Είναι «κακιά» η κ. Μέρκελ;

Πολύ απλουστευτική ανάλυση για μια πολύπλοκη υπόθεση που φέρει τον βαρύγδουπο τίτλο “Ευρωπαϊκή Ένωση”.
Λίγο ο ακατέργαστος εθνικισμός μας, λίγο οι θεωρίες συνωμοσίας που πάντα στρέφονται εναντίον μας, φτάσαμε στο σημείο να πιστεύουμε ότι το πρόβλημα δανεισμού θα είχε αντιμετωπιστεί αν η κ. Μέρκελ είχε καλή καρδιά.
Αν ήταν έτσι δεν θα είχε πέσει στις δαγκάνες του Δ.Ν.Τ η Ουγγαρία και δεν θα πεινούσε ο μισός πληθυσμός της Λετονίας. Κάτι θα είχε κάνει η “φιλάνθρωπη” Ευρωπαϊκή Ένωση για να αντιμετωπιστούν τα προβλήματα στις χώρες αυτές. Χωρίς διάθεση υποτίμησης της σημερινής Ευρωπαϊκής Ένωσης καλό είναι να παραθέσουμε δυο στοιχεία που δεν σηκώνουν αμφισβήτηση.
• Οι περίφημες αγορές αφορούν διαθέσιμα κεφάλαια εκτός επιρροής της Ε.Ε. Κεφάλαια χωρίς πατρίδα αλλά κεφαλαιούχους που κυρίως εδρεύουν στο Μανχάταν και το Σίτι του Λονδίνου.
• Το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο είναι μηχανισμός που εδρεύει στις ΗΠΑ και στην ουσία αναφέρεται στο αμερικανικό υπουργείο Οικονομίας .
• Οι περίφημοι οίκοι αξιολόγησης που… αξιολογούν την πιστοληπτική ικανότητα κάθε χώρας είναι καθαρά, αμερικάνικα δημιουργήματα.
Η Ευρωπαϊκή Ένωση έχει ένα… οικονομικό “δημιούργημα”. Την Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα, η οποία όμως λειτουργεί ανεξέλεγκτα. Πέρα από κάθε έλεγχο των δημιουργών της.
Αν λοιπόν ισχύουν όλα αυτά καταλαβαίνουμε ότι η ζώνη του ευρώ δεν είναι τίποτα άλλο από ένα νομισματικό κατασκεύασμα. Στερείται κάθε πολιτικού ελέγχου και καθοδήγησης. Η “ευρωζώνη” δεν διαθέτει θεσμικά εργαλεία για να βοηθήσει τις χώρες μέλη, να καθοδηγήσει την Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα, να χαλιναγωγήσει τις αγορές. Ενα κέλυφος που στερείται περιεχομένου. Το περίφημο Σύμφωνο Σταθερότητας επιβάλει κάθε χώρα να έχει έλλειμμα που δεν θα υπερβαίνει το 3%.
Η Ελλάδα το έφτασε στο 12,7% και της ζητούν να το κατεβάσει σε τρία χρόνια στο 3%.
Η Μεγάλη Βρετανία έχει 12%, της ζητούν το ίδιο και τους γράφει στα παλιά της παπούτσια…
Η διαφορά είναι πως η Βρετανία βρίσκει και δανείζεται ενώ η Ελλάδα πέφτει στα νύχια των τοκογλύφων. Οι εταίροι της δεν έχουν καν έναν υποτυπώδη μηχανισμό για να εξασφαλίζουν στις χώρες της Ευρωζώνης δανεισμό με λογικά επιτόκια. Τη στιγμή μάλιστα που οι χώρες αυτές (βλέπε Ελλάδα) έχουν πάρει σκληρά μέτρα για τον περιορισμό του ελλείμματος. Μέτρα σαν κι αυτό που θα τους ζητούσε και το αδυσώπητο Δ.Ν.Τ για να τους δανείσει.
Μια απλή νομισματική Ένωση που βάζει δημοσιονομικούς κανόνες αλλά αδυνατεί να στηρίξει τα μέλη της όταν παραστεί ανάγκη. Μια νεοφιλελεύθερη κατασκευή που βλέπει μόνο νούμερα και τυφλώνεται μπροστά στους ανθρώπους και τις ανάγκες τους. Που… προνοεί για την ελεύθερη διακίνηση των κεφαλαίων αλλά είναι ανίκανη να αντιμετωπίσει τις κερδοσκοπικές τους κινήσεις.
Αυτή η Ευρωπαϊκή Ένωση έχει ήδη αποτύχει. Η περίπτωση της Ελλάδας έδειξε καθαρά τα όρια της. Το σαθρό “ευρωπαϊκό οικοδόμημα” χρειάζεται μια νέα αρχιτεκτονική. Χτίσιμο από την αρχή. Και οι πολιτικές δυνάμεις της Ευρώπης που το έχτισαν όπως το γνωρίσαμε, δεν γίνεται να πάρουν την πρωτοβουλία για την ανακατασκευή του. Οσοι κάποτε κατηγορήθηκαν ως ευρωσκεπτικιστές επειδή κριτίκαραν τις αδυναμίες του έχουν τώρα τον πρώτο λόγο για τη νέα αρχιτεκτονική της Ενωμένης Ευρώπης. Αν αυτό δεν γίνει τότε θα στεκόμαστε αμήχανοι να τα βάζουμε με την απανθρωπιά της κ. Μέρκελ…