Η στιγμή της αλήθειας πλησιάζει. Τη Δευτέρα, 9 Μαϊου, στο Eurogroup θα κριθεί σε πολύ μεγάλο βαθμό η παραμονή ή όχι του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου στο ελληνικό πρόγραμμα. Μία ημέρα νωρίτερα, δηλαδή την Κυριακή, 8 Μαϊου, η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ περιμένει να αποδειχτεί… συμπαγής η κυβερνητική πλειοψηφία και να “περάσει” το νομοσχέδιο για το ασφαλιστικό.
Η επιστολή της επικεφαλής του ΔΝΤ, Κριστίν Λαγκάρντ, με την οποία ζητά σημαντική ελάφρυνση και επαναπροσδιορισμό των στόχων για τα πρωτογενή πλεονάσματα της Ελλάδας, αποτελεί ευθεία αμφισβήτηση του προγράμματος του περασμένου καλοκαιριού, της Κομισιόν και γενικότερα των Ευρωπαίων δανειστών, καθώς και της ικανότητας των ευρωπαϊκών θεσμών.
Πρόκειται επίσης, για βολή κατά του Σόιμπλε και της Γερμανίας, που αρνούνται να συζητήσουν τώρα το θέμα του χρέους με την αιτιολογία ότι δεν υπάρχει προς το παρόν λόγος.
Τη στιγμή που το μπρα ντε φερ και οι εκατέρωθεν διπλωματικές κινήσεις καλά κρατούν, η Ελλάδα αντιμετωπίζει τον κίνδυνο να πληρώσει το τίμημα της αντιπαράθεσης Γερμανίας και ΔΝΤ, επιβεβαιώνοντας τη ρήση πως «όταν στο βάλτο τσακώνονται τα βουβάλια, την πληρώνουν τα βατράχια».
Όμως, στο παιχνίδι των λεπτών ισορροπιών μπήκε και η Κομισιόν με συμβιβαστική πρόταση για την εκταμίευση της δόσης, υπό την προϋπόθεση να ψηφιστεί ο αυτόματος κόφτης ο οποίος θα μπαίνει σε λειτουργία σε περίπτωση που ο προϋπολογισμός αποκλίνει από τους στόχους.
Πρόταση που ευνοεί την Ελλάδα, αφού ουσιαστικά αποδέχεται την ελληνική θέση. Τεχνηέντως, όμως θέτει και το ζήτημα της παραμονής ή όχι του ΔΝΤ στο πρόγραμμα, αφού το Ταμείο δεν πρόκειται να συμμετάσχει αν με τον ένα ή τον άλλο τρόπο δεν καταστεί το ελληνικό χρέος βιώσιμο με τον τρόπο που αυτό κρίνει.
Και η πρόταση της Κομισιόν στέλνει στο μέλλον την απόφαση για την ελάφρυνση του χρέους, οδηγώντας σε αποχώρηση το ΔΝΤ και συντασσόμενη ουσιαστικά με την πλευρά του Σόιμπλε στο θέμα αυτό.
Βεβαίως, ως τη Δευτέρα υπάρχει μεγάλος πολιτικός χρόνος για κινήσεις που θα διαμορφώσουν ενδεχομένως ένα άλλο τοπίο. Και η εμπειρία των χρόνων των ελληνικών μνημονίων, έχει δείξει ξεκάθαρα τη διολίσθηση σταδιακά όλων σχεδόν των παικτών σε θέσεις που προηγουμένως απέκλειαν, αφού προηγουμένως προετοίμαζαν επικοινωνιακά την κοινή γνώμη και τα κόμματα των χωρών τους…