Η χθεσινή μέρα αν τη δει κανείς στο σύνολο της μοιάζει προάγγελος πολύ άσχημων εξελίξεων για το μέλλον του τόπου.
Ένα χρόνο μετά το μνημόνιο που μας υπέβαλε σε μια άνευ προηγουμένου λιτότητα, οι αγορές, οι αναλυτές, ακόμα και τα στελέχη ευρωπαϊκών κυβερνήσεων δηλώνουν ότι θα αναγκαστούμε να προχωρήσουμε σε αναδιάρθρωση του χρέους μας.
Αν συμβεί αυτό θα αποτελεί τη μεγαλύτερη απόδειξη αποτυχίας της εφαρμοζόμενης πολιτικής. Οι θυσίες σε μεγάλο βαθμό δε θα “έχουν πιάσει τόπο” αφού θα πρέπει να τελικώς κάνουμε την αναδιάρθρωση που για να την αποφύγουμε υποβληθήκαμε σε όλα τα δεινά των τελευταίων 12 μηνών.
Έτσι αντί να βλέπουμε πρόοδο και να δημιουργείται η ελπίδα πως βγαίνουμε έστω και αργά από την κρίση, εδραιώνεται η πεποίθηση ότι αποτυγχάνουμε, ότι χρειάζονται όλο και σκληρότερα μέτρα σαν και αυτά που ίσως ανακοινωθούν σήμερα, αλλά και αυτά ίσως να μην είναι αρκετά.
Αυτό το κλίμα απογοήτευσης παραχωρεί έδαφος σε ακραία στοιχεία που το κάθε ένα προσπαθεί να δημιουργήσει αναταραχή ή και εκτροπή για τους δικούς του λόγους.
Πρώτο παράδειγμα η Κερατέα. Η κατάσταση έχει ξεφύγει από κάθε λογική και κάθε πλαίσιο ανοχής. Κυριαρχεί πια η δίψα για καταστροφή. “Σκάβονται” οι δρόμοι, μαίνεται κανονικός πόλεμος που αργά ή γρήγορα θα προκαλέσει και θύματα, ενώ χθες το βράδυ κάποιοι επιχείρησαν να κάψουν μέσα στο σπίτι της μια οικογένεια με 4 παιδιά επειδή ο πατέρας και η μητέρα εργάζονται ως αστυνομικοί.
Λίγο νωρίτερα κάποιοι από αυτούς που “κόπτονται” για το άσυλο στα ΑΕΙ υποστηρίζοντας ότι η κατάργηση του θα βλάψει την ελεύθερη διακίνηση των ιδεών, διέκοψαν την ομιλία που έκανε στο Παν/μιο της Πάτρας ένας 72χρονος νομπελίστας καθηγητής επειδή διαφωνούν με τις απόψεις του. Κινήθηκαν μάλιστα και εναντίον του με …καδρόνια.
Και κάπου ενδιαμέσως στελέχη που η κυβέρνηση χρεώνει στο ΣΥΡΙΖΑ έκαναν αυτό που παλιά ήταν πρακτική της ακροδεξιάς. Μια αντισυγκέντρωση σε χώρο που μιλούσαν υπουργοί του ΠΑΣΟΚ. Το αποτέλεσμα ήταν δυο άνθρωποι να διακομιστούν σε νοσοκομείο.
Από όλα τα παραπάνω προκύπτει ότι η γραμμή ανάμεσα στην εύλογη διαμαρτυρία από τη μια και την εκτροπή από την άλλη, έχει καταστεί …αχνή!
Ανεγκέφαλοι φιμώνουν στο όνομα της ελεύθερης διακίνησης των ιδεών.
Παίζουν με τη δημοκρατία κανιβαλίζοντας την έννοια της διαμαρτυρίας.
Και εξαπολύουν δολοφονικές απόπειρες στο όνομα τοπικών συμφερόντων.
Αρκεί λοιπόν μια σπίθα για να φέρει τη γενικευμένη έκρηξη.
Κι όλα τα παραπάνω προκαλούνται από την αναποτελεσματική έως σήμερα εφαρμογή των οικονομικών μέτρων.
Την ευθύνη τους φέρει κυρίως η κυβέρνηση. Δεν έχει καταφέρει να αποδείξει ότι οι θυσίες μας πιάνουν τόπο. Δε γεννά την παραμικρή ελπίδα. Αρα δεν παράγει κοινωνικές αντιστάσεις στα σχέδια των ακραίων.
Επιπλέον δημιουργεί σε κάποιους την υποψία ότι δεν αντιμετωπίζει αποτελεσματικά το χάος που επέρχεται καθημερινά γιατί ίσως νομίζει ότι τη βολεύει. Ότι λειτουργεί αποπροσανατολιστικά.
Βρισκόμαστε στην πιο κρίσιμη καμπή. Οι πολίτες απέδειξαν ότι είναι διατεθειμένοι να υποβληθούν σε θυσίες. Σκληρότατα μέτρα υιοθετηθήκαν με ελάχιστες-στην πραγματικότητα- αντιδράσεις.
Αλλά φαίνεται να μην αποδίδουν ανάλογα με το βάρος τους στην κοινωνία.
Η ευθύνη της κυβέρνησης και του πρωθυπουργού είναι ύψιστης σημασίας. Οφείλουν να αντιστρέψουν αμέσως αυτό το δηλητηριώδες κλίμα.
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ:
Αριθμός Πιστοποίησης Μ.Η.Τ.232163