Σάββατο, 23 Νοε.
11oC Αθήνα

Αριστερό άλλοθι ή μοχλός αναθεώρησης;

Αριστερό άλλοθι ή μοχλός αναθεώρησης;

Καθώς το μελτέμι, πρώιμα και εκνευριστικά, σαρώνει τη μετεκλογική επικράτεια, η νέα κυβέρνηση μοιάζει σαν να το σκέφτεται να αναπτυχθεί στο λεηλατημένο έδαφος της λιτότητας, της ύφεσης και της νέας φτώχειας. Στο έδαφος που οι δείκτες κοινωνικής απελπισίας είναι στο κόκκινο, όπως στους μετεωρολογικούς χάρτες κινδύνου πυρκαγιάς.

Ώ του θαύματος, η συγκυβέρνηση που στηρίζεται κυρίως στους αντισυμβαλλόμενους των μνημονίων, πάει στις Βρυξέλλες για να διαπραγματευτεί με την ακαθόριστη ακόμη πλατφόρμα της σύγκλισης των προγραμματικών σημείων συγκυβέρνησης.

Αυτή η κυβέρνηση έχει στη μηχανή της μια αριστερή πολιτική εκδοχή, που στήριξε τη στρατηγική της στη θεωρία της απαγκίστρωσης και της σταδιακής αποδέσμευσης από τους όρους της δανειακής σύμβασης. Ενός μνημονίου προσαρμοσμένου ισοπεδωτικά και αντικοινωνικά στον πληθυσμό.

Κανείς δεν έχει πια την φαιδρή προσδοκία από τους δυο βασικούς μετόχους της Ελληνικής χρεοκοπίας και ειδικά από το ΠΑΣΟΚ να επανακαθορίσει τον εαυτό του σε περιβάλλον συντριβής και να μεταβάλλει ένα πλαίσιο ασφυξίας που διαμόρφωσε από την άνοιξη του ΄10 έως το φθινόπωρο του ΄11.

Πιο τρανταχτή απόδειξη από αίσθηση απώλειας των συνθηκών της πραγματικότητας, δεν είναι άλλη από τις διαφωνίες σχετικά με η συμμετοχή κομματικών του φιρμών στην συγκυβέρνηση. Τι αλλοτρίωση κρυμμένη πίσω από κυνικές θεωρίες πολιτικής κοστολόγησης της συμμετοχής ή μη.

Πολλοί όμως έχουν απαίτηση από το κόμμα της ΔΗΜΑΡ να μην αποτελέσει το άλλοθι για το σχηματισμό μιας κυβέρνησης που θα θυσιάζει όλο και περισσότερους στο βωμό της διάσωσης του πλούτου, της διαφθοράς και της διαιώνισης κατάφωρων αδικιών στη κατανομή των βαρών.

Οι συσχετισμοί δεν επιτρέπουν στο κόμμα του μέλους της συγκυβέρνησης του ΄89, Φώτη Κουβέλη, να απορρυθμίσει τη τρέχουσα συγκυβέρνηση. Του επιτρέπεται όμως ή και του επιβάλλεται να αφαιρέσει το άλλοθι που ίσως χρειαστούν στην πορεία οι κυβερνητικοί συνεταίροι του.

Αυτό είναι κάτι που θα κριθεί σύντομα από την κοινωνία είτε στοιχήθηκε πίσω από τη σειρά του φόβου και της ανασφάλειας, είτε δελεάστηκε από τους λεονταρισμούς των ανατροπών και των μονομερών καταγγελιών.

Αν η κυβέρνηση που συγκροτηθεί δεν επιτύχει άμεσα δυο-τρείς αναθεωρήσεις, που θα χαλαρώσουν τις θηλιές στους λαιμούς των αδυνάτων, η αντίστροφη μέτρηση αρχίζει. Στο πιο εύφλεκτο ετερογενές και ασταθές κοινωνικό τοπίο των τελευταίων δεκαετιών. Σε μια περίοδο που η κοινωνία επενδύει στην ευκαιριακή συγκίνηση μιας ποδοσφαιρικής επιτυχίας, αύριο στην Πολωνία.

ΟΛΕΣ ΟΙ ΕΙΔΗΣΕΙΣ

Πολιτική Τελευταίες ειδήσεις

Σχολιάστε