Αντωνάκη δυστυχώς τη διέπραξες. Α, όλα κι΄ όλα δεν θέλω αντιρρήσεις. Ξέρεις δα πόσο δίκαιος και αντικειμενικός είναι ο Κάλχας!
Μετά την …πατάτα να μην παραδώσεις εσύ ο ίδιος αυτοπροσώπως και με γενναιότητα στον Τσίπρα, ήρθε η γκέλα με το Ευρωπαϊκό Λαϊκό Κόμμα. Γιατί βρε παιδί μου, γιατί βρε Αντώνη; Δεν το περίμενα από εσένα ύστερα από τις διακηρύξεις και τις δημόσιες δεσμεύσεις για την προάσπιση των συμφερόντων της πατρίδας.
Σε φόβισε η Μέρκελ; Σε πίεσαν οι άλλοι αρχηγοί; Μα, Αντώνη δεν είσαι πρωθυπουργός πια για να κάνεις τόσες υποχωρήσεις, ούτε έχεις ανάγκη να πας με αυτούς και να ζητάς να τηρήσει η ελληνική κυβέρνηση τις δεσμεύσεις.
Εντάξει δεν λέω εσύ τις υπέγραψες. Αλλά Αντώνη μου δεν είναι κακό να κάνεις αυτοκριτική. Εδώ ο Ανδρέας Παπανδρέου στο απόγειο της δόξας του είπε εκείνο το φοβερό mea culpa (πως τα έλεγε ο άτιμος! Γιατί άλλο είναι να πεις ένα μεγαλοπρεπές συγγνώμη και άλλο mea culpa. Δεν έχει την ίδια χάρη).
Ας έλεγες κι΄ εσύ στη Μέρκελ: Μου έβγαλες την ψυχή δύο χρόνια και ιδίως μετά τις ευρωεκλογές. Τώρα ήρθε η ώρα να σου δείξω εγώ. Ούτε αυτό βρε Αντώνη; Και είναι και αχώνευτη η φράου.
Ασε που έδωσες το δικαίωμα στους Καραμανλικούς να βγούν με το Σιούφα και να σου τα χώσουν, που δείχνει πως Αντώνη μου σε περιμένουν στη γωνία.
Καλά η Ντόρα. Ούτε να σε μυρίσει, ούτε να τη μυρίσεις, θέλετε. Οπότε τώρα παίρνει την εκδίκηση.
Αλλά και ο Μιχελάκης; Αν θυμάμαι εσύ τον έκανες βουλευτή, εσύ τον έκανες υπουργό. Τι, στο καλό. Κρατάει μανιάτικο που του στέρησες το υπουργιλίκι; Ας πρόσεχες Αντώνη.
Αλλά τουλάχιστον πρόσεχε τώρα βρε παιδί μου (μου επιτρέπεις τον πατρικό τόνο ε; Βλέπεις σε περνάω τρεις χιλιάδες χρόνια περίπου), γιατί οι …φίλοι σου στο κόμμα όλο μπανανόφλουδες θα σου πετάνε. Μία να πατήσεις και η Κουτσίκου θα σου ρίξει τη χαριστική βολή. Και δεν έχεις και το Μπαλτάκο να σε σώσει καημένε μου.
