Το νόμιμο δεν είναι και ηθικό είπα και θυμήθηκα τον κακομοίρη τον Γιώργο το Βουλγαράκη.
Την ίδια ώρα το μυαλό μου άρχισε να μου κάνει παράξενα παιχνίδια. Ξεπήδησαν από το μακρινό σημείο ξεχασμένες αναμνήσεις για την ηθική και τον πατριωτισμό του Αχιλλέα, του Οδυσσέα και των άλλων ηρώων και ημίθεων και με έπιασε μία θλίψη.
Βρε, λέω που κατάντησαν οι Ελληνες. Από την προσωπική ηθική και τον πατριωτισμό των προγόνων τους, βρέθηκαν στο προσωπικό συμφέρον και στάχτη να γίνει η πατρίδα. Από την τιμή να κάνουν έργα για την πατρίδα, στα κόλπα να κλέβουν την πατρίδα. Τι κατάντια Δία μου.
Και επειδή αυτή η κολόνια κρατάει από την απελευθέρωση, λέω (μπορεί και να κάνω λάθος) πως τα 400 χρόνια τουρκοκρατίας μάλλον σας χάλασαν.
Και μα το Δία και όλους τους Ολύμπιους Θεούς σκέφτομαι να προτείνω στον Αλέξη κάτι ριζοσπαστικό, επαναστατικό θα έλεγα.
Να καλέσει πρώτα τους υπουργούς του να φέρουν τα χρήματα από το εξωτερικό στην Ελλάδα και στη συνέχεια να ζητήσει να κάνουν το ίδιο και οι υπόλοιποι πολιτικοί.
Ταυτοχρόνως, για να είναι όλα πεντακάθαρα και κάτασπρα σαν το χιόνι στον Ολυμπο,να γίνει εξονυχιστικός έλεγχος του ¨πόθεν έσχες¨ όλων των πολιτικών με χρήματα στο εξωτερικό. Προσπερνάω το ότι θα έπρεπε να το ζητήσουν οι ίδιοι για να γλιτώσουν τη ρετσινιά του φοροφυγά.
Και τότε θα μπορεί να καλέσει και τους πολίτες να σώσουν την πατρίδα επαναφέροντας στις τράπεζες τα χρήματα από το εξωτερικό και τα σεντούκια.
Αλέξη μου θα σου πω και το γνωστό και ολίγον γραφικό νεοελληνικό τσιτάτο. Αν ήμουν εγώ ήδη θα το είχα κάνει. Τόλμα κι΄ εσύ. Δείξε ότι είσαι διαφορετικός και θα κερδίσεις. Αλλοιώς… Κλάφτα Χαράλαμπε…