Κυρίτσης για το “Ναι”: Ντρέπομαι τόσο όσο όταν κατουρήθηκα στο σχολικό

Με ανάρτησή του στο Facebook, ο πρώην δημοσιογράφος της Αυγής και νυν βουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ, έκανε λόγο για εξευτελιστική στιγμή. Μάλιστα για την πιο εξευτελιστική στιγμή στη ζωή του, περισσότερο κι απ’ όταν “κατουρήθηκα στο σχολικό στην τρίτη δημοτικού”.

“Οι πρώτες λέξεις που είπα ως βουλευτής ήταν ένα ΝΑΙ σε κάτι που δεν πιστεύω, ψήφισα μνημόνιο, αισθάνομαι άρρωστος. Την ίδια ώρα η κυβέρνηση μας έριχνε χημικά στη νεολαία μας”, γράφει ο Γιώργος Κυρίτσης και εξηγεί γιατί ψήφισε “Ναι” αφού πιστεύει όλα τα παραπάνω.

“Το έκανα με το σκληρό πολιτικό σκεπτικό ότι η πτώση της κυβέρνησης θα είναι η νίκη του Σόιμπλε και των εδώ μνημονιακών και χαντάκωμα της αριστεράς εδώ και στην Ευρώπη ως αξιόπιστης εναλλακτικής”, γράφει.

Και καταλήγει η ανάρτησή του: “Βλέπω ότι άνθρωποι που αντέχουν στο ξύλο και στα χημικά, και δίνουν τα πάντα για το κίνημα και είναι αλληλέγγυοι, απλώς δεν μπορούν να κυβερνάνε. Αυτό κατά τη γνώμη συνιστά πολιτική αυτοακύρωση του σύριζα. Το ηθικό μεγαλείο δυστυχώς δεν συνιστά πολιτική αρετή. Αλλιώς θα κυβερνάγαμε από το 1944”.

«Η αποψινή ήταν η πιο εξευτελιστική στιγμή στη ζωή μου από τότε που κατουρήθηκα στο σχολικό στην τρίτη δημοτικού. Οι πρώτες λέξεις που είπα ως βουλευτής ήταν ένα ΝΑΙ σε κάτι που δεν πιστεύω, ψήφισα μνημόνιο, αισθάνομαι άρρωστος. Την ίδια ώρα η κυβέρνηση μας έριχνε χημικά στη νεολαία μας. Το έκανα με το σκληρό πολιτικό σκεπτικό ότι η πτώση της κυβέρνησης θα είναι η νίκη του Σόιμπλε και των εδώ μνημονιακών και χαντάκωμα της αριστεράς εδώ και στην Ευρώπη ως αξιόπιστης εναλλακτικής. Επίσης νομίζω ότι όλοι έχουμε καταλάβει άρα και ο ίδιος ο Σόιμπλε, ότι όταν φορτώνεις μέτρα στον Τσίπρα, αυτός χάνει βουλευτές. Δυστυχώς δεν έχουμε αντίληψη τακτικών ελιγμών.

Νομίζω οτι είναι μια άσκοπη προσπάθεια γιατί κρίνω ότι οι βουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ και οι οργανωμένες δυνάμεις του δεν έχουν την προετοιμασία να σηκώσουν τέτοιας φύσης ευθύνες. Δεν το λέω υποτιμητικά. Απλώς βλέπω ότι άνθρωποι που αντέχουν στο ξύλο και στα χημικά, και δίνουν τα πάντα για το κίνημα και είναι αλληλέγγυοι, απλώς δεν μπορούν να κυβερνάνε. Αυτό κατά τη γνώμη συνιστά πολιτική αυτοακύρωση του σύριζα. Το ηθικό μεγαλείο δυστυχώς δεν συνιστά πολιτική αρετή. Αλλιώς θα κυβερνάγαμε από το 1944».