Η Daily Telegraph, αναδημοσιεύει δέκα από τα γεγονότα όπως τα είδε, τα έζησε και τα κατέγραψε στο τελευταίο του βιβλίο “Adults in the room”, ο Γιάννης Βαρουφάκης, την περιόδο που βρισκόταν στο υπουργείο Οικονομικών, στο κρίσιμο διάστημα της διαπραγμάτευσης με τους δανειστές, πριν την υπογραφή του τρίτου μνημονίου.
Μια από τις ιστορίες που αναδημοσιεύει η Daily Telegraph, αναφέρεται στην συζήτηση μεταξύ Γιάνη Βαρουφάκη και Αλέξη Τσίπρα, λίγη ώρα μετά την επικράτηση του “Όχι” στο δημοψήφισμα του Ιουλίου του 2015.
Σε αυτό το κεφάλαιο, ο πρώην υπουργός Οικονομικών, ισχυρίζεται ότι ο Αλέξης Τσίπρας, αγχωμένος από το αποτέλεσμα, φοβόταν ένα πραξικόπημα, αποκαλύπτοντας στον Γιάνη Βαρουφάκη πως “Πρόεδρος της Δημοκρατίας, Στουρνάρας, μυστικές υπηρεσίες και μέλη της κυβέρνησης βρίσκονταν σε επιφυλακή”. Ακόμα πως ο πρωθυπουργός φοβόταν μια εξέλιξη, όπως αυτή που επεφύλασσε η ιστορία για τους 6 που εκτελέστηκαν στο Γουδή, έπειτα από τη Μικρασιατική Καταστροφή του 1922.
Αν και δημοσιευμένα στις 29 Απριλίου του τρέχοντος έτους στην αγγλική εφημερίδα, ο Γιάνης Βαρουφάκης με ανάρτησή του στο Twitter, υπενθυμίζει τα επίμαχα αποσπάσματα από το βιβλίο του.
Το απόσπασμα από το βιβλίο του Γιάνη Βαρουφάκη, όπως δημοσιεύεται στην Daily Telegraph:
“…Περίπου στη 1:30 μετά τα μεσάνυχτα μπήκα στο γραφείο του. Ο Αλέξης με ρώτησε αν οι τράπεζες θα ανοίξουν σύντομα. Ήταν μια πονηρή ερώτηση. Προσπαθούσε να δικαιολογήσει τη συνθηκολόγησή του. Έκανα ότι δεν καταλάβαινα, λέγοντάς του ότι πρέπει να τιμήσουμε το “Όχι” έπρεπε να εκδώσουμε άμεσα ηλεκτρονικά IOU που θα στηρίζονται σε μελλοντικούς φόρους αλλά και να κουρέψουμε τα ομόλογα του Ντράγκι. “Χωρίς αυτές τις κινήσεις για να ενισχύσουμε την διαπραγματευτική μας ισχύ” του είπα “το 61,3% θα σκορπιστεί στους ανέμους. Αν όμως τα ανακοινώσουμε αυτά σήμερα, με το 61,3% των ψηφοφόρων να μας στηρίζει, μπορώ να σε διαβεβαιώσω ότι ο Ντράγκι και η Μέρκελ, θα έρθουν γρήγορα στο τραπέζι με μια αξιοπρεπή πρόταση. Τότε οι τράπεζες θα ανοίξουν την επόμενη μέρα. Αν δεν κάνεις αυτή την ανακοίνωση, θα σε ποδοπατήσουν.”
Μιλήσαμε για αρκετή ώρα. Συζητήσαμε για τους προηγούμενους μήνες, βδομάδες και μέρες. Του επισήμανα τα λάθη του, τονίζοντάς του πως ακόμα και μέλη του υπουργικού συμβουλίου υπονόμευαν τον αγώνα μας, συχνά σε συνεργασία με την τρόικα και τους υπαλλήλους της. Αποφάσισα να του το θέσω ευθέως: Θα τιμούσε την εντολή που είχε πάρει, τον ρώτησα, επιστρέφοντας στην αρχική μας υπόσχεση, ή θα πετούσε λευκή πετσέτα; Η απάντησή του ήταν ελλειπτική, όμως η κατεύθυνση που είχε πάρει ήταν εμφανής: προς την συνθηκολόγηση άνευ όρων.
Η πρώτη φορά που μου μίλησε αποφασιστικά στη συγκεκριμένη συζήτηση, ήταν όταν μου είπε “Κοίτα, Γιάννη, είσαι ο μόνος που οι προβλέψεις του επαληθεύτηκαν. Όμως να το πρόβλημα: Αν οποιαδήποτε άλλη κυβέρνηση τους είχε δώσει, όσα τους έδωσα, η τρόικα θα είχε κλείσει τη συμφωνία. Τους έδωσα περισσότερα απ’ όσα θα τους έδινε ποτέ ο Σαμαράς, και ακόμα θέλουν να με τιμωρήσουν, όπως έλεγες ότι θα κάνουν. Ας είμαστε ειλικρινείς. Θέλουν να μας ρίξουν. Παρόλα αυτά, με το 61,3%, δεν μπορούν να αγγίξουν εμένα. Μπορούν όμως να καταστρέψουν εσένα.”
“Μην ανησυχείς για μένα, Αλέξη” του απάντησα. “Να ανησυχείς, ώστε να τιμήσεις τον κόσμο που βρίσκεται έξω και πανηγυρίζει, την ώρα που εσύ σχεδιάζεις να παραδοθείς.”
Σε εκείνη τη φάση, ο Αλέξης ομολόγησε ότι φοβόταν μια μοίρα όπως εκείνη που επεφύλασσε η ιστορία για τους 6 που εκτελέστηκαν στο Γουδή το 1922, έπειτα από την Μικρασιατική Καταστροφή. Γέλασα, λέγοντάς του πως αν μας εκτελούσαν ενώ έχουμε κερδίσει 61,3% των ψήφων, τότε έχουμε εξασφαλισμένη μια θέση στην ιστορία.
Ο Αλέξης τότε υπαινίχθηκε πως φοβόταν την περίπτωση πραξικοπήματος, λέγοντάς μου πως ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας, ο Στουρνάρας, οι μυστικές υπηρεσίες και μέλη της κυβέρνησης βρίσκονταν σε επιφυλακή. Και πάλι αντέκρουσα: “Ασ’ τους να κάνουν το χειρότερό τους! Συνειδητοποιείς τι σημαίνει 61,3%;”. Του είπα: “Κοίτα, απόψε ο κόσμος ψήφισε. Δεν ψήφισαν “Όχι” για να το μετατρέψεις σε “Ναι”. Του είπα ότι έπρεπε να βγει και να πει αυτό που είχα πει και εγώ σε δήλωσή μου στον Τύπο, νωρίτερα ότι η ψήφος στο “Όχι” ήταν η εντολή που ζητούσε ώστε να φέρει μια συμφωνία σε συνεργασία με τους Ευρωπαίους εταίρους.
Του είπα ότι έπρεπε να δηλώσουμε καθαρά ότι προετοιμαζόμαστε για τη ρευστότητά μας, ως είχαμε καθήκον από τη στιγμή που η ΕΚΤ κρατούσε τις τράπεζές μας κλειστές. “Θα είναι πολύ δύσκολο για εκείνους να μας δώσουν μια λύση, Γιάνη” μου είπε. “Συνεχίζεις να κάνεις το λάθος να σκέφτεσαι τη λύση ως κάτι που θα μας δώσουν” του απάντησα. “Δεν είναι σωστός ο τρόπος που το σκέφτεσαι. Χρειάζονται τη λύση, όσο και εμείς”. Ο Αλέξης μου είπε ότι σκεφτόταν τον ανασχηματισμό, ώστε να αποφευχθεί η στοχοποίησή μου από την τρόικα, τους δανειστές και τα ΜΜΕ. “Θέλω να πάρεις το υπουργείο Οικονομικών” μου είπε. “Όχι, Αλέξη, δεν ενδιαφέρομαι” του απάντησα . “Θυμάσαι γιατί ήρθα από την Αμερική; Γιατί μου ζήτησες να σε βοηθήσω να απελευθερώσουμε την Ελλάδα από τα δεσμά του χρέους. Έβαλα υποψηφιότητα όχι επειδή πέθαινα να γίνω βουλευτής αλλά γιατί δεν ήθελα να είμαι ένας μη εκλεγμένος υπουργός Οικονομικών την ώρα που θα διαπραγματευόμασταν αναδιάρθρωση του χρέους μας. Από την στιγμή που εγκατέλειψες αυτό τον στόχο, δεν έχω κανέναν λόγο να είμαι υπουργός, στην φυλακή του χρέους μας. Είναι OK. Άσε κάποιον άλλο να το κάνει”. Όταν είδα τη Δανάη, με ρώτησε τι είχε συμβεί. “Σήμερα είχαμε ένα περίεργο φαινόμενο, μιας κυβέρνησης που… ανατρέπει τον λαό της” της είπα.
ΠΗΓΗ: Daily Telegraph
Αριθμός Πιστοποίησης Μ.Η.Τ.232163