21 ετών κατακτά το πρώτο του Γκραν Σλαμ στην Αυστραλία και έκτοτε χτίζει τη φήμη του στην μεγάλη τριάδα. Φέντερερ, Ναδάλ και Τζόκοβιτς, αμην.
Ο αγώνας του απέναντι από τον Ραφαέλ Ναδάλ στον τελικό του 2012 του Αυστραλιανού Οπεν θεωρείται ο καλύτερος στην ιστορία του θεσμού. Είτε συμφωνεί κανείς είτε όχι, ήταν σίγουρα ο πιο εξουθενωτικός και των δύο. 5 ώρες και 53 λεπτά ο ένας μαχητής τέντωνε τις ικανότητες του άλλου χωρίς έλεος.
Η δυσανεξία του στη γλουτένη φέρεται να του μείωνε τις δυνάμεις ή τουλάχιστον αυτό ισχυρίστηκε ο ίδιος όταν επισκέφτηκε Κινέζο διατροφολόγο για να βελτιώσει την απόδοση του. Συνάδελφοι του έκαναν πλάκα με αυτή του τη “δικαιολογία”. Βέβαια στα γήπεδα ο όποιος βήχας τους κόπηκε μαχαίρι.
Θεωρείται ένα φαινόμενο του σπορ που υπηρετεί κερδίζοντας τουλάχιστον 9.1 εκατ. ευρώ το χρόνο (ποσό που κέρδισε το 2014 μόνο από τις εμφανίσεις του σε τουρνουά, νούμερο που τον έφερε στην τρίτη θέση των πιο επικερδών ονομάτων στο Τένις σήμερα σύμφωνα με το Forbes). Όσοι ξέρουν από αντιδράσεις επάνω στο χορτάρι λένε ότι το μυστικό του είναι ο συνδυασμός των υπόλοιπων δύο Αγιών της Μικρής Μπάλας. Ο Τζόκοβιτς, λένε, διαθέτει την τεχνική του Φέντερερ και τη φυσική αντοχή του Ισπανού.
Ο Τζόκοβιτς διαθέτει εξαιρετικό μπάκχαντ του, ξέρει πως να κάνει άμυνα, είναι αεικίνητος και ξέρει πως να αντιδρά στα σερβίς καλύτερα από τους αντιπάλους του λέμε εμείς.
“Ο πιο ολοκληρωμένος τενίστας” είναι μόνιμος κάτοικος Μόντε Κάρλο, ευτυχισμένος στην προσωπική του ζωή με έναν έρωτα που παντρεύτηκε, την Γελένα Ρίστιτς ενώ το χθεσινό του αγώνα τον παρακολούθησε ένας πολύ φρέκσος, ζουμερός, νέος μπόμπιρας. Ο γιος του.
Ο Νόλε δεν ξεχνάει από που έρχεται. Έχει δώσει χρηματικό έπαθλο για την αποκατάσταση ζημιών από τις πλημμύρες στη Σερβία, έχει βρεθεί στο πλευρό των Ορθόδοξων του Κοσόβου και είχε τιμηθεί από τον πατριάρχη Ειρηναίο της Σερβίας με το παράσημο του Αγίου Σάββα.
Αγαπάει τα ζώα προφανώς περισσότερο από τους αντιπάλους του. Άλλωστε το κουτάβι του, ο Pierre, τον ακολουθεί παντού και πάντα, “το ίδιο κακομαθημένος όπως αυτός”.
Το Νew Yorker δεν εντυπωσιάστηκε τόσο μαζί του. Στο άρθρο της Ο Τρίτος Άνθρωπος η Λόριν Κόλινς “φωτογραφίζει” έναν αγενή παίκτη, έναν άντρα που μπορεί να είναι ανήλικος στην αγωνιστική του συμπεριφορά. Η προσπάθεια του να μιμηθεί τη Σερένα Γουίλιαμς χώνοντας πετσέτες μέσα από το πουκάμισο του σε δημόσια εκδήλωση στη Μπρατισλάβα δεν ήταν και η πιο κομψή, αλήθεια.
Μιλάει πέντε γλώσσες άπταιστα, διασκεδάζει με τα meme που κυκλοφορούν στο διαδίκτυο για αυτόν και αγαπημένο του βιβλίο είναι το Μυστικό. Ναι, ο Ντζόκοβιτς που δεν φοβάται να βγάλει μια άφρο περούκα από την τσάντα του για να αυτοσχεδιάσει χορεύοντας το “Get Lucky” μετά από ένα ακόμη επιτυχημένο του ματς πιστεύει σε αυτή την απλοική πίστη της ευτυχίας. Ό,τι σκέφτεσαι το προκαλείς.
Η συμπεριφορά του στο τερέν δεν έχει μόνο φίλους, μετράει πολλούς εχθρούς. Κάποτε φώναξε στα Σερβικα κατα τη διάρκεια ενός ματς “Τωρα θα ρουφήξετε όλοι το κ____ί μου”. Ο κόσμος δεν συμφώνησε μαζί του αποακώντας τον για ακόμη μια φορά Τζοκομπιτς. Ή Τζόκερ.
Ο μεγαλύτερος από τα δύο αδέρφια του, Marko και Djordje, τυχαία ασχολήθηκε με το τένις όταν για κάποιον ανεξήγητο λόγο η Κυβερνηση αποφασισε να χτίσει εγκαταστάσεις για Τενς στην πόλη του Kopaonik, όπου και μεγάλωσε. Απόγονος ενός αθλητικού πατέρα που προτιμούσε το σκι από τις ρακέτες, εντυπωσίασε από πιτσιρικάς τη Γελένα Γκέντσιτς, πρωην πρωταθλητρια Τένις και μέντορας του. Από τα έξι του το είχε πει στους γονείς του. “Αποστολή μου είναι να γίνω ο νο1. Τενίστας στον κόσμο”. Στόχος που εξουθένωσε οικονομικά την οικογένεια αν και οι ίδιοι το διασκέδαζαν πολύ. “Για δεκαεφτά χρόνια ζούσαμε σε νοίκι, πολλές φορές μας έκαναν έξωση. Πέρασα βράδια αυπνίας που γύρναγα στους δρόμους και σκεφτόμουν πως θα τα καταφέρουμε” είπε ο πατέρας του στη Σερβικη εφημερίδα Kurir. Ο πόλεμος έφερε το δίλημμα της μετανάστευσης αλλά οι άλλοι δεν ακολουθησαν τον Νόβακ στο Μόναχο της ανέλιξης του.
Τρομοκράτης του σπορ ή απλά αυθόρμητος, ο Νόβακ Ντζόκοβιτς μπορεί να είναι ένας ανόητος για αυτούς που κερδίζει ή ένας γεννημένος νικητής για αυτούς που πιστεύουν ότι ό,τι σκέφτεσαι το προκαλείς. Βαθειά ορθόδοξος, δεν θα διστάσει να δείξει τον πιο αστείο ή προσβλητικό του εαυτό γιατί ξέρει ότι όλα μπορούν να του συγχωρεθούν. Άλλωστε ο Τζόκοβιτς δεν είναι ένας από εμάς, τρώει χορτάρι και περνάει πολύ καλύτερα από όλους μας.
