Το πιο αναξιόπιστο επάγγελμα τα τελευταία χρόνια είναι του Έλληνα πολιτικού. Πέρα από ανέκδοτο. Έχασε την λάμψη του. Το brand name. Κανένας σοβαρός δεν θέλει να ασχοληθεί με την πολιτική, εκτός από κάτι γραφικούς που νομίζουν πως κατεβαίνοντας στην πολιτική θα φάνε με χρυσά κουτάλια (που παίζει να φάνε) και θα καμαρώνουν που τους αναγνωρίζουν στο πρώτο τραπέζι τα κορίτσια με τις dubai chocolate στο χέρι.
Στη σύγχρονη πολιτική ιστορία της χώρας, από την εποχή των μνημονίων μέχρι και σήμερα, δεν έχει υπάρξει μεγαλύτερη απαξίωση για γνωστούς, εκκολαπτόμενους και wannabe πολιτικούς του συστήματος. Μεγαλύτερη υποτίμηση για τους άρρωστους με την εξουσία.
ΔΙΑΦΗΜΙΣΗ
Ένα φαινόμενο που το ανέδειξαν περίτρανα και οι μεγαλειώδεις συγκεντρώσεις για το έγκλημα στα Τέμπη. Συγκεντρώσεις χωρίς αποχρώσεις που έδειξαν τις διαθέσεις του κόσμου απέναντι στους γητευτές της εξουσίας, ανεξαρτήτως ιδεολογίας και τοποθέτησης και βροντοφώναξαν «ως εδώ», απαιτώντας δικαιοσύνη, λογική και ευαισθησία από την κυβέρνηση αλλά στέλνοντας και ένα μήνυμα σε όλους τους διεκδικητές της εξουσίας πως από δω και πέρα η… υπόθεση σηκώνει τσιγάρο. Κοινώς τέρμα τα ψέματα και τα λόγια, περάστε στις πράξεις.
Η χαμένη αξιοπιστία των κυβερνήσεων από τα μνημονιακά χρόνια της χολέρας μέχρι σήμερα, συμπαρέσυρε στο διάβα της τους πάντες και τα πάντα. Τους καλούς , τους κακούς και τους άσχημους. Βουλευτές και πολιτικούς όλων των ιδεολογιών. Όλων των αποχρώσεων. Η οργή του κόσμου και η απαξίωση απέναντι στους πολιτικούς είναι τέτοια που έχει γίνει viral.
Τέτοια συσπείρωση δεν είχε ζήσει ποτέ ο ψηφοφόρος της διπλανής πόρτας.
ΔΙΑΦΗΜΙΣΗ
Μία νέα τάξη πραγμάτων ανάμεσα στους πολιτικούς και τον κυρίαρχο λαό, που ξέρασε το κουτόχορτο που έτρωγε για δεκαετίες και πιάνοντας τον ταύρο από τα κέρατα βγάζει την γλώσσα στους πολιτικούς με τα armani.
Χορεύοντας το «βαλς των χαμένων ονείρων» που τους πούλησαν και που έμειναν ανεκπλήρωτα μέσα από υποσχέσεις, σεξ, ψέματα και βιντεοταινίες.
Όπως τα χαμένα όνειρα των παιδιών που έφυγαν άδικα από τη ζωή στο τραίνο της μεγάλης σφαγής.
Οι συγκεντρώσεις δεν έγιναν για να φύγει ο Μητσοτάκης. Και όποιος το βλέπει έτσι ή έπραξε έτσι, χάνει την ουσία και μόνο ως ανόητος μπορεί να χαρακτηριστεί ή αδαής. Άλλωστε οποιαδήποτε «διάδοχη κατάσταση» δημιουργεί αμφιβολίες και ερωτηματικά στον σκεπτόμενο και υποψιασμένο πολίτη που αναγνωρίζει τα μεγάλα βήματα της σημερινής κυβέρνησης σε σημαντικούς τομείς.
Οι συγκεντρώσεις έγιναν για να μπορέσει ο κάθε Μητσοτάκης και ο κάθε πολιτικός με τις πράξεις του να κερδίσει την χαμένη αξιοπιστία του πολιτικού συστήματος και να αφήσει παρακαταθήκη στους επόμενους διεκδικητές και τις επόμενες γενιές ένα βαλς που δεν θα περιλαμβάνει χαμένα όνειρα όπως των παιδιών που έχασαν τη ζωή τους.
Ένα δίκαιο στοίχημα που πρέπει να κερδηθεί και από τους συγγενείς των θυμάτων και από την πολιτική ηγεσία.
«Θεωρώ ότι το πρώτο καθήκον μιας κοινωνίας είναι η δικαιοσύνη», είχε πει ο Αμερικανός πολιτικός Alexander Hamilton.
Η κοινωνία άρχισε να κάνει το καθήκον της με τις συγκεντρώσεις. Αρκεί να συνεχίσει όπου βλέπει αδικία και όχι για να ρίξει τον Μητσοτάκη και τον κάθε Μητσοτάκη. Σειρά έχουν οι πολιτικοί. Η τοποθέτηση του πρωθυπουργού στο πλαίσιο της προ ημερήσιας συζήτησης για τα Τέμπη, δείχνει πως κάτι πάει να γίνει. Κι αυτό είναι ενθαρρυντικό σημάδι. Για την κοινωνία, την δικαιοσύνη και την χαμένη αξιοπιστία του πολιτικού συστήματος.
