Πάντα θαυμάζαμε τα τεχνολογικά επιτεύγματα. Κάποιoι παρακολουθούσαμε την εξέλιξή τους «από μέσα» συμμετέχοντας σε αυτήν την εξέλιξη οι ίδιοι, λόγω ειδίκευσης. Κάποιοι άλλοι ήρθαν πολύ κοντά στις εφαρμογές της και στον χειρισμό των νέων τεχνολογιών. Και κάποιοι άλλοι – οι περισσότεροι – απόλαυσαν και απολαμβάνουν συνεχώς – τα καινούργια συστήματα, τα εργαλεία και τα χιλιάδες προϊόντα που διατίθενται στη διεθνή αγορά.
Όλοι – ο καθένας από την πλευρά του – ζούμε καθημερινά με την τεχνολογία παντού: στη δουλειά μας, στο σπίτι μας, στο αυτοκίνητό μας. Πουθενά δεν πάμε χωρίς το έξυπνο «κινητό» μας. Κάνουμε τα πάντα πλέον μπροστά σε οθόνες, παράγοντας έργο, συλλέγοντας πληροφορίες, επικοινωνώντας ή απλώς διασκεδάζοντας. Με το διαδίκτυο να μας προσφέρει απίστευτες δυνατότητες.
Και να που ήρθε μια πολύ δύσκολη στιγμή, ήρθε μια πανδημία πρωτόγνωρη για τον σύγχρονο άνθρωπο να μας δώσει την «ευκαιρία» να αξιοποιήσουμε αυτά τα μοναδικά τεχνολογικά εργαλεία κάτω από εξαιρετικά κρίσιμες συνθήκες. Για να μας βοηθήσει να ξεπεράσουμε αυτή την κατάσταση, προσφέροντάς μας τις δικές της δυνατότητες στην νέα καθημερινότητά μας.
Κλεισμένοι μέσα στο σπίτι μας, έχουμε τη δυνατότητα να κάνουμε πολλά. Μπορούμε – αρκετοί από εμάς – να εργαστούμε «ωσεί παρόντες» στο γραφείο μας, στη δουλειά μας. Η εξ αποστάσεως εργασία είναι δυνατή σήμερα, χάρις στην τεχνολογία. Ένας υπολογιστής, μια διαδικτυακή σύνδεση, και όλα τα προγράμματα και τα αρχεία της δουλειάς μας είναι μπροστά μας, έτοιμα προς επεξεργασία.
Σίγουρα, αυτή τη δυνατότητα δεν την έχουν όλοι, ούτε ισχύει για όλες τις δουλειές και όλες τις επαγγελματικές δραστηριότητες. Όμως, η σύγχρονη τεχνολογία μπορεί να χρησιμοποιηθεί σε ένα ικανοποιητικό βαθμό και για ένα σημαντικό ποσοστό των επαγγελματικών δραστηριοτήτων μας.
Κατά τον ίδιο τρόπο, πολλές δημόσιες και δημοτικές υπηρεσίες μπορούν να λειτουργούν και να εξυπηρετούν κατά το δυνατόν τους πολίτες, που απευθύνονται σε αυτές για τη διεκπεραίωση των υποθέσεών τους. Η εξ αποστάσεως επικοινωνία και η προώθηση κάποιων εργασιών – κάτω από αυτές τις δύσκολες συνθήκες – επιτρέπει τη συνέχιση της λειτουργίας αυτών των υπηρεσιών. Έστω και υπολειτουργώντας. Αλλά, με αυτόν τον τρόπο, δίνεται η δυνατότητα αποφυγής της φυσικής παρουσίας πολλών πολιτών και ο συνωστισμός στα γραφεία αυτών των υπηρεσιών.
Επίσης, πολλές επιχειρήσεις του ιδιωτικού τομέα έχουν τη δυνατότητα να απασχολούν το προσωπικό τους από το σπίτι. Σημαντικό, διότι αλλιώς: είτε οι επιχειρήσεις αυτές θα διέκοπταν εντελώς τη λειτουργία τους, είτε το προσωπικό τους θα εξακολουθούσε να εργάζεται όπως πριν στον ίδιο χώρο, με σοβαρές συνέπειες εμφάνισης κρουσμάτων και, τελικώς, το υποχρεωτικό πλέον κλείσιμο της επιχείρησης.
Η τεχνολογία βοηθά σήμερα να μην «κοπούν» εντελώς οι επαγγελματικές δραστηριότητες τόσο στον δημόσιο τομέα, όσο και στον ιδιωτικό, συμπεριλαμβανομένων και πολλών ελεύθερων επαγγελματιών.
Αφήνω τελευταίο, αλλά σε καμμία περίπτωση «έσχατο», το γεγονός ότι, με τα υπάρχοντα μέτρα περιορισμού της επιδημικής εξάπλωσης, οι πολίτες κλείνονται στα σπίτια τους για να προστατευθούν. Όμως, κανείς δεν ξέρει για πόσο διάστημα θα ισχύσουν αυτά τα μέτρα. Μπορεί για ένα μήνα, μπορεί για δύο ή τρείς. Ή και για ακόμη περισσότερο.
Πολλοί θα είναι εκείνοι που θα αισθανθούν την «ασφυξία» αυτής της απομόνωσης, του περιορισμού της εξόδου από το σπίτι. Οι ειδικοί μιλούν ακόμη και για κίνδυνο ψυχολογικής κατάπτωσης, μελαγχολίας ή ακόμη και κατάθλιψης κάποιων ευαίσθητων ατόμων. Επίσης, στην περίπτωση νεότερων ηλικιών – παιδιών, εφήβων, κλπ – με τα σχολεία και τα πανεπιστήμια κλειστά, θα περνάνε πολύ δύσκολα αν είναι υποχρεωμένοι να ζουν μέσα «στους τέσσερεις τοίχους» του σπιτιού τους για ένα τόσο μεγάλο χρονικό διάστημα.
Να όμως που – και σε αυτή την περίπτωση – η σύγχρονη τεχνολογία έρχεται να βοηθήσει, δίνοντας δυνατότητες απασχόλησης, εργασίας, επικοινωνίας και διασκέδασης σε ένα μεγάλο ποσοστό του «έγκλειστου» πληθυσμού. Και αυτό, χωρίς καμμία αμφιβολία, είναι εξαιρετικά σημαντικό για τη δύσκολη «διαβίωση» μέχρι να περάσει ο κίνδυνος από αυτή την κρίση.
Πριν από μερικά χρόνια, υπήρχε μόνο η τηλεόραση μέσα στο σπίτι. Και η τηλεόραση εξακολουθεί να είναι ένα «παλαιό» μεν τεχνολογικό επίτευγμα, αλλά εξακολουθεί να παίζει μεγάλο ρόλο στην κοινωνία μας. Όχι μόνο για όσους δεν έχουν σχέση με τα «κομπιούτερ» – όπως π.χ. οι μεγάλης ηλικίας άνθρωποι – αλλά και για όσους νεότερους είναι χρήστες με εμπειρία.
Το πρόβλημα με την τηλεόραση είναι ότι δεν προσφέρει τη «διαδραστικότητα» ενός υπολογιστή ή ακόμη και ενός σύγχρονου, έξυπνου κινητού τηλεφώνου. Είναι βεβαίως πολύτιμη η «παρουσία» της στο σαλόνι κάθε σπιτιού, αλλά κυρίως για «παθητική» τηλεθέαση ή – στην περίπτωση του ραδιοφώνου – για απλή ακρόαση.
Έτσι, αυτή την δυσάρεστη περίοδο, έχουμε τη δυνατότητα να μείνουμε «πιο εύκολα» στο σπίτι μας. Θα κλειστούμε «μέσα» αλλά θα έχουμε μαζί μας πολλά όπλα για «τη βγάλουμε» χωρίς να υποφέρουμε τόσο πολύ από την υποχρεωτική μας κλεισούρα.
Το ζούμε ήδη όλοι.
Μένουμε σπίτι μας και δεν είμαστε μόνοι, ακόμη και αν δεν συγκατοικούμε με κανέναν. Έχουμε δίπλα μας πολλούς τρόπους για να ξεπεράσουμε τη μοναξιά μας, μιλώντας με συγγενείς και φίλους, με συνεργάτες στη δουλειά, ή βλέποντας την αγαπημένη μας ταινία.
Κάπως έτσι μου το είπε και ένας παλιός φίλος, φοβερός «κομπιουτεράς», που ζει μόνος και αποκλεισμένος στο σπίτι του στο Λονδίνο, όταν τον ρώτησα αν αισθάνεται άσχημα από την κατάσταση:
«Έχουμε την τεχνολογία, αγάπη μου!»