«Κουτσοί, στραβοί στον Άγιο Παντελεήμονα». Όλοι, έστω μία φορά, έχουμε πει τη συγκεκριμένη φράση ή έχουμε ακούσει να τη λένε.
Η ελληνική γλώσσα είναι τόσο πλούσια που σίγουρα θα υπάρχουν λέξεις που ακόμη και σήμερα δε γνωρίζουμε, αλλά σε ό,τι αφορά το ελληνικό… φρασεολόγιο το θέμα δεν είναι ότι μπορεί να ακούσουμε για πρώτη φορά μια φράση, αλλά ότι ακούμε τόσες πολλές φορές κάποια φράση χωρίς να ξέρουμε την προέλευσή της.
Σε αντίθεση με ό,τι συμβαίνει με άλλες φράσεις ή ιστορίες, βέβαια, εδώ έχουμε να κάνουμε με υπαρκτό πρόσωπο.
Ο Άγιος Παντελεήμονας υπήρξε και η θρησκεία μας λέει ότι είναι ο προστάτης των ανάπηρων. Αυτός που γιατρεύει τους τυφλούς, παθήσεις του σώματος κλπ.
Αυτά, επαναλαμβάνουμε, λέει η θρησκείας μας ότι τα έκανε ή τα κάνει ο Άγιος. Αυτός που κάποιοι πίστευαν ότι είχε εμφανιστεί στο Άστρος, ένα χωριό της Κυνουρίας, κοντά στο 1830. Ήταν, όμως, έτσι;
