Το καθήκον για το ΚΚΕ, στην παρούσα πολιτική συγκυρία, να ανανεώσει και να διευρύνει τις δυνάμεις του και την ιδεολογική-πολιτική επιρροή του στο συνδικαλιστικό/εργατικό κίνημα και τα λαϊκά κινήματα τονίζεται στην Απόφαση της Κεντρικής Επιτροπής του κόμματος, στην οποία αποτιμάται η προεκλογική δουλειά του ΚΚΕ και αναλύεται η πολιτική συγκυρία στην Ελλάδα και διεθνώς.
«Το Κόμμα επωμίζεται το σύνθετο και δύσκολο καθήκον να ανανεώσει και να διευρύνει τις δυνάμεις του, κυρίως στις παραγωγικές ηλικίες, στους μεγάλους εργασιακούς χώρους, να διευρύνει την ιδεολογική-πολιτική επιρροή του, την επίδρασή του στο συνδικαλιστικό εργατικό κίνημα και τα λαϊκά κινήματα σε συνθήκες αρνητικού συσχετισμού δυνάμεων τόσο στην Ελλάδα όσο και ευρύτερα», σημειώνεται στην Απόφαση της ΚΕ του ΚΚΕ που δημοσιεύεται στον “Κυριακάτικο Ριζοσπάστη” υπό τον τίτλο “Για τις μετεκλογικές εξελίξεις και τον προγραμματισμό δράσης”.
Με την Απόφασης της ΚΕ καλείται το κόμμα να συμβάλλει στην οργανωμένη έκφραση των αγωνιστικών διαθέσεων του λαού, και «να δώσουμε τη μάχη της μαζικοποίησης του οργανωμένου εργατικού κινήματος, ώστε η νέα κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ να νιώσει από την πρώτη στιγμή την ανερχόμενη λαϊκή πίεση. Ο λαός δεν έχει δοκιμάσει ακόμα τη δύναμή του, επομένως δεν πρέπει να υπάρχει απογοήτευση για την αναποτελεσματικότητα των αγώνων».
Υπογραμμίζεται, επίσης, ότι «ο αρνητικός ρόλος του ΣΥΡΙΖΑ δεν περιορίζεται μόνο στο 3ο μνημόνιο και τα σκληρά μέτρα. Κυρίως, συνίσταται στη συντηρητικοποίηση ριζοσπαστικών αριστερών δυνάμεων, στην εμπέδωση της λαθεμένης και επικίνδυνης αντίληψης πως “ό,τι και να κάνει ο λαός τίποτε δεν πρόκειται να αλλάξει”».
Σε ότι αφορά τις τρέχουσες πολιτικές εξελίξεις, στο κείμενο αναφέρεται ότι οι στρατηγικοί στόχοι τη άρχουσας τάξης για πέρασμα της καπιταλιστικής οικονομίας στη φάση της ανάπτυξης και για γεωστρατηγική αναβάθμισή της στην ευρύτερη περιοχή της Νοτιοανατολικής Ευρώπης, επιδιώκονται σε συνθήκες που οι εκτιμήσεις δείχνουν απαισιόδοξα σημάδια σχετικά με την πορεία της παγκόσμιας καπιταλιστικής οικονομίας, ενώ επισημαίνουν το ενδεχόμενο νέας κρίσης (έκθεση ΔΝΤ), αλλά και όξυνσης των ενδοϊμπεριαλιστικών αντιθέσεων που δεν αφορά μόνο τον άξονα Ουκρανίας-Μ. Ανατολής (Συρία), όπου διεξάγεται διαπάλη ανάμεσα στη Ρωσία και τις ΗΠΑ-ΕΕ-ΝΑΤΟ, αλλά και τις αντιθέσεις στο εσωτερικό της ΕΕ και της Ευρωζώνης σχετικά με το μέλλον της (Γαλλία-Γερμανία).
Στον ενδοϊμπεριαλιστικό ανταγωνισμό, το ΚΚΕ συμπεριλαμβάνει και τις αναπτυσσόμενες αντιθέσεις γύρω από τα δύο μεγάλα στρατηγικά σχέδια των ΗΠΑ, την Διατλαντική και την Διειρηνική Συμμαχία, και υπογραμμίζει ότι εντός αυτού του πλαισίου θα κινηθεί η πολιτική της συγκυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ το επόμενο διάστημα, ενώ «κορυφαίοι υπουργοί της αποτελούν σημαντικούς κρίκους σύνδεσης της κυβέρνησης με τις ΝΑΤΟϊκές δυνάμεις».
Να σημειωθεί ότι το ΚΚΕ, επίσης, κάνει λόγο για σαφείς ενδείξεις στενής διασύνδεσης της κυβέρνησης «διεθνώς με το αμερικανικό κέντρο» και «με το γαλλικό εντός της ΕΕ» με τα κέντρα αυτά να αποτελούν «δύο από τα βασικά διεθνή στηρίγματά της».
Επισημαίνει επίσης ότι «παλιά και νέα κόμματα, ατόφια αστικά και οπορτουνιστικά που κινούνται εντός των “καπιταλιστικών τειχών”, όπως έχει αποδειχθεί και ιστορικά, ξεθωριάζουν τις όποιες -υπαρκτές ή ανύπαρκτες – ιδεολογικές και πολιτικές διαφορές, και στην πορεία κάποιες από αυτές εξαφανίζονται τελείως, αν αυτό απαιτήσει η ανάγκη υπεράσπισης της καπιταλιστικής οικονομίας και εξουσίας», προσθέτοντας σε άλλο σημείο, τους λόγους για τους οποίους «όλα αυτά τα κόμματα προβάλλουν ως βασική πολιτική διαχωριστική γραμμή όχι αυτή που τέμνει την ελληνική κοινωνία σε δύο βασικά αντίπαλα στρατόπεδα, αυτό της αστικής και αυτό της εργατικής τάξης, αλλά αυτή ανάμεσα στην Ελλάδα, από τη μια, και τους Γερμανούς, τους μερκελιστές, τους ξένους δανειστές, από την άλλη».
«Πρόκειται για γραμμή υποταγής της εργατικής τάξης στην αστική τάξη, καλυμμένη με “δημοκρατικό”, “λαϊκό” και “πατριωτικό” μανδύα», υπογραμμίζει η Απόφαση της ΚΕ.
Σε ό,τι αφορά τις τρέχουσες διεθνείς εξελίξεις, στην Απόφαση της ΚΕ του κόμματος γίνεται εμπεριστατωμένη ανάλυση, με το ΚΚΕ να παρακολουθεί στενά και σταθερά τόσο τις ευρύτερες, όσο και εκείνες που αφορούν τις ελληνοτουρκικές σχέσεις, την ΠΓΔΜ, το Κόσσοβο και την έξαρση του εθνικισμού στην Αλβανία, ενώ ειδικά για το Κυπριακό, υπενθυμίζει πως το ΚΚΕ «έχει τοποθετηθεί για τον κίνδυνο νέου “σχεδίου Ανάν”, διχοτομικού σχεδίου, για το οποίο προειδοποιεί η αναφορά στη συμφωνία Αναστασιάδη-Ερογλου περί δύο “συνιστώντων κρατών”».
Συνεχίζουμε την αποκάλυψη της ταξικής ουσίας της “πολυδιάστατης εξωτερικής πολιτικής” και της επικίνδυνης θέσης για τη “γεωστρατηγική αναβάθμιση”, που αποτελούν μέσα ενίσχυσης της συμμετοχής της χώρας στα ιμπεριαλιστικά σχέδια, εργαλεία στην υπηρεσία των μονοπωλιακών συμφερόντων», αναφέρει η Απόφαση της ΚΕ του ΚΚΕ.
Σε ό,τι αφορά τον άμεσο σχεδιασμό δράσης και παρέμβασης στο εργατικό και γενικότερα το λαϊκό κίνημα, η Απόφαση της ΚΕ του κόμματος αναφέρει ως προτεραιότητες την αποκάλυψη του σχεδιασμού της κυβέρνησης και των άλλων αστικών κομμάτων, την αποκάλυψη του χαρακτήρα των μνημονίων, το “άνοιγμα” μετώπου στην “θεωρία της πολιτικής σταθερότητας” που «οδηγεί στην υποταγή, στον συμβιβασμό και την ένταση του αυταρχισμού».
«Είναι ενιαίο καθήκον -υπογραμμίζει τέλος- να μην υποταχθεί η εργατική-λαϊκή πλειοψηφία στον ισχυρισμό της κυβέρνησης ότι έδωσε τη συναίνεσή της για την εφαρμογή των μέτρων».
