Μιχαλολιάκος από τον Κορυδαλλό για την εκτέλεση στο Νέο Ηράκλειο

Ήταν απόγευμα της Παρασκευής της 1ης Νοεμβρίου του 2013, λίγο πριν κλείσουν τα κελιά, όταν έφτασε η συγκλονιστική είδηση, τόσο σε μένα όσο και στους Συναγωνιστές μου, Χρήστο και Γιάννη, για την δολοφονική επίθεση εναντίον των αγωνιστών της Χρυσής Αυγής έξω από τα γραφεία της Χρυσής Αυγής της Τοπικής Οργάνωσης Βορείων Προαστίων. Δυο Συναγωνιστές, ο Γιώργος Φουντούλης και ο Μάνος Καπελώνης, ήταν νεκροί και ένας τρίτος πάλευε με τον θάνατο, ο Αλέξανδρος Γέροντας. Η θλίψη ήταν ανάμεικτη με θυμό και οργή, όχι μόνο εναντίον των στυγνών εγκληματιών αλλά και αυτών που όπλισαν ηθικά τα χέρια των δολοφόνων για να προβούν σε αυτή την βδελυρή πράξη, εναντίον και αυτών που με τις σκανδαλώδεις παραλείψεις τους είχαν δημιουργήσει τις κατάλληλες συνθήκες για το έγκλημα.

ΤΙ ΕΙΧΕ ΠΡΟΗΓΗΘΕΙ ΤΗΣ ΔΟΛΟΦΟΝΙΑΣ
Πριν φθάσουμε, όμως, στην δολοφονική τρομοκρατική επίθεση είχαν προηγηθεί σαράντα ολόκληρες ημέρες μιας πρωτοφανούς λάσπης ενάντια στο Κίνημά μας και τους Αγωνιστές του. Όλοι οι Χρυσαυγίτες και οι Χρυσαυγίτισσες ήταν, για τα αμαρτωλά κανάλια της διαπλοκής και τις φυλλάδες της κλεπτοκρατίας, εν δυνάμει… εγκληματίες! Η ιδεολογική και πολιτική τρομοκρατία της αριστεράς από τα κανάλια των διεφθαρμένων πλουτοκρατών με τις ασφαλώς δεξιές τσέπες είχε παίξει τον βρώμικο ρόλο της. Πέρα από την σταλινικού τύπου λασπολογία της αριστεράς υπήρχε και η εμπάθεια της ψευτοδεξιάς, με κορυφαία την εμπάθεια ενός ψευτοπατριώτη και ψευτομακεδονομάχου, ο οποίος υπακούοντας στις εντολές των ξένων αφεντικών του, είχε διατάξει κάποια επίορκα ανθρωπάκια να προβούν στην πολιτική μας εξόντωση. Πριν φτάσουμε στις σφαίρες της 1ης Νοεμβρίου του 2013 είχε προηγηθεί η στοχοποίηση της Χρυσής Αυγής από τα δεξιά και αριστερά κοράκια των καναλιών. Είχαν προηγηθεί όμως και άλλα, όπως εκατοντάδες έρευνες σε γραφεία και κατοικίες των μελών της Χρυσής Αυγής. Ειδικότερα, μάλιστα, στα γραφεία μας της Τοπικής Οργάνωσης του Ν. Ηρακλείου, όπου έπεσαν οι δολοφονικές σφαίρες, είχαν κατασχέσει μεταξύ άλλων και αλεξίσφαιρα γιλέκα… Το κράτος είχε κάνει την δουλειά του. Είχε «καθαρίσει» το έδαφος… Οι τρομοκράτες ήταν σίγουροι ότι δεν θα συναντήσουν καμιά απειλή στο δολοφονικό τους έργο. Επιπλέον, κάθε Παρασκευή έξω από τα συγκεκριμένα γραφεία, όπου έλαβε χώρα η δολοφονική επίθεση, υπήρχε σταθερά όχημα της αστυνομίας, εκτός από αυτήν την Παρασκευή. Ακόμη, δυο ημέρες πριν την δολοφονία των Χρυσαυγιτώνείχε ζητήσει, κατόπιν εντολής του υπουργού Δένδια, η αστυνομία να παραδώσουν τα όπλα τους, τα οποία νομίμως κατείχαν, όλοι οι Βουλευτές και τα στελέχη της Χρυσής Αυγής. Όλα αυτά μαζί δεν είναι δυνατόν να αποτελούν σύμπτωση. Χωρίς πολλά λόγια, κράτος και παρακράτος, η χούντα Σαμαρά-Βενιζέλου και οι δολοφόνοι τελικά είχαν, καθώς φαίνεται, τον ίδιο σκοπό.

ΕΝΟΧΟΙ ΚΑΙ ΗΘΙΚΟΙ ΑΥΤΟΥΡΓΟΙ
Αμέσως μετά την δολοφονική επίθεση από τα ΜΜΕ παρακολουθήσαμε μια ολόκληρη εκστρατεία αντιπληροφόρησης. Η μαύρη μοτοσυκλέτα, για την οποία μιλούσαν επί δυο ημέρες τελικά ήταν άσπρη και οι άγνωστοι δήθεν δολοφόνοι έγιναν συγκεκριμένα άτομα του αναρχοκομμουνιστικού χώρου τα οποία, όπως ανακοίνωσαν και οι αρμόδιες αρχές, παρακολουθούντο… Το ρεσιτάλ της υποκρισίας από τα κανάλια, τους επώνυμους δημοσιογράφους και τους πολιτικούς των κομμάτων του αντεθνικού τόξου, ξεπέρασε κάθε όριο. Ξέχασαν ότι αυτοί οι ίδιοι ήταν που προέτρεπαν σε πράξεις βίας κατά της Χρυσής Αυγής με συνθήματα όπως «κρεμάλα στους φασίστες», «από το Πέραμα ως το Κερατσίνι, φασίστας δεν θα μείνει» και άλλα πολλά ειρηνιστικά… Οι δολοφόνοι, σύμφωνα με τα όσα έλεγαν οι εμπαθείς συκοφάντες μας, τελικά δεν έκαναν τίποτα άλλο από αυτό που αυτοί ήθελαν. Δεν έκαναν τίποτε άλλο από το να απαλλάξουν την «δημοκρατική» Ελλάδα από δυο μέλη μιας «εγκληματικής οργάνωσης».

Αξίζει να σημειωθεί ότι δεν ήταν λίγα τα βδελυρά υποκείμενα, τα οποία προσπάθησαν μετά την δολοφονία των Αγωνιστών της Εθνικής Ιδέας να μιλήσουν για «ξεκαθάρισμα λογαριασμών» ανθρώπων της νύκτας. Ναι, το είπαν και αυτό!
Όταν στα μέσα Σεπτεμβρίου δολοφονήθηκε ένας αριστερός, όπως τουλάχιστον τον παρουσίασαν, έσπευσε τόσο ο Παπούλιας όσο και ο Σαμαράς να κάνουν δηλώσεις και να συλλυπηθούν την οικογένεια του. Στην περίπτωση των αειμνήστων Γιώργου Φουντούλη και Μάνου Καπελώνη δεν είχαν να πουν ούτε μια λέξη. Απόλυτη η σιωπή τους, σιωπή γεμάτη ενοχή.

Έφτασαν στο σημείο, όταν η Χρυσή Αυγή με σεμνότητα και απόλυτο σεβασμό θέλησε να τιμήσει και θα τιμά πάντοτε την μνήμη των δύο νεκρών του Κινήματός μας, να μας κατηγορήσουν ότι κάνουμε πολιτική εκμετάλλευση. Θέλουν και να μας σκοτώνουν και να σιωπούμε. Για τους δικούς τους νεκρούς, όμως, αυτό δεν ισχύει.

Για να αντιληφθείτε την απόλυτη υποκρισία αυτού του αμαρτωλού καθεστώτος αναφέρω το γεγονός των τεσσάρων νεκρών, οι οποίοι δολοφονήθηκαν το 1955, όταν σε διαδήλωση κατά της αγγλικής πρεσβείας για τον απαγχονισμό των Αγωνιστών της ΕΟΚΑ έπεσαν νεκροί από σφαίρες αστυνομικών. Ποιος τους ξέρει αυτούς σήμερα; ΚΑΝΕΝΑΣ! Δεν ήταν δικοί τους νεκροί για να δικαιούνται μνήμης.

Ηθικοί αυτουργοί για την δολοφονία των δύο παλικαριών είναι όλοι αυτοί που χαρακτήρισαν τον δίκαιο αγώνα ενός πολιτικού κινήματος σαν «εγκληματική οργάνωση», όλοι τους, από τα κανάλια μέχρι τους ψευδομάρτυρες.
Και τι να πει κανείς για την Ιερά Σύνοδο, η οποία είχε εκφράσει τα συλλυπητήρια της για τον θάνατο του αριστερού στο Κερατσίνι αλλά δεν είπε λέξη για την στυγερή δολοφονία των δύο Χρυσαυγιτών. Φαίνεται δεν θυμούνται ότι στην Εξόδιο Ακολουθία λέγεται χαρακτηριστικά ότι δεν έχει σημασία εάν κανείς είναι βασιλεύς ή στρατιώτης. Γι’ αυτούς, φαίνεται, έχει σημασία αν κανείς είναι αριστερός ή Εθνικιστής. Ανάξιοι λοιπόν, με όλη την σημασία της λέξεως, της αποστολής τους σε αντίθεση με τα ματωμένα ράσα του Ελληνισμού στην μακραίωνη Ιστορία του Έθνους μας.