Η Μαρία Ελένη -που άλλαξε το όνομα της σε Αίθρα– συνεχίζει έναν πόλεμο που ξεκίνησε λίγο μετά τον θάνατο της Ζωής Λάσκαρη, με μία νέα αγωγή στη Μάρθα Κουτουμάνου για το σπίτι στο Πόρτο Ράφτη.
Μεγάλη προσωπικότητα η Ζωΐτσα. Τεράστια. Η «σιδηρά κυρία» του Πόρτο Ράφτη. Της «αυτοκρατορίας» των Λυκουρέζων. Μόλις έφυγε από τη ζωή , ο Λυκουρέζος φαλίρισε, ερωτεύτηκε σε χρόνο d.t. την κατά πολλά χρόνια νεότερη του και αμφιλεγόμενη περσόνα Νατάσα Καλογρίδη και η οικογένεια χωρίστηκε σε δύο στρατόπεδα, ξεκινώντας ένα game of thrones με απρόβλεπτο όπως φαίνεται προς το παρόν από τις τελευταίες εξελίξεις τέλος.
Μεγάλο πράγμα να υπάρχει ηγέτης. Σε ένα κράτος , σε μία επιχείρηση , σε μία οικογένεια.
ΔΙΑΦΗΜΙΣΗ
Ο Λυκουρέζος έπαιζε σε μεγάλο ποσοστό αυτόν τον ρόλο. Τεράστια δύναμη. Όταν τον γνώρισε η Λάσκαρη ήταν ένας από τους κορυφαίους ποινικολόγους και από τους πιο ισχυρούς άνδρες στο προσκήνιο και στο παρασκήνιο της ζωής του τόπου.
Κορυφαίες υποθέσεις πέρασαν από τα χέρια του. Και πολλά εκατομμύρια. Μυαλό, διασυνδέσεις, διπλωματία, ευγενική συμπεριφορά, σεβασμός απέναντι στα media και τους δημοσιογράφους.
Μετά τον θάνατο της Ζωής το status άλλαξε. Τον τσάκισε αυτή η απώλεια τον Αλέξανδρο. Τον μετάλλαξε. Έχασε τη γη κάτω από τα πόδια του. Τον έλεγχο. Ποτέ δεν θα είναι ο ίδιος έλεγαν οι φίλοι του μετά την απώλεια της Ζωής που κρατούσε τα μπόσικα. Ήταν η γυναίκα που είχε αναλάβει τον δύσκολο ρόλο, να κρατάει την οικογένεια ενωμένη και να περνάει αλώβητα παιδιά και εγγόνια από τις συμπληγάδες των πολύ βαριών ονομάτων των δύο γονιών.
ΔΙΑΦΗΜΙΣΗ
Και το κατάφερνε πολλές φορές. Από καταστάσεις όπως ο θάνατος του Βλάσση Μπονάτσου, μέχρι τις επιπολαιότητες τύπου «γάμος ψεκάστε, σκουπίστε, τελειώσατε», της Άννας Μαρίας -που έγινε Αίθρα- με τον Απόστολο Γκλέτσο. Μετά από λίγο τα πάντα ξεφούσκωναν και η ζωή στο Πόρτο Ράφτη επανερχόταν σε φυσιολογικούς ρυθμούς.
Μετά τον θάνατο της Ζωής όμως τίποτα δεν ήταν το ίδιο στο συγκρότημα της «Ποσειδωνίας» με τις all time classic μεζονέτες.
Παιδιά ενός ανώτερου επωνύμου έβγαλαν τα μαχαίρια και άρχισαν να διεκδικούν αυτά που ίσως δεν θα τολμούσαν να διεκδικήσουν όσο η Λάσκαρη ήταν στη ζωή.Είχε τον τρόπο της. Ήξερε τα κουμπιά του κάθε παιδιού και τα χειριζόταν ανάλογα.
Όσο ο Αλέξανδρος «έλειπε ταξίδι για δουλειές» ήταν αυτή που έκανε κουμάντο , έμπαινε μπροστά και με μία κίνηση , μία κουβέντα , ένα βλέμμα έκοβε τον αέρα για αντιδικίες , κόντρες και διεκδικήσεις. Και αυτό το δήθεν που κάποια εποχή είχε αρχίσει να κάνει την εμφάνιση του στα παιδιά. Η Ζωή με μαεστρικό τρόπο το μετρίαζε όταν έβλεπε ότι η κατάσταση πήγαινε να ξεφύγει.
Ένα ζευγάρι σαν τον Λυκουρέζο και την Λάσκαρη , με έντονες προσωπικότητες , μία έντονη ζωή γεμάτη φώτα, πάθη και no ordinary καταστάσεις, ήταν λογικό να επηρεάσει παιδιά και εγγόνια. Με τη Ζωή όμως σε δράση δύσκολα εκδηλώνονταν και γρήγορα καταπνίγονταν.
Οι φωτιές έσβηναν πριν γίνουν επικίνδυνες και εκτός ελέγχου.Κανείς όμως δεν μπορούσε να ξέρει αν σιγόκαιγαν μέσα στην ψυχή των κοριτσιών και πότε θα φούντωναν.
Κανείς επίσης δεν μπορεί να ξέρει αν έχει δίκιο η Άννα Μαρία-που έγινε Αίθρα- η Μάρθα, η Ζένι , ο Λυκουρέζος. Ούτε γιατί ο πόλεμος ξεκίνησε λίγο καιρό μετά τον θάνατο της Ζωής και τον ξαφνικό έρωτα τότε του Λυκουρέζου με την Καλογρίδη και συνεχίστηκε με διάφορα επεισόδια μέχρι σήμερα, που δεν υπάρχει Καλογρίδη αλλά μία νέα σύντροφος στο πλευρό του ποινικολόγου. Το ένα δεν υποστηρίζει το άλλο, αλλά ούτε το αναιρεί.
Μπορεί πρόσωπα και γεγονότα να μην συνδέονται μεταξύ τους. Όμως είναι φανερό πως συσχετισμοί και «συμφέροντα» έχουν αλλάξει στην οικογένεια.
Αν ζούσε η Ζωή ίσως τα πράγματα να ήταν διαφορετικά. Η Ζωή συμπλήρωνε τον Αλέξανδρο και ο Αλέξανδρος τη Ζωή. Χωρίς τη Ζωή τα γρανάζια κινούν διαφορετικά την οικογενειακή μηχανή.
Και αν μπορεί και δεν λειτουργήσει σαν τη Ζωή ο Λυκουρέζος, τότε τα κεφάλαια στην μάχη των δύο στρατοπέδων δεν θα κλείσουν εύκολα. Και ίσως να είναι και πολλά.
