Αλέξη, Αντώνη και λοιποί αρχηγοί σοβαρευτείτε, αλλιώς το χρέος θα μας καταπιεί

Ειλικρινά ώρες – ώρες απορεί κανείς με τους Έλληνες πολιτικούς και τα ελληνικά κόμματα.
Είναι τόσο ρηχά, τόσο φτωχά σε σκέψεις και ιδέες όσο δείχνουν ή μήπως κάτι άλλο συμβαίνει;

Εκτός από τα αποτυχημένα παραδείγματα της Βενεζουέλας και της Αργεντινής που μόνο αρνητικούς συνειρμούς μπορούν να προκαλούν στους Έλληνες πολίτες που έχουν διαποτιστεί από τον καταναλωτισμό, βλέπουμε πως αδυνατούν ή δεν θέλουν να παρουσιάσουν στο λαό μία ολοκληρωμένη, μελετημένη και πλήρως κοστολογημένη πρόταση διακυβέρνησης της χώρας. Πιο τρανό παράδειγμα το πρόβλημα του χρέους, που κανένα κόμμα δεν προσεγγίζει με τρόπο πρακτικό και ορθολογικό.

Να πάρουν μολύβι και χαρτί βρε αδερφέ και να πουν θέλουμε να πληρώνουμε 4 δις το χρόνο τοκους και τα χρεωλύσια να μετατεθούν σε βάθος χρόνου, τί πρέπει να κάνουμε; Αντί να καλέσουν μερικούς ειδικούς να τους υποδείξουν τη λύση της εξίσωσης, μας σερβίρουν μπούρδες και πομφόλυγες. Αντί να βρουν τη λύση και να την προτείνουν, δημιουργούν τα ιδεολογήματά τους και σαν άλλοι Δον Κιχώτες με τη συνοδεία και των απαραίτητων Σάντσο Πάντσο εκστρατεύσουν υποσχόμενα στο πόπολο δοξασμένες μάχες, ένδοξες νίκες και συντριβή των αντιπάλων που φρουρούν το κάστρο του χρέους.

Μόνο που στο σημερινό κόσμο φαντάζει υπερφίαλο για να μην πούμε γελοίο να ελπίζουμε ότι θα νικήσουμε κατά κράτος τους κουτόφραγκους.

Είναι αστείο να νομίζουμε πως μόλις μας δουν αποφασισμένους να διαπραγματευτούμε σκληρά αυτοί θα υποχωρήσουν δίνοντας γην και ύδωρ και προπαντός άφθονα δισεκατομμύρια ευρώ.

Από την άλλη ήταν ανεκδιήγητο αυτό που συνέβη στο παρελθόν. Οι κυβερνήσεις θυσίασαν ως άλλη Ιφιγένεια τον ιδιωτικό τομέα εκτοξεύοντας στα ύψη την ανεργία και στα βάθη την ύφεση για να προστατεύσουν τους κομματικούς στρατούς, τα πελατάκια και το λάφυρο του δημόσιου τομέα.

Δεν διαπραγματεύτηκαν τα δάνεια και το χρέος με τέτοιο τρόπο ώστε να έχουν από την αρχή πετύχει αυτό που τώρα θέλουμε να διεκδικήσουμε. Ήταν εφικτό; Πιστεύουμε πως στην αρχή της διαπραγμάτευσης ήταν. Αλλά βλέπετε στις διαπραγματεύσεις πήγαμε αδιάβαστοι και χωρίς ένα καλά μελετημένο σχέδιο. Και τώρα από το μπαλκόνι διεκδικούμε να κάνουμε εκείνα που δεν κάναμε όταν είμαστε κυβέρνηση. Θα δείτε πως οι πολίτες δεν είναι λωτοφάγοι κύριε Παπανδρέου.
Αλλά και σήμερα δεν τους βλέπουμε διατεθειμένους, όλους σχεδόν του πολιτικούς σχηματισμούς, να βάλουν τέλος στη γελοία αντιπαράθεση του πληρώνω δεν πληρώνω, μπορούμε, δεν μπορούμε να πληρώσουμε.

Για παράδειγμα βγήκε ο κύριος Λαπαβίτσας και είπε πως η Ελλάδα δεν μπορεί να πληρώνει γιατί το χρέος δεν είναι βιώσιμο.

Την ίδια ώρα ο Ιταλός Σμάγκι (πρώην μέλος της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας) με άρθρο του αποδείκνυε γιατί το ελληνικό χρέος είναι πιο βιώσιμο από άλλα.

Αλλά και το ύψος των τόκων να πάρουμε ως κριτήριο θα δούμε πως ο κύριος Λαπαβίτσας κάνει λάθος.

Κύριοι πολιτικοί σοβαρευτείτε. Λίγη σοβαρότητα δεν κάνει κακό. Αφήστε τις πομφόλυγες και τις δονκιχωτικέες φιλοδοξίες και κοιτάξτε να βρείτε λύση. Γιατί το χρέος όλους θα μας καταπιεί με εξαίρεση τα λαμόγια που καραδοκούν και επιδιώκουν την επιστροφή της Ελλάδας στη δραχμή για να την αγοράσουν στη μισή και παρακάτω τιμή.