Κατά προτίμηση αυτών που παίζουν αργά το μεσημέρι κι όχι στο βραδινό prime time, απλώς για να γεμίζουν το χρόνο και να «τσιμπήσουν» λίγη τηλεθέαση. Οι δε διάλογοι ανάμεσα σε Καμμένο και Τσίπρα, όπως προέκυψαν από τη συζήτηση της Παρασκευής στη Βουλή κι από τις συνεντεύξεις του πρώην υπουργού Άμυνας (π.χ. τη σημερινή στο «Πρώτο Θέμα») θα μπορούσαν να έχουν γραφτεί από σεναριογράφους αντίστοιχων σειρών.
Τα πράγματα, λοιπόν, θα ήταν για γέλια, εάν δεν ήταν τόσο σοβαρά: στον Πάνο Καμμένο και τους ΑΝΕΛ στηρίχθηκε ο ΣΥΡΙΖΑ επί τέσσερα χρόνια για την αριστερή διακυβέρνηση. Αντίστοιχα, στον Πάνο Καμμένο στηρίχθηκε ο πρωθυπουργός, Αλέξης Τσίπρας για την άμυνα και την ασφάλεια της χώρας. Το επίπεδο των επιλογών αυτών διαφαίνεται τώρα, εκ των υστέρων, καθώς οι πραγματικοί χαρακτήρες αποκαλύπτονται μετά το διαζύγιο, όπως συνήθως συμβαίνει και στις ανθρώπινες σχέσεις.
Με μια σημαντική διαφορά, όμως: εδώ πέρα δεν υπάρχει «δεν ήξερες, δεν ρώταγες». Ο Πάνος Καμμένος, αν μη τι άλλο, ήταν πάντοτε τίμιος: αυτός ήταν και δεν προσποιήθηκε πως ήταν κάποιος άλλος, πέραν κανα-δυο «γεια σας, σύντροφοι» που είπε στο συνέδριο του ΣΥΡΙΖΑ. Κι έχει δίκιο να εκφράζει πικρία για τον τρόπο με τον οποίο τελείωσε αυτή η «σχέση», αλλά και σ’ αυτή την περίπτωση ισχύει το «στερνή μου γνώση να σ’ είχα πρώτα», αφού ο Αλέξης Τσίπρας έχει αποδείξει ότι δεν καταλαβαίνει τίποτα και δεν είναι κάτι άλλο παρά ένας ψυχρός πραγματιστής στην πολιτική – και κυβερνητική – του πορεία.
Το κρίσιμο είναι ως πού μπορεί να φτάσει τώρα αυτή η κόντρα. Αν θα ξεπεράσει τις… αφιερώσεις παλιών ρεμπέτικων του τύπου «μού’ φαγες όλα τα δαχτυλίδια» ή «ήσουνα, τι ήσουνα» κι αν θ’ αποδειχθεί πράγματι ότι η κλιμάκωση κι η αντιπαράθεση δεν ήταν εξ αρχής συμφωνημένη, όπως – δίκαια – υποψιάστηκαν πολλοί. Μ’ άλλα λόγια, αν ο Πάνος Καμμένος θα προχωρήσει σ’ αποκαλύψεις κι αν το Μαξίμου θ’ απαντήσει με αντίστοιχες αποκαλύψεις για τον υπουργό Άμυνας.
Σε μια τέτοια περίπτωση, δεν θα είναι έκπληξη εάν ο χρόνος των εκλογών καθοριστεί από αυτές τις αποκαλύψεις. Προς το παρόν, πάντως, κερδισμένοι είναι και οι δύο: ο Αλέξης Τσίπρας γιατί έχει τους έξι βουλευτές και συνεχίζει να κυβερνά, βάζοντας το… τρενάκι στις δικές του ράγες. Και ο Πάνος Καμμένος γιατί με το «αντάρτικο» και το «κλάμα» του δίνει τον υπέρ πάντων αγώνα για να ξαναμπεί στη Βουλή – ενδεχόμενο που ωφελεί διπλά τον Αλέξη Τσίπρα και τον ΣΥΡΙΖΑ, γιατί θεωρητικά οι ΑΝΕΛ «κόβουν» από τη ΝΔ και την ενδεχόμενη αυτοδυναμία της. Κι αυτό είναι κάτι που θα πρέπει να πάρουμε πολύ σοβαρά υπ’ όψη. Πιο πολύ από τις αφιερώσεις του Πάνου στον Αλέξη…
