Η σκηνή είναι χαρακτηριστική.
Αμέσως μετά την κρίσιμη ψηφοφορία στη Βουλή, περίπου στις 4 τα ξημερώματα του Σαββάτου, για την παροχή εξουσιοδότησης προς την κυβέρνηση να διαπραγματευτεί με βάση την πρόταση προς τους δανειστές, 2 από τους 17 “αντάρτες” τα λένε τετ-α-τετ στο καφενείο της Βουλής, όπου το προσωπικό σκούπιζε και σφουγγάριζε.
Είναι αναψοκοκκινισμένοι μιλάνε χαμηλόφωνα, σαν να έχουν κάνει ζημιά και έχουν μαζί τους μια ακόμη συντρόφισσα που ψήφισε όμως “ναι”.
Από τη μια πλευρά ο Παναγιώτης Λαφαζάνης και από την άλλη ο Στάθης Λεουτσάκος και στην κεφαλή του τραπεζιού η Νίνα Κασιμάτη.
Επιχείρησα να τους πλησιάσω μα το βλέμμα τους ήταν απαγορευτικό.
Στην άλλη πλευρά, στο γραφείο του πρωθυπουργού “κοσμοπλημμύρα” από μέλη της κυβέρνησης και συνεργάτες του κ. Τσίπρα και των υπουργών οι οποίοι βγάζουν καπνούς από τη οργή τους για τη στάση των συντρόφων τους στην κρίσιμη ψηφοφορία.
Ο πρωθυπουργός είναι έτοιμος να “πάρει κεφάλια” πιεζόμενος και από ορισμένους συνεργάτες του, οι πληροφορίες μιλάνε για διαγραφές εδώ και τώρα από την ΚΟ και το κόμμα, ωστόσο τελικά ο κ. Τσίπρας αποφασίζει να μην ενεργήσει “εν θερμώ”.
Άλλωστε οι διαγραφές στην Αριστερά είναι θέμα ταμπού.
Στo άρθρο 23 σημείο 5 του Καταστατικού του ΣΥΡΙΖΑ αναφέρεται:
“5. Η Κοινοβουλευτική και Ευρωκοινοβουλευτική Ομάδα συντάσσουν τον κανονισμό λειτουργίας τους και αναπτύσσουν τη δράση τους στο πλαίσιο των αποφάσεων και των κατευθύνσεων της ΚΕ. Ο κανονισμός λειτουργίας της κάθε ομάδας είναι συμβατός με τη λειτουργία του ΣΥΡΙΖΑ. Για θέματα κυρώσεων η κοινοβουλευτική ομάδα εισηγείται και η αποφασιστική αρμοδιότητα ανήκει στην Κεντρική Επιτροπή”.
Η διαδικασία διαγραφών πάντως στον ΣΥΡΙΖΑ για λόγους κομματικής πειθαρχίας είναι πιο πολύπλοκη σε σχέση με τα άλλα κόμματα, στα οποία οι πρόεδροι κοινοποιούν την απόφασή τους στο προεδρείο της Βουλής.
Σύμφωνα με τον Κώδικα Δεοντολογίας πάντως του κόμματος που θεσπίστηκε πριν από τις εκλογές της 25ης Γενάρη:
– Όλοι/ες οι βουλευτές που εκλέγονται με τα ψηφοδέλτια του ΣΥΡΙΖΑ δεσμεύονται πολιτικά και ηθικά ότι η έδρα που καταλαμβάνουν ανήκει στο κόμμα και όχι στους/στις ίδιους/ες
– Όλοι/ες οι βουλευτές είναι υποχρεωμένοι/ες να τηρούν τις συλλογικές αποφάσεις των οργάνων του κόμματος
Το κόμμα μπορεί να ζητήσει την παραίτηση βουλευτή, με απόφαση των κεντρικών καθοδηγητικών του οργάνων (ΚΕ, Διαρκές/Έκτακτο/Τακτικό Συνέδριο), στις εξής περιπτώσεις μεταξύ άλλων:
– Όταν αρνείται να υλοποιήσει συλλογικές δεσμευτικές αποφάσεις των οργάνων του κόμματος
– Όταν αρνείται να υλοποιήσει συλλογικές δεσμευτικές αποφάσεις της Κοινοβουλευτικής Ομάδας
Να σημειωθεί επίσης ότι για να ζητηθεί η παραίτηση βουλευτή πρέπει να υπερψηφιστεί από το 50%+1 του συνόλου των μελών του οργάνου στο οποίο συζητείται.
Οι τελικές κρίσιμες αποφάσεις προφανώς ανήκουν στον ίδιο τον πρωθυπουργό και πρόεδρο του ΣΥΡΙΖΑ ο οποίος καλείται να λάβει υπόψη του και τις κρίσιμες ψηφοφορίες που έχει μπροστά του στη Βουλή από την έγκριση της τελικής συμφωνίας μέχρι τη προώθηση των εφαρμοστικών νόμων.
Διότι πλέον η ΚΟ του ΣΥΡΙΖΑ αριθμεί 117 βουλευτές και 32 “ελεύθερους σκοπευτές”, που διαφωνούν ανοιχτά με τη πορεία προς ένα 3ο μνημόνιο.
Μεταξύ αυτών η Ζωή Κωνσταντοπούλου, ο Παναγιώτης Λαφαζάνης, ο Γιάνης Βαρουφάκης, ο Δημήτρης Στρατούλης, ο Κώστας Λαπαβίτσας, ο Νίκος Χουντής, ο Κώστας Ήσυχος κ.α, που “απειλούν” την κυβερνητική και γενικότερα την πολιτική σταθερότητα σε μια πολύ κρίσιμη φάση για τη χώρα.
