Η πρωτοβουλία των Δελφών: Ο “αηδιαστικός” Γιούνκερ και η “ιστορική πρόκληση”

Παρεμβαίνοντας στις εργασίες του συνεδρίου “Η πρωτοβουλία των Δελφών” ο διεθνούς φήμης οικονομολόγος χρησιμοποίησε ιδιαίτερα σκληρή γλώσσα απέναντι στην ΕΕ και την ευρωζώνη χαρακτηρίζοντας μάλιστα τον πρόεδρο της Κομισιόν Ζ. Κ. Γιουνκέρ “αηδιαστικό άνθρωπο”, ενώ συνολικά για τους “θεσμούς” τόνισε ότι στόχος τους είναι “η κατάργηση και η καταστολή της Δημοκρατίας”.

“Σας λένε είστε “παράνομοι” επειδή εκλέξατε μια αριστερή κυβέρνηση και πρέπει να τιμωρηθείτε” είπε χαρακτηριστικά “γιατί αν τα καταφέρετε θα είστε παράδειγμα για όλους τους ευρωπαϊκούς λαούς στην κατεύθυνση ανατροπής του νεοφιλελευθερισμού”.

Επισήμανε ωστόσο την αντιφατικότητα του ΣΥΡΙΖΑ, καθώς “το εθνικό του πλάνο με βάση το πρόγραμμά του δεν μπορεί να είναι συμβατό και εντός ευρώ” και σημείωσε “οι Έλληνες ίσως, μπορεί να κάνω λάθος, να έχουν αποδεχθεί ιδέες και λύσεις που δε χρειάζεται να περιοριστούν εντός τους ευρώ” γιατί “δεν μπορεί να υπάρξει πρόοδος αν δεν απομακρυνθείς από το ευρωπαϊκό νεοφιλελεύθερο σύστημα”.

Υποστήριξε επίσης ότι ο αγώνας του ελληνικού λαού είναι “θαραλλέος και σημαντικός” απέναντι σε Ευρώπη και ΗΠΑ “που επιχειρούν να στραγγαλίσουν την αντίσταση κατά της υποτέλειας” και υπογράμμισε “η λιτότητα δεν είναι τρόπος επίλυσης του ζητήματος χρέους και γιαυτό χρειάζεται ένα πλειοψηφικό λαϊκό κίνημα υπέρ της ανάπτυξης”.

Από τη πλευρά του ο υπουργός Πολιτσμού Νίκος Ξυδάκης στην πολιτική του ανάλυση τόνισε ότι “Η έξοδος από την κρίση δεν εξαρτάται μόνο από τη ρύθμιση του χρέους” και επισήμανε “Τώρα συνειδητοποιούμε εναργέστερα ότι η μέχρι τούδε δοκιμασία, με τον πόνο και τη σύγχυση που έχει σωρεύσει, προσφέρει ένα δίδαγμα, υπό τη μορφή ερωτήματος-πρόκλησης: Μπορούμε να δημιουργήσουμε τις προϋποθέσεις για επανεκκίνηση, για ανακαίνιση, της οικονομίας, της κοινωνίας, του δημοκρατικού κράτους; Μπορούμε να ανατρέψουμε, ή να ανασχέσουμε τουλάχιστον, τη βραχυμεσοπρόθεσμη δυσμενή τάση που διαμορφώνουν η μετανάστευση των νέων, η δημογραφική φθίση, η διοικητική καχεξία, η απουσία εθνικού παραγωγικού σχεδίου; Προ πάντων: Μπορούμε να ανατρέψουμε ―όχι να ανασχέσουμε― τη διάχυτη μοιρολατρία, τη θλίψη και τον αυτοοικτιρμό, αλλά συστοίχως και την τυφλή οργή, το μίσος, την εκδικητικότητα, τον κερματισμό και την εξαίρεση;“.

Πιο συγκεκριμένα, για την κυβέρνηση της Αριστεράς του Αλέξη Τσίπρα, υπογράμμισε ότι “Η ιστορική πρόκληση εντοπίζεται περισσότερο προς την κατεύθυνση του εσωτερικού μετώπου. Δηλαδή, αν θα κατορθώσει να φέρει εις πέρας ένα τιτάνιο έργο επανίδρυσης του δημοκρατικού κράτους, και ανασυγκρότησης του παραγωγικού ιστού. Αυτό το έργο αναγκαστικά, περνά από την καταστολή ή τουλάχιστον την αποφασιστική περιστολή της εγχώριας ολιγαρχίας, της κλεπτοκρατικης ελίτ“.