Προστασία για το Σέϊχ-Σου, επέκταση των αναδασωτικών προσπαθειών και ενοποίηση πράσινων χώρων στην πόλη
Εκδήλωση με θέμα: “Σέϊχ-Σου: η σημερινή κατάσταση και το μέλλον του περιαστικού δάσους της Θεσσαλονίκης”, διοργάνωσαν οι Οικολόγοι Πράσινοι Θεσσαλονίκης, τη Παρασκευή 19 Μαρτίου 2010, στις 7μμ., στην αίθουσα του Δημοτικού Συμβουλίου Συκεών. Η εκδήλωση πραγματοποιήθηκε με την ευκαιρία της Παγκόσμιας Ημέρας Δασοπονίας, 21 Μαρτίου, και στόχος είναι να τεθούν και θέματα ποιότητας ζωής, όπως και θέματα δημιουργίας πράσινων θέσεων εργασίας στον τομέα της προστασίας των δασών και του περιβάλλοντος. Ο Οδυσσέας Κεραμιτζή ανέφερε τη σημερινή κατάσταση του δάσους, τις πρόσφατες παρεμβάσεις και τα έργα που δεν απέφυγαν υπερβολές και αστοχίες, και στο σχεδιασμό της εξωτερικής περιφερειακής, που αν και προβλέπει υπόγεια παράκαμψη του Σέϊχ-Σου, απειλεί με σημαντική μείωση το δάσος λόγω των τεράστιων συνδετήριων κόμβων.
Οι Οικολόγοι Πράσινοι αναφέρθηκαν στην ανάγκη να υπάρξει ένα ισχυρότερο θεσμικό καθεστώς προστασίας στο Σέιχ Σου, αλλά και σε ζητήματα που έχουν να κάνουν με την άρση αναδάσωσης σε ιδιωτική έκταση στο δάσος, σύμφωνα με πρόσφατη απόφαση της πρωτοβάθμιας Δασικής Επιτροπής Ν. Θεσσαλονίκης. Ο νομικός Περιβάλλοντος Γιάννης Παπαγιάννης αναφέρθηκε στην έννοια του δασικού χώρου και στη σχέση του με το δασολόγιο και το δασικό κτηματολόγιο, στην πρόσφατη τροποποίηση του δασικού νόμου, και στο καθεστώς των αναδασωτέων εκτάσεων. Ενώ ο Γιώργος Μπλιώνης, Δρ. Βιολογίας, αναφέρθηκε στους κινδύνους, που διαγράφονται να περικυκλωθεί το δάσος από τον αστικό ιστό και να μετατραπεί σε ένα κλειστό ενδοαστικό πάρκο. Όλοι τόνισαν την ανάγκη να διατηρηθεί το δάσος ως περιαστικό και ακούστηκαν προτάσεις για τη σύνδεσή του με τις αναδασωτέες περιοχές βορείως της πόλης και το δάσος του Χορτιάτη, όπως και τη δικτύωσή του με πράσινους χώρους της Θεσσαλονίκης, μέσω των ρεμάτων που διασώζονται ακόμη στα όριά του και εισέρχονται στην πόλη. Σίγουρα υπάρχει η ανάγκη για αναβάθμιση των διαχειριστικών προσπαθειών, με στόχο την αύξηση της φυσικότητας και της βιοποικιλότητας του δάσους και την ανάδειξή του ως χώρο περιβαλλοντικής εκπαίδευσης, πεζοπορίας και ποδηλασίας.