Αυτά είναι τα 7 θαύματα του σύγχρονου κόσμου

Η Πυραμίδα του Χέοπα στη Γκίζα της Αιγύπτου είναι το πιο παλιό από τα 7 θαύματα του αρχαίου κόσμου, αλλά και το μόνο που διατηρείται μέχρι σήμερα.

Εκτός, από την γιγαντιαία Πυραμίδα, ύψους 139 μέτρων και πλάτους 230 μέτρων, στην λίστα με τα 7 θαύματα του αρχαίου κόσμου περιλαμβάνονταν: oι Κρεμαστοί Κήποι της Βαβυλώνας, το Άγαλμα του Ολυμπίου Διός, ο Ναός της Αρτέμιδος στην Έφεσο, το Μαυσωλείο της Αλικαρνασσού, ο Κολοσσός της Ρόδου και ο Φάρος της Αλεξάνδρειας.

Ωστόσο, υπάρχουν ορισμένα ενδιαφέροντα στοιχεία που ίσως δεν γνωρίζετε για τα 7 θαύματα του σύγχρονου κόσμου, που αποτελούν εξαιρετικά δείγματα των επιτευγμάτων του ανθρώπινου πολιτισμού.

Το Σινικό Τείχος της Κίνας

Το Σινικό Τείχος είναι το μεγαλύτερο σε διαστάσεις οικοδόμημα της ανθρωπότητας και κατασκευάστηκε με στόχο να προστατευθεί η Κίνα από τις επιδρομές μογγολικών και τουρκικών φύλων από τα βόρεια σύνορά της. Το Τείχος εκτείνεται, σύμφωνα με πρόσφατη μέτρηση, σε συνολικό μήκος 8.851 χλμ., ενώ χτίστηκε από το τέλος του 14ου αιώνα μέχρι την αρχή του 17ου αιώνα.

Το μεγαλύτερο μέρος του αρχικού τοίχου (21.196 χλμ) έχει καταστραφεί με αποτέλεσμα ανά τακτά χρονικά διαστήματα να γίνονται εργασίες αποκατάστασης. Λόγω της φυσική διάβρωσης, του μεγάλου όγκου τουριστών και των παράνομων ανασκαφών από αρχαιοκάπηλους, το μεγαλύτερο μέρος τους Τείχους έχει υποστεί τεράστιες φθορές.

Πέτρα Ιορδανίας

Όλη η πόλη της Πέτρας στην Ιορδανία με τα κτίσματα της είναι λαξευμένη πάνω σε μαλακά ψαμμιτικά πετρώματα και αποτελεί ένα ζωντανό μνημείο ενός αξιοθαύμαστου πολιτισμού.

Τα καλύτερα διατηρημένα κτίρια είναι το θησαυροφυλάκιο ή αλλιώς Χαζνέ Φαραούν, με μια πρόσοψη ύψους 40 μέτρων, το Μοναστήρι, το ρωμαϊκό θέατρο χωρητικότητας 15.000 ατόμων, τα λουτρά, ο εμπορικός δρόμος, ο βασιλικός τάφος της Υδρίας, ο τάφος του Ρωμαίου στρατιώτη, η πέτρα Ουμ-αλ-Μπιγιάρα, όπου τοποθετούσαν τις προσφορές τους οι αρχαίοι κάτοικοι για να λατρέψουν την άνοιξη, ο δρόμος Σικ, που αποτελεί το πέρασμα για να μπει κανείς στην πόλη της Πέτρας, με τοίχους ύψους 50 μέτρων, και τέλος η μεγάλη τελετουργική πλατεία Ζιμπ Ατούφ.

Η αρχιτεκτονική της Πέτρας έχει υποστεί φθορές λόγω των έντονων καταιγίδων, που αν και είναι σπάνιες στην έρημο, είναι κατακλυσμιαίες.

Κολοσσαίο

Το Κολοσσαίο  είναι ένα από τα πιο δημοφιλή τουριστικά αξιοθέατα της Ιταλίας. Οι εργασίες για την κατασκευή του ξεκίνησαν στην εποχή του Βεσπασιανού το 72 μ.Χ., συνεχίστηκαν την εποχή του Τίτου και ολοκληρώθηκαν όταν ήταν αυτοκράτορας ο Τίτος, το 80 μ.Χ.. Ονομαζόταν επίσης και Αμφιθέατρο των Φλαβίων, από το όνομα της δυναστείας των αυτοκρατόρων που το έκτισαν. Για την κατασκευή του, εργάστηκαν χιλιάδες αιχμάλωτοι σκλάβοι όλων των εθνικοτήτων που είχαν συλληφθεί από τον Τίτο μετά την καταστροφή των Ιεροσολύμων. Σύμφωνα με εκτιμήσεις, το Αμφιθέατρο μπορούσε να φιλοξενήσει περίπου 50.000 θεατές, ενώ πήρε το όνομα του από το κολοσσιαίο άγαλμα του Νέρωνα (Κολοσσός του Νέρωνα), που βρισκόταν στην τοποθεσία που χτίστηκε.

Η αρένα είχε διαμορφωθεί κατάλληλα για να πραγματοποιούνται ναυμαχίες, μονομαχίες και θηριομαχίες τις οποίες χρηματοδοτούσαν οι Ρωμαίοι αυτοκράτορες, ενώ στο Αμφιθέατρο μαρτύρησαν και αρκετοί χριστιανοί. 

Δυστυχώς, με την πάροδο του χρόνου, το μεγαλύτερο μέρος του Κολοσσαίου έχει καταστραφεί λόγω βανδαλισμών, σεισμών και πυρκαγιών. 

Τσιτσέν Ιτζά

Το Τσιτσέν Ιτζά είναι μια αρχαία πόλη που χτίστηκε από τον πολιτισμό των Μάγια και βρίσκεται στο βόρειο κέντρο της χερσονήσου Γιουκατάν στο Μεξικό. Ο αρχαιολογικός χώρος αποτελεί σήμερα δημοφιλές τουριστικό αξιοθέατο της χώρας. Υπολογίζεται ότι χτίστηκε μεταξύ του 9ου και του 12ου αιώνα, ενώ η περιοχή πιθανότατα χρησιμοποιούνταν ως παρατηρητήριο για την παρακολούθηση αστρονομικών γεγονότων.

Στην περιοχή έχουν ανακαλυφθεί δεκάδες ιστορικά κειμήλια από τους αρχαίους αγγειοπλάστες και γλύπτες.

Οι περισσότερες από τις τοποθεσίες του αρχαιολογικού χώρου είναι γνωστές για τους περίεργους ήχους που παράγουν. Αν κάποιος επισκέπτης χειροκροτήσει μπροστά από τη σκάλα της πυραμίδας Κουκουλτσάν (γνωστή και ως El Castillo) παράγεται αντίλαλος που μοιάζει με κελάηδημα πουλιού.

Μάτσου Πίτσου

Η αρχαία πόλη Μάτσου Πίτσου που βρίσκεται στο νότιο Περού είναι το πιο αντιπροσωπευτικό δείγμα του πολιτισμού των Ίνκα, που χάθηκε με απότομο τρόπο και που η εξέλιξή του ήταν και παραμένει θέμα συζήτησης. Το Μάτσου Πίτσου ανακηρύχθηκε Ιστορικό Καταφύγιο του Περού το 1981 και Μνημείο Παγκόσμιας Κληρονομιάς της UNESCO το 1983. Η μυστηριώδης ακρόπολη των Ίνκας χτίστηκε το 1400, ωστόσο, η  πόλη ανακαλύφθηκε το 1911 από τον Αμερικανό ιστορικό και αρχαιολόγο Χίραμ Μπίνγκαμ.

Δύο πολύ ξεχωριστές και διάσημες κατασκευές είναι ο Ναός του Ήλιου και η πέτρα Ιντιχουατάνα, ένας σκαλισμένος βράχος από γρανίτη που χρησιμοποιούσαν ως ηλιακό ρολόι ή ημερολόγιο. Η δυσπρόσιτη θέση του Μάτσου Πίτσου έχει οδηγήσει στη πεποίθηση ότι ήταν το τελευταίο καταφύγιο των Ίνκας, στον αγώνα τους εναντίον των Ισπανών.

Σύμφωνα με εκτιμήσεις, οι περίπου 1.000 κάτοικοι εγκατέλειψαν την περιοχή, καθώς είχαν αποδεκατιστεί από τις αρρώστιες (ευλογιά) που έφεραν στην Αμερική οι Ισπανοί. Σήμερα, δεκάδες εργασίες αναπαλαίωσης και αποκατάστασης έχουν μετατρέψει το χώρο σε ένα πολύ καλά διατηρημένο αρχαιολογικό μνημείο.

Ταζ Μαχάλ

Το Ταζ Μαχάλ είναι το πιο διάσημο μαυσωλείο στον κόσμο και αποτελεί δημοφιλές τουριστικό αξιοθέατο της Ινδίας. Το συγκρότημα αναπτύσσεται γύρω από το μαυσωλείο που ανήγειρε ο Μογγόλος αυτοκράτορας (Σάχης) Σαχ Τζαχάν, προκειμένου να τιμήσει τη πολυαγαπημένη του σύζυγο Μουμτάζ Μαχάλ που πέθανε το 1631. Για την ανέγερσή του χρειάστηκαν 20.000 τεχνίτες καθώς και χίλιοι ελέφαντες για την μεταφορά των υλικών. Η ανέγερση του μνημείου ξεκίνησε το 1632 και ολοκληρώθηκε το 1653. Χρωματικά το Μαυσωλείο είναι κτισμένο από λευκό μάρμαρο που έρχεται σε αντίθεση με τα δύο παραπλήσια κτίρια, το τέμενος και το τζαβάμπ, που είναι κτισμένα από κόκκινο ψαμμίτη.

Το κυρίως κτίσμα του Μαυσωλείου βρίσκεται σε μαρμάρινο βάθρο ύψους 7 μέτρων ενώ σε κάθε πλευρά φέρει λοξές γωνιώδεις κατασκευές στις οποίες υπερέχει ανά μια τεράστια τοξοειδής πύλη ύψους 35 μέτρων. Εσωτερικά ο κυρίως χώρος του αποτελεί οκταγωνικό θάλαμο με ανάγλυφες διακοσμήσεις, στο κέντρο του οποίου βρίσκονται τα δύο κενοτάφια του Σάχη και της αγαπημένης του Μαχάλ που περιβάλλονται από διάτρητο μαρμάρινο κιγκλίδωμα. Tα αυτοκίνητα και τα λεωφορεία δεν επιτρέπεται να πλησιάζουν σε απόσταση 500 μέτρων από το Ταζ Μαχάλ για να διατηρηθεί η αισθητική του κτιριακού συγκροτήματος από τους ρύπους.

Το Άγαλμα του Χριστού Λυτρωτή

Το Άγαλμα του Χριστού Λυτρωτή είναι ένα ψηλό άγαλμα, το οποίο εικονίζει τον Ιησού Χριστό με απλωμένα τα χέρια και βρίσκεται στην κορυφή του λόφου Κορκοβάντο, πάνω από το Ρίο ντε Τζανέιρο (Βραζιλία) στο εθνικό πάρκο του Δάσους Τιζούκα. Το άγαλμαμ στέκεται με απλωμένα τα χέρια σαν να καλωσορίζει τον κόσμο, σε υψόμετρο 710 μέτρων. Έχει ύψος 32 μέτρα, ενώ ζυγίζει 1.000 τόνους και μάλιστα είναι εγκατεστημένο με τρόπο, ώστε να ατενίζει την πόλη. Το άγαλμα σχεδίασε ο Βραζιλιάνος μηχανικός Heitor da Silva Costa και το δημιούργησε ο Γάλλος γλύπτης Paul Landowski.

Οι εργασίες για την ανέγερση του Χριστού Λυτρωτή διήρκησαν 5 χρόνια, από το 1926 έως το 1931. Στο παρελθόν, οι επισκέπτες έπρεπε να ανέβουν 220 σκαλοπάτια για να φτάσουν στη βάση του αγάλματος. Σήμερα η ανάβαση γίνεται πλέον με ανελκυστήρες που προσφέρουν πανοραμική θέα, καθώς και με κυλιόμενες σκάλες. Η μόνη δυσκολία που έχουν να αντιμετωπίσουν πλέον οι τουρίστες αφορά στο γεγονός ότι πρέπει να ξαπλώνουν στο έδαφος για να φωτογραφήσουν το ογκώδες άγαλμα.