Μολαταύτα, προς το παρόν, τόσο η ηγεσία όσο και ο κ. Γερουλάνος αποφεύγουν να τραβήξουν το σχοινί στα άκρα, αλλά είναι ξεκάθαρο ότι καθένας εμμένει στις απόψεις του. Η παρέμβαση Γερουλάνου, όμως, είναι φανερό πως έχει ενοχλήσει σφόδρα την ηγεσία και χαρακτηριστικές είναι οι δηλώσεις του Βασίλη Κεγκέρογλου, με τις οποίες χαρακτήρισε τον κ. Γερουλάνο ως «όργανο των εταιρειών δημοσκοπήσεων» και τον κάλεσε ευθέως ν’ αποχωρήσει από το ΠΑΣΟΚ και ν’ ακολουθήσει – όπως είπε – το δρόμο των στελεχών που από το ΠΑΣΟΚ βρέθηκαν στον ΣΥΡΙΖΑ.
Από τη δική του πλευρά, ο κ. Γερουλάνος εξακολουθεί να υποστηρίζει ότι δεν κάνει κάτι παραπάνω από το να εκφράζει ελεύθερα τις απόψεις του και ν’ απαιτεί κατ’ αυτόν τον τρόπο έναν υγιή εσωκομματικό ανταγωνισμό που οδηγεί εν τέλει στη σύνθεση των διαφορετικών απόψεων. Την ίδια στιγμή, με δικές του δηλώσεις, ο κ. Γερουλάνος έκλεισε οριστικά το ενδεχόμενο να προχωρήσει στη δημιουργία νέου πολιτικού φορέα ή ν’ αποχωρήσει οικεία βουλήσει από το ΠΑΣΟΚ.
Ποιο είναι λοιπόν το συμπέρασμα; Και οι δύο πλευρές φαίνεται πως θα επιμείνουν στις απόψεις τους και θα συνεχίσουν να είναι… δυο ξένοι στο ίδιο κόμμα. Με την πρόεδρο του ΠΑΣΟΚ να παρατείνει τη θητεία της μέσα από τις αλλαγές στο καταστατικό – άρα, να παίρνει το μέγιστο ζητούμενο από το συνέδριο – και τον κ. Γερουλάνο να καταγράφει την παρουσία του με τον πλέον ηχηρό τρόπο, ενώ έως σήμερα δυνητικά μόνον ο Νίκος Ανδρουλάκης ήταν αυτός που, λόγω και της εσωκομματικής διαδικασίας στο ΚΙΝΑΛ το 2017 – ως αντίπαλος της κυρίας Γεννηματά στον β’ γύρο – και με την κριτική που ασκεί στην ηγεσία για τις επιλογές της, πρόβαλε ως «νούμερο 2».