Σύμφωνα με τα στοιχεία του ιστότοπου Visual Capitalist, με βάση τα δεδομένα του 2018, το 83% των αρχηγών κρατών όλου του κόσμου έχουν κάνει όχι μόνον ανώτερες σπουδές, αλλά κατέχουν κι έναν μεταπτυχιακό, ή διδακτορικό τίτλο.
Όμως το πιο ενδιαφέρον στην έρευνα αυτή ανά γεωγραφική περιοχή της υφηλίου, είναι η ποιοτική ομαδοποίηση του πεδίου στις σπουδές και μεταπτυχιακές έρευνες των παγκόσμιων ηγετών, που αποδεικνύει πως η πλειονότητά τους προέρχεται από συγκεκριμένες κατευθύνσεις κι ενδεχομένως να αποτελεί και την ποιοτική διαφορά για την ανάδειξή τους στον πολιτικό στίβο.
Ποια είναι όμως τα πέντε δημοφιλέστερα πεδία σπουδών, όσον αφορά τους σημερινούς ηγέτες των κρατών του κόσμου;
Α) Πολιτικές κι οικονομικές σπουδές
Είναι ουσιαστικά το πιο προφανές πεδίο σπουδών που ακολουθούν οι επίδοξοι, μελλοντικοί ηγέτες. Ιδιαίτερα τις τελευταίες δεκαετίες είναι σχεδόν απαράβατος κανόνας ο ηγέτης μίας χώρας να γνωρίζει πώς να διαχειρισθεί την οικονομία του κράτους, του οποίου ηγείται. Οι πρωθυπουργοί της Ιαπωνίας Σίνζο Άμπε και της Ινδίας Ναρέντα Μόρι έχουν σπουδάσει Πολιτικές Επιστήμες, το ίδιο και ο ομόλογός τους της Ελβετίας Αλαίν Μπερσέ. Ο Ισπανός πρωθυπουργός κι ο Αμερικανός Πρόεδρος Ντόναλντ Τραμπ από την πλευρά τους επέλεξαν οικονομικές σπουδές, όπως και ο Πρόεδρος της Αυστρίας Αλεξάντερ Φαν ντερ Μπένεν.
Β) Νομικά
Ως επικεφαλής ενός κράτους είναι αναγκαίο επίσης και να νομοθετείς και να προτείνεις μεταρρυθμίσεις στη νομοθεσία και το Σύνταγμα μίας χώρας. Για τούτο, πολλοί ηγέτες κρατών έχουν στέρεα νομικά προσόντα. Ο Πρόεδρος κι ο πρωθυπουργός της Ιταλίας Σέρτζο Ματαρέλα και Τζουζέπε Κόντε αντίστοιχα, έχουν νομικό παρελθόν, ενώ πτυχίο νομικής έχουν και ο Ρώσος Πρόεδρος Βλαντίμιρ Πούτιν, ο Πρόεδρος του Ιράν Χασάν Ροχανί, ο Νοτιοκορεάτης πρωθυπουργός Μουν Τζάε-Ιν και ο πρώην πρωθυπουργός της Αυστραλίας Μάλκομ Τέρνμπουλ, όπως επίσης και ο πρώην Πρόεδρος της Βραζιλίας Μισέλ Τέμερ.
Γ) Στρατιωτικές ακαδημίες
Μια χώρα δεν είναι αναγκαίο να είναι ισχυρή μόνον οικονομικά, αλλά και στρατιωτικά και γι’ αυτό πολλοί ηγέτες έχουν εκλεγεί για την γνώση τους στα στρατιωτικά. Παράδειγμα ο Βορειοκορεάτης ηγέτης Κιμ Γιονγκ-Ουν, που φοίτησε σε στρατιωτική ακαδημία. Αλλά και ο πρωθυπουργός της Ταϊλάνδης Πραγιούτ Τσαν-ο-τσα και ο Αιγύπτιος Πρόεδρος Αμπντέλ Φατάχ αλ Σίσι ήταν στρατιωτικοί.
Δ) Καλλιτεχνικές κι ανθρωπιστικές σπουδές
Το πεδίο αυτό των σπουδών, όσο και να φανεί παράξενο, περιλαμβάνει έναν πλούσιο κατάλογο από ηγέτες. Δεν είναι λίγοι άλλωστε εκείνοι που υποστηρίζουν πως οι ανθρωπιστικές σπουδές ανοίγουν τους ορίζοντες και διευρύνουν την προοπτική ενός ηγέτη, εμπλουτίζοντάς τον με γενικότερες γνώσεις που διαφεύγουν από κάποιον τεχνοκράτη. Συνεπώς φαίνεται φυσιολογικό ότι πολλοί ηγέτες έχουν κάνει ανθρωπιστικές σπουδές. Παράδειγμα ο Ολλανδός πρωθυπουργός Μαρκ Ρούτε, ο Βρετανός πρωθυπουργός Μπόρις Τζόνσον (που μάλιστα είχε μελετήσει Αρχαίους στις εγκύκλιες σπουδές του), ή ο πρώην Πρόεδρος του Σαλβαδόρ Σαλβαδόρ Σάντσες Σερέν. Ο δε Γάλλος Πρόεδρος Εμμανουέλ Μακρόν πρώτα σπούδασε φιλοσοφία και κατόπιν εξειδίκευσε την μεταπτυχιακή έρευνά του στις Πολιτικές Επιστήμες. Ο πρωθυπουργός του Καναδά Τζάστιν Τριντό δε, έχει ολοκληρώσει σπουδές σε δύο ανθρωπιστικούς τομείς: Λογοτεχνία στο Παν/μιο Μακ Γκιλ και απέκτησε μπάτσελορ στην εκπαίδευση από το Παν/μιο της Βρετανικής Κολομβίας.
Ε) Μηχανική και αρχιτεκτονική
Η γνώση των κατασκευών και όσα συνδέονται με αυτές (κόστη, στατικότητα, περιβάλλον, δίκτυα κλπ) αποτελεί ένα σημαντικό προσόν για τον αναπτυξιακό σχεδιασμό μίας χώρας και πολλοί παγκόσμιοι ηγέτες έχουν αναδειχθεί από τον συγκεκριμένο κλάδο. Σημαντικά παραδείγματα είναι ο Κινέζος Πρόεδρος Σι Τζινπίνγκ, ο Αργεντινός ομόλογός του Μαουρίσιο Μάκρι κι ο Πρόεδρος της Ινδονησίας Τζόκο Ουϊντόντο. Από την πλευρά της, η Γερμανίδα καγκελάριος Άνγκελα Μέρκελ σπούδασε αρχικά φυσική στο Παν/μιο Καρλ Μαρξ της Λειψίας (1973-78), απέκτησε διδακτορικό τίτλο στην κβαντική χημεία το 1986 και έγινε γνωστή για την εξειδίκευσή της στη ρωσική φιλολογία και τα μαθηματικά.
