Οι κυριότεροι λόγοι που δεν πάμε στις διαδηλώσεις είναι οι εξής:
Επρεπε οι συγκεντρώσεις να έχουν χορηγό. Χορηγό εταιρία ή κατάστημα με καναπέδες. Θα τους βάζαμε από το Σύνταγμα μέχρι την Ομόνοια και βάλε και καθόμασταν σ´ αυτούς και θα ξεκουνάγαμε τον κώλο μας από τους δικούς μας καναπέδες
Καναπεδάτοι λοιπόν θα απολαμβάναμε τη συγκέντρωση και καλύτερο να βάζαμε και γιγαντοοθόνες να μη χάναμε το πρωινό πρόγραμμα Παπαδάκη κλπ και Μενεγάκη αν τραβούσε το πράμα.
Και εμείς θα κερδίζαμε από τους καναπέδες και οι εταιρίες και τα καταστήματα θα κέρδιζαν από τη διαφήμιση που θα γίνονταν.
Ανά είκοσι λεπτά πχ θα γίνονταν διάλλειμα στη συγκέντρωση και θα παίζονταν διαφημίσεις για την ΙΚΕΑ . Πχ : ” Ωραία – ωραία στη συγκέντρωση – μόνο με ΙΚΕΑ”
Και για τις άλλες εταιρίες βέβαια συνθήματα: “Media strome – κι ας μην έχουμε να τρώμ”.
Αμφιβάλλει κανένας ότι σε ένα τέτοιο καναπεδάτο περιβάλλον θα ξεκολάγαμε από τους δικούς μας καναπέδες;
Κι αν έρχονταν τα ΜΑΤ θα ξηλώνουμε τους καναπέδες, αυτοί με τα κλόμπ εμείς τις σανίδες από τους καναπέδες θα τους κάναμε μαύρους στο ξύλο.
Κι όλοι μαζί στο τέλος της καναπεδάτης διαδήλωσης θα φωνάζαμε και θα ζητωκραυγάζαμε “Ιτε καναπέδες Ελλήνων”.
