Η φράση "ε, ρε και να' μουνα Τσουκαλάς" ισοδυναμεί από χθες με την φράση: "ε, ρε και να κέρδιζα το Λοττο, το τζοκερ κ.λ.π."
Επίσης, υπάρχει και εναλλακτική για τις κυρίες. Η εναλλακτική είναι “ε, ρε και να ήταν ο μπαμπάς μου ξενοδόχος!”
Εδώ λοιπόν είμαστε μπροστά σε δυο περιπτώσεις ανθρώπων οι οποίοι δεν ξέρουν τι έχουν και αντί να το απολαύσουν ξημεροβραδιάζονται στα παράθυρα και ως βουλευτές μάχονται για το κοινό καλό.
Πόσο κοινό όμως είναι το καλό του Δημήτρη Τσουκαλά και της Νάντιας Βαλαβάνη και των δυο βουλευτών του ΣΥΡΙΖΑ με το δικό μας καλό;
Η απάντηση είναι: “καθόλου κοινό”. Εξηγούμαι:
Ο Δημήτρης Τσουκαλάς με το ένα εκατομμύριο ευρώ στην τράπεζα και η κα Νάντια Βαλαβάνη με τις τρακόσιες τόσες χιλιάδες λίρες αγγλίας και τις τετρακόσιες τόσος χιλιάδες ευρώ επίσης στην τράπεζα δεν γίνεται εκ των πραγμάτων να έχουν κοινά με το φίλο μου το Νίκο που έχει 2 παιδιά, του ήρθαν τα τέλη κυκλοφορίας, το χαράτσι, ο φόρος πολυτελείας για το τζίπ που αγόρασε πριν από 10 χρόνια, η εφορία η κανονική και τα ΦΑΠ αλλά και τα τρέχοντα.
Δεν γίνεται να έχουν κοινά με το φίλο μου το Νίκο που κάνει δυο δουλειές αλλά δεν τα βγάζει πέρα κι έτσι ή τα βγάζει τσίμα – τσίμα…
Παλεύουν λένε για να έχει καλύτερες συνθήκες ο φίλος μου ο Νίκος η Νάντια Βαλαβάνη και ο Δημήτρης Τσουκαλάς, αλλά πόσο νιώθουν τις άσχημες συνθήκες;
Η αγωνία εξέλειπε γι’ αυτούς από το 2011 που δήλωσαν αυτά που δήλωσαν στο πόθεν έσχες τους.
