Ο Σταύρος Θεοδωράκης παρουσίασε "Το Ποτάμι"

Κατάμεστη ήταν η αίθουσα Hub events στα Πέτραλωνα από δημοσιογράφους και συνεργάτες του Σταυρου Θεοδωράκη.

Ο Σταύρος Θεοδωράκης δεν τοποθετήθηκε εξ’ αρχής όπως συνηθίζεται. Δεν ήθελε όπως είπε να κάνει μονόλογο και άρχισε να δέχεται αμέσως ερωτήσεις. Όρθιος, και πηγαίνοντας πέρα δώθε γεγονός που δείχνει νευρικότητα απαντά στις ερωτήσεις όλων των δημοσιογράφων.

“Προσπαθούμε να τα κάνουμε όλα διαφορετικά. Αλλωστε είναι η πρώτη φορά που κάνουμε κόμμα”, είπε απαντώντας στην πρώτη ερώτηση για το πως θα είναι το κόμμα ο Σταύρος Θεοδωράκης. Και πρόσθεσε: “Το Ποτάμι υπερασπίζεται το διαφορετικό.”
Όταν ρωτήθηκε σε ποιά ομάδα του ευρωκοινοβουλίου θα ενταχθεί απάντησε: “Κοίταξε, θα το αποφασίσουμε όταν θα πάμε στις Βρυξέλλες. Υπάρχει ένα πρόβλημα με τις ομάδες του ευρωκοινοβουλίου.” Πρόσθεσε: “Ελπίζω να βρούμε συμμάχους για μεγάλα ζητήματα”.

Γιατί δεν συμμετέχουν πολιτικοί: “Η κατάσταση που έχει δημιουργηθεί στην χώρα είναι και ευθύνη των πολιτικών. Η μεγάλη ευθυνη είναι των πολιτικών. Οταν αυτός που με έχει οδηγήσει σε τόσα αδιέξοδα λέει ότι θα με οδηγήσει σε καλό δρόμο έχω αμφιβολία. Εγω δεν νοιώθω αυτήν την στιγμή μεγάλη συγγένεια με τους πολιτικούς. Πρέπει να δώσω αφορμή στον κόσμο, στον απλό πολίτη. Ας αρνηθώ εγώ την δημοσιογραφία. Ίσως έτσι δώσω την αφορμή σε κάποιους ανθρώπους να πάνε μπροστά.”

Και συνέχισε: “Το Ποτάμι, θα επιδιώξει την συνενόηση. Δεν θα κολλήσει στο παρελθόν. Και οι άλλοι το ίδιο λένε θα μου πεις. Ναι αλλά οι άλλοι έχουν το αμάρτημα του παρελθόντος. Αν μας δώσει ποσοστό ο κόσμος θα δούμε ποιοί θα έχουν την διάθεση να αλλάξει η πορεία του σκάφους.”

Στο ερώτημα αν είναι με το Μνημόνιο ή οχι είπε: “Υπάρχουν πολύ σοβαρότερα ερωτήματα από αυτό. Το Μνημόνιο τελειώνει τον Μάϊο. Αρα ανήκει στο παρελθόν. Το μεγάλο ζήτημα αυτη την στιγμή της χώρας δεν είναι να συζητά για τις μεγάλες αποφάσεις του παρελθόντος. Η μεγάλη ανάγκη είναι αν θέλουμε ένα εθνικό σχέδιο για να βγούμε από την κρίση. Και όταν λέμε εθνικό σχέδιο, υπάρχει μια μικρή διαφορά. τα εθνικά σχέδια δεν είναι κομματικά κιτάπια. Θα δημιουργηθεί από την κοινωνία. Από τους ανθρώπους που έχουν ζήσει το αδιέξοδο και θα υπάρξει ένα εθνικό σχέδιο που θα αντικαταστήσει τα Μνημόνια. Όλα αυτά που έχουν δημιουργήσει μια ανασφάλεια για το μέλλον.”

Μάλιστα είπε: Θα είμαστε υπάλληλοι της Ευρώπης ή συνδημιουργοί;

Στο ερώτημα του newsit γιατι δεν θα είναι υποψήφιος είπε: “Είπα ότι δεν θα είμαι στο ευρωψηφοδέλτιο. Αλλά είμαι εδώ. Εγκατέλειψα την δημοσιογραφία για ν’ ασχοληθώ με το Ποτάμι. Το ευρωψηφοδέλτιο, θα δοθεί στην δημοσιότητα όταν το δώσουν και τα άλλα κόμματα. Είναι υπο διαμόρφωση. Στην περιοδεία που ξεκινάω θα βρούμε και άλλους ανθρώπους.”

Στην συνέχεια ανακοίνωσε την λίστα με ανθρώπους με τους οποίος συζητάει Το Ποτάμι.

Θοδωρής Γκόνης σκηνοθέτης, στιχουργός
Μαρία Δημητρίου ελληνίδα τσιγγάνα επιμελήτρια Κοινωνικής Πρόνοιας
Νίκος Δήμου Συγγραφέας
Αννα Ευφραιμίδου Ογκολόγος, παθολόγος
Παναγιώτης Κακατσούλης, ο καλύτερος δημόσιος υπάλληλος, καθηγητής στην σχολή δημόσιας διοίκησης
Βάσω Κιντή καθηγήτρια φιλοσοφίας
Δημήτρης Κοντοπίδης, φοιτητής αρχιτεκτονικής
Αύγουστος Κορτώ συγγραφέας
Δημήτρης Κουρέτας αντιπρυτανης πανεπιστήμιο Θεσσαλίας
Ολυμπία Κρασαγάκη, φωτογράφος
Δημήτρης Κυριακόπουλος Πρόεδρος Πρωτέα
Αναστασία Λαμπρία εκδότρια βιβλίων
Ζαχαρούλα Λούδα, αμπελουργός
Αννα Λιδάκη καθηγητρια κοινωνιολογιας
Χαρης Μαθιόπουλος κοινωνιολόγος
Γιώργος Μαυρωτάς πρώην αρχηγός στην εθνική πόλο
Γιούλη Μελουδάκου
Αναστασία Μήνου υδροβιολογος, διευθύντρια έρευνας στο Αρχιπέλαγος
Νίκος Ξυδάκης μουσικός
Νίκος Ορφανός ηθοποιός
Ντανα Παρασκευοπούλου, κατοικος Αγιου Αχιλλείου Πρεσπών
Ανδρεας Πετρουλάκης, σκιτσογράφος
Χριστίνα Ταχιάου, δημοσιογράφος
Τάσος Τέλογλου, δημοσιογράφος
Σταύρος Τσακυράκης καθηγητής Συνταγματικού Δικαίου

Και οι δημοσιογράφοι:

Γεωργία Λινάρδου
Λίνα Παπαδάκη
‘Αντρη Κωνσταντίνου

Στο ερώτημα τι προτείνει για την αλλαγή του πολιτικού συστήματος είπε: “Πρέπει να πάρουμε πολύ σοβαρά υπόψιν μας το δικαίωμα των νέων να συμμετέχουν στην πολιτική. Οι νέοι πρέπει να έχουν το δικαίωμα του εκλέγεσθαι από τα 18. Ακόμα και αν συμβολικά χρησιμοποιηθεί είναι μια καλή αφορμή για να πάμε προς τα μπρος. Η πρόταση μας θα είναι ότι οι εκλογές θα πρέπει να γίνονται αυστηρά κάθε 4 χρόνια. Ακόμα και αν η θέση του πρωθυπουργού “χηρέψει”. Αν το αποφασίσουμε αυτό θα λύσουμε πολλα προβλήματα. Όπως το μαύρο πολιτικό χρήμα. Μερικοί σπρώχνουν για έκτακτες εκλογές και μερικοί ρίχνουν τα λεφτά τους για να γίνονται έκτακτες εκλογές. Μικρότερη Βουλή. Κάποιοι άνθρωποι σοβαροί υποτίθεται ζητούν και Γερουσία και να αλλάξουμε το εκλογικό σύστημα. Πιο κοντά στην απλή αναλογική.
Στις εκλογές θα πρέπει να έχουμε δυο κάλπες. Η μια ψηφίζω το κόμμα μου και η άλλη στην κοντινή μικρή μου περιφέρεια. Είναι ένα πολύπλοκο σύστημα αλλά εφαρμόζεται στην Γερμανία. Αυτά τα τρια πράγματα προτείνουμε για την αλλαγή του πολιτικού συστήματος.”

Και πρόσθεσε: “Οι ευρωεκλογές θα στείλουν μηνύματα αλλά αυτό που προέχει απ’ όλους μας είναι να αποφασίσουμε όλοι μαζί ότι δεν μπορούμε να πληρώνουμε την αξία των εκλογικών διαδικασιών θέτοντας άλλα ερωτήματα πέρα από το κεντρικό ερώτημα. Τωρα το ερώτημα είναι τί ευρώπη θέλουμε.“

‘Οταν ρωτήθηκε τι ρόλο θα έχει απάντησε: “Εγώ θα είμαι ηγέτης. Ο άνθρωπος που θα βγαίνει μπροστά σε αυτή την υπόθεση. Είναι κάτι πλατύτερο από το protagon. Είναι κάποιοι που θεωρούν ότι έκανα λάθος. Εγώ δεν είμαι πλεον το protagon, ούτε γνώμη δεν θα έχω.”

Και συνέχισε: “Εδώ είναι μια ομάδα ανθρώπων. Δεν είμαστε όλοι φίλοι. Είμαστε μια παρέα που μεγαλώνει. Κάθε μέρα μπαίνει και άλλος σε αυτήν. Πρέπει Το Ποτάμι να καλύψει όλους τους τομείς. Να έχει βοηθό τον άνθρωπο που ζει τα προβληματα.”

Όταν ρωτήθηκε και πάλι για το Μνημόνιο είπε: “Εγω τοποθετούμαι και το σύνθημα μας είναι ότι η Ελλάδα σε αυτή την μεταμνημονιακή εποχή πρέπει να παράγει. Πρέπει να κάνουμε εμείς ένα εθνικό σχέδιο και να καταφύγουμε στους ευρωπαίους να βοηθήσουν με αυτό.”

Για τους αριθμούς που αρχίζουν να ευημερούν είπε: “Δεν ψωνίζουμε προϊόντα γιατί δεν έχουμε λεφτά. Τα τελευταία χρόνια η παραγωγή μειώθηκε. Εχουμε αρνητικό ισοζύγιο στον εμπορικό τομέα. Εισάγουμε και δεν εξάγουμε. Αυτό είναι και το μεγαλύτερο πρόβλημα της χώρας. Η Ελλάδα πρέπει να αρχίσει να παράγει.”

Και πρόσθεσε: “Πρέπει να υπάρχουν επενδύσεις. Να έρθουν άνθρωποι εδώ, οι άνθρωποι που εχουν τα χρήματα να ξαναγαπήσουν την χώρα τους, και να υπάρχει σταθερό πλαίσιο χωρίς φορολογικούς αιφνιδιασμούς, χωρίς πολιτικούς τσαμπουκάδες.”

Όταν ρωτήθηκε ποιούς αποκλείει απο μελλοντική συνεργασία είπε: “Η χώρα δεν έχει ανάγκη να απολύσει δημοσίους υπαλλήλους, δεν έχουμε μεγάλο δημόσιο. Εχουμε κακό δημόσιο. Για μένα αυτό που προέχει στο Δημόσιο είναι η ανακατανομή του υλικού. Πρέπει να συνεχιστεί αυτό χωρίς παρωπίδες. Στην Ελλάδα η πολιτική αδυνατεί να ελέγξει τα πράγματα. Κάνει τα αίσχη που κάνει στην δημόσια διοίκηση και μετά τα σβηνει. Εχουμε υπαλλήλους που δουλεύουν και σκίζονται και έχουμε υπαλλήλους που δεν δουλεύουν. Είναι αδιανόητο για μένα κάποιοι να αρνούνται την αξιολόγηση στο Δημόσιο.”

Για την εκμετάλλευση στην εργασία ιδιαίτερα στους νέους είπε: “Νομίζω ότι πρέπει να αισθανόμαστε πολύ άσχημα όλοι μας για την κατάσταση που είναι οι νεοι μας σήμερα. Πρέπει να επεκταθεί το επίδομα ανεργίας απο τους 12 στους 24 μήνες. Στο Ισραήλ έχεις την δυνατότητα να παρουσιάσεις μια ιδέα στο κράτος. Επιστημονική επιτροπή σου εγκρίνει την ιδεα. Στην συνέχεια πας στον ιδιώτη και ζητείς χρηματοδότηση και το υπόλοιπο το πληρώνει το κράτος.”

Στο ερώτημα αν επιχειρεί να εκφράσει την κεντροαριστερα είπε: “Δεν θεωρώ τον εαυτό μου κεντροαριστερό. Δεν θεωρώ τον εαυτό μου κεντρώο. Μου αρέσει η μετριοπάθεια αλλά αυτό που προέχει δεν είναι να ονοματίσουμε τις λύσεις αλλά να τις βρούμε. Το πρόβλημα της χώρας δεν είναι ένα. Είναι ένα τεράστιο κουβάρι με πολλά μικρά προβλήματα. Πρέπει να αφήσουμε τις συζητήσεις συναισθηματικού τύπου και να αντιμετωπίσουμε τα προβλήματα της χώρας. Δεν είναι οι ταμπέλες που κατατάσσουν τους ανθρώπους σε κατηγορίες.”

Στο ερώτημα αν επρεπε να υπάρξει Μνημόνιο: “Δεν αρνούμαι να κάνω οποιαδήποτε κουβέντα για το Μνημόνιο. Για τα λάθη του Παπανδρέου αλλά και τα λάθη που γίνονται σήμερα. Αυτό που λέω είναι ότι η συζήτηση αυτή δεν αφορά το μέλλον. Η Ελλάδα είχε ένα πρόβλημα που δεν μπορούσε να λύσει μόνη της. Επρεπε να βοηθηθεί. Εγιναν σπασμωδικές κινήσεις. Το πως τα χειριστήκαμε είναι μια συζήτηση. Από τότε που ξεκίνησε η κρίση ήμουν ξεκάθαρος. Να βρούμε τους ανθρώπους που θα μας βοηθήσουν και να τελειώσει η κρίση όσο το δυνατόν γρηγοροτερα. Δεν το κάναμε σωστά. Ανικανότητα των ελλήνων πολιτικών. Εμεις ξεκινάμε από το μηδέν. Θέλουμε να δούμε την ανταπόκριση. Δεν αφήσαμε όλα αυτά τα πράγματα για να γίνομε φωνη διαμαρτυρίας. Αυτό το είχαμε. Θέλουμε να δημιουργήσουμε πολλά ρυάκια.”

Να φύγει ή να μείνει η τρόικα; “Το πρόβλημα της χώρας όταν τελειώσουμε με το Μνημόνιο θα είναι ένα πρόβλημα ανάμεσα στην Ελλάδα και στην Ευρώπη. Δεν μπορεί να συζητά με ανθρώπους μακριά από την Ευρώπη.”

Για τους δημοσιογράφους: “Οι δημοσιογράφοι, έχουμε μεγάλη ευθύνη γι αυτό που συμβαίνει στην χώρα. Είτε γιατί δεν είπαν κάποια πράγματα, είτε γιατί είπαν ψέμματα. Υπάρχει πρόβλημα, γιατί χάσαμε το μέτρο. Λαϊκισμός και ταύτιση με την εξουσία.”

Από που θα αντλήσει κόσμο: “Εγώ έχω καθαρές απόψεις για την πολιτική εδώ και δεκαετίες. Εχώ πει πράγματα με το όνομά τους και το έχω πληρώσει. Εχω συγκρουστεί με απόψεις και το μόνο που δεν μπορεί να πει κάποιος είναι ότι ειμαι ένας άνθρωπος που δεν κινείται στην πολιτικη χωρίς να κρύβεται. Το Ποτάμι είναι μια ανάγκη πολιτών να υπάρξει μια λύση πέρα από τα κομματικά στερεότυπα. Νομίζω ότι μεγάλη μερίδα του κόσμου πιστεύει ότι τα κόμματα είναι μια βαριά μπάλα στα πόδια του έλληνα. Πρέπει να γίνουν καινούριες δυνάμεις. Τα κόμματα πρέπει να μετεξελιχθούν.”

Για το πως επέλεξε τους συνεργάτες του: “Εγω δεν μίλησα για τεχνοκράτες. Μίλησα για ανθρώπους. Το να δώσεις ενα πρόβλημα σε μια ομάδα καθηγητών να στο λύσει είναι μια σίγουρη μέθοδος να περιμένεις. Δεν πιστεύω ότι οι καθηγητές θα σώσουν τον τόπο. Αυτό που προσπαθεί να κάνει το Ποτάμι είναι να περιέχει μια ομάδα ανθρώπων που έχουν ασχοληθεί με την έρευνα και μαζί με τους ανθρώπους που ζουν το πρόβλημα να επιλεγούν οι λύσεις.”

“Εγώ πιστεύω ότι το μέλλον δεν είναι μονοκομματικό. Αυτό έχει τελειώσει. Πρέπει να μην το ξαναζήσουμε. Να ανακαλύπτουμε τα προβλήματα, να συζητάμε. Αυτό που ζηλεύω από τους ευρωπαίους είναι ότι αντιμετωπίζουν τα προβλήματα.”

Πως θα συνεργαστούν τα στελέχη που επέλεξε με τα άλλα κόμματα από την στιγμή που τα απαξιώνει; “Εγώ μίλησα για την κομματική νοοτροπία. Βρίσκω ανθρώπους με τους οποίους μπορώ να συνομιλήσω στην πολιτική. Αυτό δεν σημαινει ότι τα κόμματα δεν έχουν παθογένειες. Αν αλλάξουν τα πράγματα και μπει νεο αίμα στην πολιτική, προφανώς θα υπάρξουν άνθρωποι που έξω από το παλιό πλαίσιο θα δώσουν λύσεις. Τα τριάντα άτομα που παρουσίασα δεν είναι τα στελέχη. Δεν μας ενώνει η ανάγκη να πάμε στο ευρωκοινοβούλιο. Μας ενώνει η ανάγκη να βάλουμε καινούριους κανόνες στην πολιτική. Τα κόμματα βασικό μέλημα έχουν να μείνουν στην εξουσία θα λυθει με έναν τρόπο. Όμως θα εμφανιστουν κάποιοι από το πουθενά και να πουν αναλαμβάνουμε ρόλο στην πολιτική.”

Τι θα γίνει μετά: “Αν ο κόσμος δεν μας ψηφίσει στις ευρωεκλογές δεν θα συνεχίσουμε. Ο καθένας έχει τις δουλειές του και θα επιστρέψουμε στις δουλειές μας. Δεν θα φταίει ο κόσμος, αλλά εγώ. Η αποτυχία θα είναι δική μου. Η επιτυχία θα είναι ολονών.”

Με ποιόν δεν θα καθόταν στο τραπέζι: “Πιστεύω σε αυτούς τους ανθρώπους που υπερασπίζονται τις ίδιες αξίες μ’ εμένα. Της δημοκρατίας, του ανθρωπου. Υπάρχει ένα σύστημα αξιών.”

Για την οικονομία και το θέμα του δανεισμού: “Δεν κάνεις ανάπτυξη με δανεικά, αλλά πιστεύω ότι μπορεί να υπάρχει και καλύτερη κατανομή του χρήματος. Με τα χρήματα που υποτίθεται ότι μας περισσεύουν δεν υπάρχει θέμα. Πρέπει να υπάρχει ελάχιστο εγγυημένο εισόδημα.”

Τι πρέπει να κάνει η Ευρώπη: “Η Ευρώπη θα πρέπει με κάθε τρόπο να ενισχύσει τους νέους. Να υπάρχει επιδότηση γευμάτων σε όλα τα σχολεία, όλης της Ευρώπης. Και στο επίπεδο της υγιεινής διατροφής. Στο επίπεδο της νεότητας οι νέοι να μην ζητούν βοήθεια μόνο από τις εθνικές κυβερνήσεις. Η Ευρώπη πρέπει να αντιμετωπίσει την εισβολή της Κίνας. Δεν εννοώ ότι πρεπει να κλείσει τα σύνορά της, αλλά να τεθούν κάποιοι κανόνες. Ερχονται προϊόντα που θέτουν σε κίνδυνο την ζωή του ευρωπαίου πολίτη. Πρέπει η Ευρώπη να θέσει ως άμεσο ζήτημα προτεραιότητας και να μπουν κανόνες που δεν θα επιτρέπουν στους κολοσσούς να παίρνουν τα χρήματά τους από το ευρωπαϊκό έδαφος. Το 0,6% του κόσμου έχει το 40% του πλούτου. Ως πότε θα το ανέχεται η Ευρώπη;

ΔΕΙΤΕ LIVE

Ήδη, από την περασμένη Τετάρτη, Το Ποτάμι, μετράει σχεδόν 20.000 φίλους στο facebook και 4.000 followers στο twitter, ενώ είναι δεκάδες χιλιάδες εκείνοι που δηλώνουν προθυμοι να βοηθήσουν, άσχετα πόσοι το εννοούν.