Ποιός είναι ο νέος Επίτροπος Ενέργειας της Ε.Ε. Γκύντερ Έτινγκερ

Ο νέος Επίτροπος Ενέργειας, Γκούνθερ Έτινγκερ, είναι ένα από τα αμφιλεγόμενα στελέχη του χριστιανοδημοκρατικού κόμματος της Γερμανίας (CDU), με επιρροή στα περιφερειακά πολιτικά δρώμενα της Γερμανίας. Παρόλο που δεν διαθέτει εμπειρία, θεωρείται ένας ευφυής πολιτικός, ενώ ικανοποίησε κατά την παρουσίαση των θέσεών του, τον Ιανουάριο, στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο. Ο κ. Έτινγκερ αφιέρωσε την πολιτική του καριέρα στο χριστιανοδημοκρατικό κόμμα της Γερμανίας, στο οποίο έχει διατελέσει πρόεδρος στο Nordwürttemberg και πρόεδρος της ομοσπονδιακής επιτροπής του κόμματος για τα ΜΜΕ. Από το 1991 ως το 2005 υπήρξε επικεφαλής της κοινοβουλευτικής ομάδας και στη συνέχεια πρόεδρος του CDU στο Baden-Württemberg. Τον Οκτώβριο του 2009, η Μέρκελ πρότεινε τον κ. Έτινγκερ για τη θέση του Επιτρόπου Ενέργειας, την οποία και κέρδισε τον Φεβρουάριο του 2010. 

Από τις αρχές του έτους, ο κ. Έτινγκερ στάθηκε στα θέματα, όπως στην ενεργειακή εξάρτηση της Ευρώπης, στην ανάγκη για εξοικονόμηση ενέργειας και για συντονισμό των εθνικών πολιτικών σε κοινοτικό επίπεδο. «Στα επόμενα πέντε χρόνια επιθυμώ να συμβάλω μαζί σας στον σκοπό ενός εξευρωπαϊσμού της ενεργειακής μας πολιτικής», είχε δηλώσει. Και ότι θα δοθεί τέλος στις διμερείς συμφωνίες με χώρες, όπως η Ρωσία για την παροχή φυσικού αερίου, οι οποίες θα αντικατασταθούν στο εξής από ευρωπαϊκές συμφωνίες.

Η σταδιοδρομία του κ. Έτινγκερ δέχθηκε πλήγμα το 2007, όταν τοποθετήθηκε δημοσίως υπέρ του Χανς Φίλμπινγκερ, ο οποίος κατείχε στη δεκαετία του 1970 την ίδια θέση στο CDU και παραιτήθηκε το 1978 μετά από κατηγορίες για υποστήριξη του καθεστώτος των ναζί στο παρελθόν. Ο κ. Έτινγκερ δήλωσε ότι ο Φίλμπινγκερ δεν ήταν στην πραγματικότητα υποστηρικτής των ναζί, προκαλώντας έτσι δριμεία επίθεση από αριθμό πολιτικών προσώπων, ανάμεσά τους και της Ανγκέλα Μέρκελ. Οι προκλήσεις για το νέο Επίτροπο είναι η επίτευξη των στόχων της Ένωσης για το 2020, η ισορρόπηση της πολιτικής του ανάμεσα στις ανάγκες της Ε.Ε. και στα συμφέροντα των μεγάλων ευρωπαϊκών επιχειρήσεων, όπως οι γερμανικές RWE και ΕΟΝ και η προώθηση των μεγαλόπνοων σχεδίων, όπως ο αγωγός Nabucco, το υπερδίκτυο ηλεκτρισμού της Βόρειας Ευρώπης και το σχέδιο Desertec.