Όπως αναφέρεται σε «άτυπη ενημέρωση» της Ιπποκράτους, οι ευθύνες ανήκουν στον ΣΥΡΙΖΑ (σε ό,τι αφορά στο πολιτικό σκέλος) στον πρώην υπουργό Οικονομικών Γιώργο Παπακωνσταντίνου (για το χειρισμό της «λίστας», στον πρώην ειδικό γραμματέα του ΣΔΟΕ Ιωάννη Διώτη (δεν ενήργησε σωστά και σύμφωνα με τις αρμοδιότητές του) και στο ίδιο το ΣΔΟΕ (παρέλειψε να ερευνήσει την υπόθεση).
Σφοδρότατη επίθεση εξαπολύεται εναντίον του ΣΥΡΙΖΑ, ο οποίος κατηγορείται ότι εξύφανε «πολιτική συμπαιγνία» και χρησιμοποίησε ένα «φθηνό επικοινωνιακό και πολιτικό παιχνίδι» το οποίο είχε ως προφανή στόχο «το ΠΑΣΟΚ και προσωπικά τον πρόεδρό του». Αυτήν τη φορά, όμως, ο ΣΥΡΙΖΑ κατηγορείται ότι είχε ως απώτερο στόχο «την ίδια την ύπαρξη της κυβέρνησης και τη συνοχή τής κοινοβουλευτικής πλειοψηφίας».
Η Ιπποκράτους εκτιμά ότι ο ΣΥΡΙΖΑ προσπάθησε να υποστηρίξει μέσω μιας «οργανωμένης, συκοφαντικής μυθολογίας ότι ο κ. Βενιζέλος είχε προσωπικούς, οικογενειακούς ή πολιτικούς λόγους να μείνει αναξιοποίητη και αδρανής η «λίστα», ενώ γίνεται λόγος και για «μεγάλο και τυφλό πολιτικό μίσος» προς τον πρόεδρο του ΠΑΣΟΚ.
Παρά την προσπάθεια, τονίζουν στην Ιπποκράτους, η «νέα λίστα» που ήρθε από τη Γαλλία απέδειξε «την πολιτική αλητεία και ανοησία του ΣΥΡΙΖΑ». Παράλληλα υπαινίσσονται ευθύνες του κόμματος της αξιωματικής αντιπολίτευσης στη διοχέτευση της «λίστας Λαγκάρντ» στο περιοδικό HOT DOC κάνοντας λόγο για «λίστα Βαξεβάνη» υπονοώντας ότι πρόκειται για μια αλλοιωμένη λίστα και αφήνοντας να εννοηθεί ότι η «λίστα» δεν ήταν στα χέρια μόνο του ειδικού γραμματέα του ΣΔΟΕ, αλλά και άλλων στελεχών ή και υπαλλήλων του Σώματος, από όπου θα μπορούσε να είχε «διαρρεύσει». Και επαναφέρουν το ερώτημα ποια είναι η πηγή που διοχέτευσε τη «λίστα» και η οποία είχε δηλώσει ότι δεν έχει τη «λίστα», προσθέτοντας πως «όποιος συγκαλύπτει την «πηγή» αυτή, συγκαλύπτει κάποιον που διέθετε τη «λίστα» και δεν τη χειρίσθηκε ως όφειλε».
Στην Ιπποκράτους θεωρούν ότι «όσοι νόμισαν ότι μπορούν να θέσουν το ΠΑΣΟΚ υπό πολιτική ομηρεία διαψεύσθηκαν από τις εξελίξεις» και «το ΠΑΣΟΚ έδειξε και πάλι ότι λειτουργεί ως εγγυητής της πολιτικής σταθερότητας».
Αμέσως μετά την κατάθεση της πρότασης για τη σύσταση Επιτροπής Προκαταρκτικής Εξέτασης για τον κ. Παπακωνσταντίνου, η Ιπποκράτους είναι σχετικά ήπια στην κριτική που του ασκεί, αν και, βεβαίως γίνεται λόγος για πολιτικές και ποινικές ευθύνες του πρώην υπουργού Οικονομικών (σ.σ. αλλιώς δεν θα μπορούσε να δικαιολογηθεί η παραπομπή του σε Προανακριτική Επιτροπή). Αναφέρεται επίσης ότι «αν ευθύς εξαρχής το CD πήγαινε κατευθείαν στο ΣΔΟΕ, θα είχε αποφευχθεί όλη η θλιβερή αυτή ιστορία». Πάντως, από την όλη ενημέρωση προκύπτει ότι στο ΠΑΣΟΚ δεν τρέφουν και τα καλύτερα αισθήματα για το ΣΔΟΕ.
Για τον κ. Διώτη και τους χειρισμούς του λέγονται πολλά. Κατ΄ αρχήν δεν θεωρούν ότι «η αξιολόγηση του υλικού έγινε προσωπικά από μόνο τον τότε ειδικό γραμματέα του ΣΔΟΕ, χωρίς τη συμμετοχή υπηρεσιακών στελεχών (έστω μιας γραμματέως του ΣΔΟΕ», όπως έχει καταθέσει ο κ. Διώτης. Δεν γίνεται επίσης δεκτό ότι το ΣΔΟΕ δεν κράτησε αντίγραφο του υλικού και ότι το μόνο αντίγραφο ήταν αυτό που «αφέθηκε» στο γραφείο του υπουργού «για πολιτική του ενημέρωση».
Αναφορικά με την παράδοση του υλικού από τον κ. Παπακωνσταντίνου στον κ. Διώτη, επισημαίνεται ότι αυτό «συνιστούσε εντολή ελέγχου». Επισημαίνεται επίσης πως αν ο κ. Διώτης «είχε νομικές αντιρρήσεις ως προς τη χρήση του υλικού ακόμα και ως πηγής πληροφοριών» λόγων του ότι ήταν προϊόν υποκλοπής «δεν έπρεπε να το αποδεχτεί όταν του το έστειλε ο κ. Παπακωνσταντίνου, ούτε να πληροφορηθεί το περιεχόμενό του και να το αξιολογήσει ενημερώνοντας δύο μήνες αργότερα τον νέο υπουργό». Ενώ αν είχε οποιαδήποτε αμφιβολία για το πολιτικό πλαίσιο έπρεπε να ζητήσει διευκρίνιση.
Επίσης τονίζουν ότι ο κ. Διώτης, από τις αρχές Μαρτίου 2012, που ο κ. Βενιζέλος έφυγε από το υπουργείο Οικονομικών, έως την αποχώρησή του στις 10 Αυγούστου 2012, θα μπορούσε να είχε ενημερώσει τους επόμενους υπουργούς Φ. Σαχινίδη, Γ. Ζανιά και Γ. Στουρνάρα. Χαρακτηρίζεται, επίσης, «όψιμος» ο ισχυρισμός του κ. Διώτη ότι «αν ο υπουργός τού έδινε εντολή θα είχε εισηγηθεί αλλαγή της νομοθεσίας».
Του καταλογίζεται επίσης ότι ήταν εκείνος που ενημέρωσε τον κ. Βενιζέλο για τη «λίστα» την οποία και είχε δει, ενώ επιμένει ότι το υλικό «δεν είναι νόμιμο αποδεικτικό μέσο».
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ:
