Αλέξης Τσίπρας: Οι αποκαλύψεις για τη Μπέτυ Μπαζιάνα και το δημοψήφισμα

Ο Αλέξης Τσίπρας, για πρώτη φορά, αποκάλυψε πως κατέληξε στην απόφαση να κάνει δημοψήφισμα στις 5 Ιουλίου του 2015. Την απόφαση την πήρε τα ξημερώματα της 26^ης Ιουνίου. Της ημέρας των γενεθλίων του γιού του Ορφέα.

Εκείνο το βράδυ, είπε σε συνέντευξή του το βράδυ της Δευτέρας στην εκπομπή του ΑΝΤ1 “Ενώπιος Ενωπίω”, συνειδητοποίησε, μετά από μια πολύωρη διαπραγμάτευση, ότι είχαν επικρατήσει “οι ακραίοι της άλλης πλευράς και το μόνο που έδιναν ήταν μια εξευτελιστική προοπτική”.

“Δεν κοιμήθηκα το βράδυ, την πήρα την απόφαση το πρωί”, είπε, προσθέτοντας ότι έγινε κυβερνητική σύσκεψη στις Βρυξέλλες και επέστρεψαν το βράδυ στην Αθήνα για να συνεδριάσει το υπουργικό συμβούλιο. Όταν η συνεδρίαση ξεκίνησε, οι υπουργοί είχαν αφήσει τα κινητά τους έξω από την αίθουσα.

Παρούσα εκείνο το βράδυ στο Μαξίμου ήταν και η Μπέτυ Μπαζιάνα. Ο Αλέξης Τσίπρας διηγήθηκε πως σε κάποια στιγμή, η σύντροφός του χτύπησε την πόρτα στην αίθουσα της συνεδρίασης και απευθυνόμενη στον ίδιο σχημάτισε με τα δάκτυλα της τον αριθμό τρία. Ήθελε να του θυμίσει πως ήταν τα τρίτα γενέθλια του Ορφέα. Αλλά εκείνος, το συνειδητοποίησε “μετά όταν είχε αφήσει πάνω στο γραφείο μου τρία κεράκια. Μετά συνειδητοποίησα ότι όταν βρίσκεται κανείς στην πιο δύσκολη στιγμή της ευθύνης πρέπει να βάζει ως προτεραιότητα και το προσωπικό στοιχείο”.

Αλέξης Τσίπρας: Μάλλον η Μπαζιάνα με ήθελε πρώτη

Για πρώτη φορά, ίσως, ο Αλέξης Τσίπρας, αποκάλυψε και άγνωστες πτυχές της σχέσης του με τη Μπέτυ Μπαζιάνα, που διαρκεί ήδη 29 χρόνια. Γνωρίστηκαν στο Λύκειο και, κατά την εκτίμηση του πρώην πρωθυπουργού, εκείνη πρέπει να τον… είχε εντοπίσει πρώτη όταν τον είδε να παίζει βόλεϊ στην ομάδα των Αμπελοκήπων.

“Περίπου μετά την Ακρόπολη» απάντησε ο Αλέξης Τσίπρας, αστειευόμενος, για τα χρόνια που είναι μαζί με τη Μπέτυ Μπαζιάνα. «Νομίζω ότι πρώτα με είχε δει αυτή. (…) Έχω την αίσθηση ότι η Μπαζιάνα πρέπει να ήταν ερωτευμένη μαζί μου πολύ πριν εγώ την εντοπίσω. Ήμασταν μαζί και στο γυμνάσιο. Κάποια στιγμή στην Γ’ γυμνασίου πρέπει να με εντόπισε σε κάποια παιδική χαρά που έπαιζα βόλεϊ στον Αθλητικό Όμιλο των Αμπελοκήπων. (…) Κάποια στιγμή στο Λύκειο, λίγο πριν τις καταλήψεις, αποφάσισα, ενώ είχα μάθει για το ενδιαφέρον της, να κλείσω μαζί της ένα ραντεβού. Είχαμε πάει σε ένα μπαράκι στη Μιχαλακοπούλου, σε ένα σκληρό ροκάδικο. Κάπως έτσι ξεκίνησε, ένα εφηβικός έρωτας που κράτησε πολλά χρόνια”.

Η σχέση του κράτησε στο χρόνο, είπε ο Αλέξης Τσίπρας, γιατί υπάρχει αγάπη, αμοιβαία εκτίμηση και αλληλοσεβασμός. “Είναι πολύ δυνατός άνθρωπος, σκληρός ώρες ώρες”, είπε ο Αλέξης Τσίπρας και αποκάλυψε, επίσης, ότι… κρεβατομουρμούρα “δεν έχω, αλλά συζητάμε. Δεν είναι άνθρωπος που θα μου επιβληθεί αλλά είναι πολύ αυστηρός κριτής. Η σκληρή κριτική της με βοηθάει, μου δημιουργεί δεύτερες σκέψεις και καλύτερα φίλτρα. Πολλές φορές, επειδή προαισθάνεται λάθος αποφάσεις, δεν περιμένει να πάρω την απόφασή μου, γιατί ξέρει ότι θα είναι αργά, αλλά μου κάνει έμμεση κριτική και μου ανοίγει συζήτηση για να μου περάσεις τις απόψεις της”.

Το μικρόβιο της πολιτικής

Ο Αλέξης Τσίπρας μίλησε και για τα παιδικά του χρόνια αλλά και το… ποιος του «κόλλησε» το μικρόβιο της πολιτικής.

Είναι το τρίτο παιδί μιας μεσαίας οικογένειας και μεγάλωσε τους Αμπελόκηπους. Το μικρόβιο της πολιτικής μπήκε στο αίμα του όταν ήταν πολύ μικρός, “με την έννοια ενός ονείρου ή της προσπάθειας που έκανα ως μικρό παιδί να φτάσω τα βήματα του αδερφού και της αδερφής μου που ήταν μεγαλύτεροι”, είπε.

Click4more Από τη μια ο Παππάς, από την άλλη ο Τσακαλώτος και στη… μέση ο Τσίπρας!

Η μεγάλη διαφορά ηλικίας με τα αδέρφια του και το περιβάλλον του έδωσε τη δυνατότητα να ασχοληθεί με πράγματα με τα οποία άλλοι συνομήλικοί του δεν ασχολούνταν. Όπως είπε, σε ηλικία 9 ετών “ξεκοκάλιζε” την εφημερίδα που έφερνε στο σπίτι ο πατέρας του, συνήθως Τα Νέα και την Ελευθεροτυπία.

“Ο πατέρας μου μετά τη Μεταπολίτευση ήταν ψηφοφόρος του ΠΑΣΟΚ”, “τα αδέλφια μου είχαν οργανωθεί στην αριστερά, στην ΚΝΕ”, είπε ο Αλέξης Τσίπρας. Όταν οργανώθηκε, σε ηλικία 14 ετών, όταν ως πρόεδρος του 15μελούς του β’ Πειραματικού Γυμνασίου Αμπελοκήπων, πήγε να συμπαρασταθεί στις καταλήψεις του διπλανού Πολυκλαδικού “και με “τσίμπησαν” εκεί κάτι Κνίτες επειδή ήμουν πρόεδρος του δεκαπενταμελούς…”.

Ερωτηθείς αν εξακολουθεί να συμπαθεί τις καταλήψεις, είπε ότι σημασία έχει ποιο είναι το αίτημα, ποιος ο σκοπός, ποια η διαδικασία, “διότι καταλήψεις τώρα γίνονται και από ακροδεξιές ομάδες που πείθουν τους μαθητές να διαμαρτυρηθούν για παράδειγμα για το Μακεδονικό.

Περί… πολιτικής, συναίνεσης και Εκκλησίας

“Τώρα είμαστε στη φάση όπου αρχίζει και συνειδητοποιεί και η μεσαία τάξη ότι έχει εξαπατηθεί, αλλά όπως ο εξαπατημένος σύζυγος όταν το μαθαίνει δεν θέλει να το πιστέψει, δίνει πίστωση χρόνου”, τόνισε ο Αλέξης Τσίπρας όταν η συζήτηση… έφτασε σε θέματα πολιτικής επικαιρότητας.

Ανέφερε ότι όντως είναι απαραίτητο να υπάρχει συνεννόηση για τα κρίσιμα θέματα και πως η στάση που έχει κρατήσει ο ΣΥΡΙΖΑ ως αντιπολίτευση σε αυτά “είναι η μέρα με τη νύχτα σε σχέση με τη στάση που κράτησαν ο κ. Μητσοτάκης και η ΝΔ σε αυτά τα θέματα”.

“Αν η ΝΔ σήμερα αντιμετωπίζει τεράστιες δυσκολίες, έχει να κάνει με τον τρόπο που ασκούσαν αντιπολίτευση, για τις Πρέσπες, για το μεταναστευτικό”. Κατηγόρησε την κυβέρνηση ότι “δεν μπορεί να πατά σε δύο βάρκες σε τόσο κρίσιμα ζητήματα”. “Να δίνουμε συναίνεση και συνεννόηση να υπάρχει εκεί που υπάρχει και ένα πεδίο, αυτό δεν σημαίνει ότι όταν βλέπουμε φάουλ δεν θα μιλάμε. Τι συναίνεση να δώσω στην αφωνία των 72 δευτερολέπτων στον Λευκό Οίκο ή στην απουσία της Ελλάδας από την Διάσκεψη του Βερολίνου”, είπε.

Εξηγώντας γιατί ζήτησε από την κυβέρνηση να “παγώσει” η αμυντική συμφωνία Ελλάδας-ΗΠΑ, ο αρχηγός της αξιωματικής αντιπολίτευσης είπε πως “είναι εξαιρετικά κρίσιμο ακόμα και με τους συμμάχους να μη μας θεωρούν δεδομένους και προβλέψιμους και να δίνουν ανταλλάγματα ουσιαστικής στήριξης όταν παίρνουν πράγματα που ζητούν από τη χώρα”. Σημείωσε ότι ζήτησε από τον πρωθυπουργό να “παγώσει” την υπογραφή της “μέχρι ότου ένας από τους ισχυρότερους συμμάχους μας θέσει με σαφήνεια τον τρόπο που θα υπερασπιστεί τον σύμμαχό του σε περίπτωση που η προκλητικότητα της Τουρκίας ξεπεράσει τα όρια”.

Κριτική άσκησε και για το μεταναστευτικό, λέγοντας πως όταν παρέδωσε η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ στη Μόρια ήταν 5.000 άνθρωποι και τώρα 25.000, διερωτώμενος πώς ήταν δυνατό να καταργήσει η κυβέρνηση το υπουργείο Μεταναστευτικής Πολιτικής.

Για την Συμφωνία των Πρεσπών τόνισε, μεταξύ άλλων, πως “η απόφαση αυτή που όντως συγκέντρωσε πάρα πολλά βέλη θα κριθεί στην ολότητα της, στο πέρασμα των χρόνων, από την ίδια την ιστορία και όσο περνά ο καιρός και αποφορτίζεται η ένταση εκείνων των ημερών, τόσο φαίνεται ότι είχα δίκιο”.

Ο ΣΥΡΙΖΑ

Ο Αλέξης Τσίπρας μίλησε για το “εγχείρημα της ανασυγκρότησης, διεύρυνσης και μετασχηματισμού του ΣΥΡΙΖΑ σε ένα μεγάλο κόμμα της αριστεράς που θα αποτελεί τον βασικό κορμό της μεγάλης δημοκρατικής προοδευτικής παράταξης”. Είπε ότι υπάρχουν δύο ΠΑΣΟΚ και πως εκείνος μιλά θετικά για εκείνο που έδωσε όραμα και προοπτική σε αγώνες δεκαετιών και όχι για εκείνο που “κοινωνικοποίησε τη διαφθορά και τη διαπλοκή”.

Σημείωσε ότι είναι υποχρεωμένος να συνειδητοποιήσει ότι το 36% που είχε λάβει και το 32% που έλαβε σε αυτές τις εκλογές ο ΣΥΡΙΖΑ “δεν είναι όλοι ριζοσπάστες αριστεροί, είναι κόσμος που ανεξαρτήτως από πού προέρχεται, προτίμησαν τον ΣΥΡΙΖΑ επειδή βλέπουν ένα κόμμα που θέλει να συγκρουστεί, βλέπουν έντιμους πολιτικούς και μια προσπάθεια που πρέπει να στηριχθεί. Αυτόν τον κόσμο δεν πρέπει να τον αφήσουμε έξω απ’ το ‘ιερό'”.

Αναφορικά με το όνομα, υπογράμμισε ότι ο ΣΥΡΙΖΑ είναι “πολύ δυνατό brand που δεν πρέπει να αλλάξει” και πως “το αν θα προστεθεί δίπλα και κάτι που να δίνει και μια άλλη προοπτική είναι ανοικτό και είναι συζητήσιμο, όλη αυτή η συζήτηση όμως θέλουμε να τη διεξαγάγουμε όχι σε κλειστές πόρτες, αλλά πλατιά, με τον κόσμο που μας στηρίζει”.

Το δημοψήφισμα

Ο Αλέξης Τσίπρας μίλησε εκτενώς και για την περίοδο του δημοψηφίσματος και τον “αναγκαστικό συμβιβασμό”, που “μας προσγείωσε σε μια πραγματικότητα δύσκολη αλλά όχι αδιέξοδη, γιατί βγήκαμε από την κρίση, τελειώσαμε τα μνημόνια”.

Χαρακτήρισε “μεγάλο σφάλμα των Ευρωπαίων ότι μας έδιναν μια προοπτική πολιτικής αυτοχειρίας: μια συμφωνία με πολύ βαριά μέτρα χωρίς χρήματα”. Ανέφερε πως όταν αυτό το εξήγησε στην Άνγκελα Μέρκελ, στην τελευταία επίσκεψη της στην Ελλάδα, του είπε ότι εκείνη δεν μπορούσε να το συνειδητοποιήσει τότε γιατί όταν στην Ελλάδα μιλούσαν για μνημόνιο αυτό σήμαινε κάτι καταστροφικό, ενώ όταν μίλαγαν στη Ευρώπη για μνημόνιο σήμαινε κάτι αρνητικό για τους ίδιους γιατί θα έδιναν χρήματα.

Πρόσθεσε πως το αποτέλεσμα θα κριθεί από την ιστορία και πως η συμφωνία που κατέληξε ήταν “η δυνατότητα να φτάσουμε στο τέλος με ένα πρόγραμμα με δυσκολίες μεν αλλά με 20 δισ. λιγότερα βάρη από αυτά που πρότειναν χωρίς χρηματοδότηση πριν από το δημοψήφισμα”. Είπε πως η έξοδος από το ευρώ δεν ήταν ούτε στόχος, ούτε σχέδιο, ούτε στρατηγική.