- Στραμμένα στην Ελλάδα τα μάτια μεγάλων ευρωπαϊκών πρωτευουσών για τις επερχόμενες εκλογές - Βρυξέλλες, Βερολίνο, Παρίσι, Ρώμη, Ουάσιγκτον περιμένουν... "μήνυμα σταθερότητας" - Πως και γιατί εταίροι και δανειστές "καλλιεργούν"... διακριτικά την ιδέα για κυβέρνηση εθνικής ενότητας - Υπέρ ο Μεϊμαράκης που έκανε και σήμερα "άνοιγμα" συνεργασίας, ξορκίζει το... σενάριο ο Τσίπρας - Γρίφος για δυνατούς λύτες η στάση που θα κρατήσει ο ΣΥΡΙΖΑ στις... 21 Σεπτεμβρίου, ανεξαρτήτως πλασαρίσματος μετά τις κάλπες
Μέχρι τη διεξαγωγή του δημοψηφίσματος στις 5 Ιουλίου και τη συμφωνία της 12ης Ιουλίου, η Αθήνα είχε κατακλυστεί από δεκάδες δημοσιογράφους και συνεργεία ξένων τηλεοπτικών δικτύων από όλο τον κόσμο προκειμένου να καλύψουν τις πολιτικές και κοινωνικές αντιδράσεις.
Σήμερα, ένα μήνα μετά την ψήφιση του 3ου Μνημονίου και 15 μέρες από την προκήρυξη των εκλογών, ακόμη και τα ξένα δίκτυα και πρακτορεία που έχουν τα γραφεία τους στην Αθήνα ούτε καν ασχολούνται με τις ελληνικές εκλογές, “…ή μάλλον λες και γίνονται εκλογές στην Πορτογαλία”, σύμφωνα με σχόλιο έλληνα δημοσιογράφου που συνεργάζεται με ξένο δημοσιογραφικό δίκτυο.
Και αν οι εκλογές στην Ελλάδα περνάνε απαρατήρητες από δημοσιογραφικής άποψης, δεν ισχύει το ίδιο για τις Βρυξέλλες, το Βερολίνο, το Παρίσι, τη Ρώμη, την Ουάσιγκτον και άλλες πρωτεύουσες που παρακολουθούν διακριτικά μέχρι στιγμής την προεκλογική εκστρατεία στην Ελλάδα, ευελπιστώντας ο ελληνικός λαός με τη ψήφο του να δώσει μήνυμα πολιτικής σταθερότητας.
Πολιτική σταθερότητα, ωστόσο, με την έννοια αυτοδυναμίας ενός κόμματος είναι μάλλον όνειρο θερινής νυχτός με βάση τις δημοσκοπήσεις και ως εκ τούτου οι εταίροι και οι δανειστές με διακριτικό και εύσχημο τρόπο καλλιεργούν την ιδέα μιας κυβέρνησης “μεγάλου συνασπισμού”, συνεργασίας των δύο πρώτων κομμάτων, δηλαδή ΣΥΡΙΖΑ και ΝΔ ή ακόμη και μιας πολυμερούς κυβέρνησης συνεργασίας με τη συμμετοχή των φιλοευρωπαϊκών κομμάτων.
Στα σενάρια αυτά που αποτελούν ευσεβή πόθο πολιτικών και οικονομικών κέντρων εντός και εκτός Ελλάδας φαίνεται πως έχει συναινέσει από την πρώτη στιγμή η ΝΔ και ο Βαγγέλης Μεϊμαράκης, αναγνωρίζοντας άλλωστε ότι δύσκολα μπορεί να επιτευχθεί η αυτοδυναμία ενός κόμματος, εν αντιθέσει με την ηγεσία του ΣΥΡΙΖΑ που τα ξορκίζει ως επί το πλείστον στο πλαίσιο περαιτέρω πόλωσης της προεκλογικής αντιπαράθεσης ιδίως με τη ΝΔ με σκοπό τη συσπείρωση των δυνάμεών του.
Μάλιστα, ο Αλέξης Τσίπρας μιλώντας στα Γιάννινα σε μια κορύφωση της προεκλογικής του ρητορικής χαρακτήρισε “απάτη” και “μεγάλο ψέμα” τα περί κυβέρνησης εθνικής ενότητας ενώ χθες από την Κομοτηνή επιτέθηκε με σφοδρότητα στη ΝΔ και στη…διαπλοκή, λέγοντας:
“Ο κύριος Μεϊμαράκης, για παράδειγμα, αποφάσισε σήμερα όχι μόνο να συγκροτήσει με τη φαντασία του κυβέρνηση μεγάλου συνασπισμού, αλλά και να μας ανακοινώσει ποιος θα είναι πρωθυπουργός της. Ή μάλλον ποιος δεν θα είναι.
Τώρα, θα στηρίξει λέει τον μεγάλο συνασπισμό αλλά με άλλον Πρωθυπουργό. Κι έτσι η διαπλοκή, τα κυκλώματα, οι αντικοινωνικές δυνάμεις που η ΝΔ εκπροσωπεί δείχνουν όλο και πιο καθαρά τις προθέσεις τους. Και τη σύγχυσή τους μπροστά στην επερχόμενη ήττα τους.
Όλα στην υπηρεσία ενός και μόνο στόχου: Να απαλλαγούν από τον εφιάλτη τους, που είναι ο ΣΥΡΙΖΑ. Που είναι ο όρθιος λαός. Να βάλουν στο χέρι τη λαϊκή πλειοψηφία με αλχημείες ανωμαλίας και παρά φύση σχέδια”.
Και πρόσθεσε:
“Ο μόνος τους στόχος να μειώσουν το εύρος της νίκης μας. Για να μας βάλουν το χαλινάρι τους μετά τις εκλογές. Να χρειαστούμε δεκανίκια για να κυβερνήσουμε. Δεκανίκια, που μόνο φαινομενικά θα είναι δεκανίκια διακυβέρνησης. Ουσιαστικά θα είναι δεκανίκια του παλιού, του φθαρμένου, του συστήματος από συμφέροντα και παθογένειες που πρέπει να ανατραπεί.
Αυτά όμως είναι όνειρα θερινής νύχτας. Που θα τα σαρώσει όχι μόνο η δική μας θέληση, αλλά η λαϊκή ετυμηγορία”.
Βέβαια ο πρώην πρωθυπουργός γνωρίζει πολύ καλά ότι την επόμενη μέρα των εκλογών αν ο ΣΥΡΙΖΑ είναι πρώτο κόμμα και δεν είναι αυτοδύναμος θα αναγκαστεί να συνεργαστεί με άλλα κόμματα, γι΄αυτό αφήνει ανοιχτή την πόρτα των συνεργασιών προς την πλευρά του ΠΑΣΟΚ και του ΠΟΤΑΜΙΟΥ με όρους και προϋποθέσεις, ενώ αν μπουν οι ΑΝΕΛ στη Βουλή θεωρείται αυτονόητη η συνεργασία τους, γεγονός που αποτελεί “κόκκινο πανί” για Χαρ. Τρικούπη και Σεβαστουπόλεως.
Και αν στην περίπτωση που ο ΣΥΡΙΖΑ είναι πρώτος και έχει τη πρωτοβουλία των κινήσεων, στην πιθανή περίπτωση που είναι δεύτερος τι θα πράξει;
Στο ενδεχόμενο αυτό η ηγετική ομάδα του ΣΥΡΙΖΑ γνωρίζει πολύ καλά και το αναμένει, οι πιέσεις που θα τους ασκηθούν να είναι τεράστιες, αφού η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ ήταν αυτή που συμφώνησε, προώθησε και ψήφισε ουσιαστικά το 3ο μνημόνιο.
Ο ίδιος ο Αλέξης Τσίπρας και στις δύο περιπτώσεις φέρεται αποφασισμένος να συγκρουστεί και να μην συναινέσει στο σενάριο ενός “μεγάλου συνασπισμού” (κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΝΔ) που επιθυμεί διακαώς το Βερολίνο, ενώ είναι διατεθειμένος να συζητήσει σενάρια κυβέρνησης ευρύτερης συνεργασίας ιδίως αν είναι πρώτο κόμμα χωρίς τη συμμετοχή και πάλι της ΝΔ.
Παράλληλα όμως η Κουμουνδούρου αναγνωρίζει ότι δεν θα ήταν ότι καλύτερο για τον ΣΥΡΙΖΑ να κατηγορηθεί ότι σέρνει τη χώρα ενδεχομένως και σε δεύτερες εκλογές και ως εκ τούτου προβληματίζεται για το αν στο τέλος αναγκαστεί εκ της ψήφου του ελληνικού λαού, σε συνδυασμό με τις πιέσεις εταίρων και δανειστών και κυρίως εξαιτίας της άμεσης ανάγκης η χώρα να κυβερνηθεί να συμφωνήσει να συμμετάσχει σε μια κυβέρνησης συνεργασίας, ίσως ακόμη και με επικεφαλής ένα εξωκοινοβουλευτικό πρωθυπουργό!
Και αν μέχρι τώρα τα ξένα μεγάλα τηλεοπτικά δίκτυα και πρακτορεία δεν ασχολούνται με τις ελληνικές εκλογές είναι πολύ πιθανό απ΄τις 21 Σεπτεμβρίου να τρέχουν. Εκτός και αν ξέρουν κάτι παραπάνω και όλα είναι “συμφωνημένα” πριν ακόμα ψηφίσουμε.
Γιατί όπως μου είπε εύστοχα και ένας ταξιτζής σε αυτές τις εκλογές “ότι και αν ψηφίσεις άλλο θα σου βγει στο τέλος”!