Οι δημοσκοπήσεις δείχνουν ντέρμπι και τα δυο πρώτα κόμματα ήδη κάνουν σχεδιασμό για την επόμενη ημέρα των εκλογών. Δεν είναι όμως οι δύο πρώτοι, και οι "μικρότεροι” μπαίνουν στο παιχνίδι της επόμενης ημέρας καθώς θεωρείται βέβαιο ότι η επόμενη κυβέρνηση θα είναι... συνεργατική.
Ο ΣΥΡΙΖΑ με τη συσπείρωση στο ναδίρ έχει κάθε λόγο να αποκλείει κάθε πιθανότητα συνεργασίας και επισήμως να επιδιώκει την αυτοδυναμία, αλλά αυτό είναι ένα μάλλον άπιαστο όνειρο. Κάπως έτσι δια στόματος Βούτση και Γεροβασίλη ακούσαμε ότι τίποτε δεν αποκλείεται και έτσι μια συνεργασία με ΠΑΣΟΚ και Ποτάμι βγαίνει στο προσκήνιο.
Κάπου εδώ έρχεται και ο μαγικός αριθμός.
Πολλοί λένε ότι δύσκολα τα στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ θα μπορέσουν να … χωνέψουν μια συνεργασία με το ΠΑΣΟΚ και έτσι θα επιδιώξουν (αν δεν μπουν οι ΑΝΕΛ στη Βουλή) μια συνεργασία μόνο με το Ποτάμι. Αυτό θα εξαρτηθεί από τον αριθμό των βουλευτών που θα συγκεντρώνουν τα δυο κόμματα.
Ένας αριθμός 160 θεωρείται αρκετός. Από κει και κάτω τα επιτελεία θεωρούν ότι τα πράγματα είναι δύσκολα.
Κάπως έτσι το 160 γίνεται ο “μαγικός αριθμός” που θα κρίνει το ποιοι και πόσοι θα συνεργαστούν σε ένα κυβερνητικό σχήμα.
Στο άλλο στρατόπεδο, αυτό της ΝΔ, ο “μαγικός αριθμός είναι ο ίδιος. Αν η ΝΔ (δύσκολο μεν, όχι όμως ακατόρθωτο δημοσκοπικά τουλάχιστον) πετύχει την πρωτιά στις εκλογές και πάλι θα αναζητήσει συνεργασίες προς την ίδια κατεύθυνση. Προς το Ποτάμι και το ΠΑΣΟΚ. Και στο επιτελείο της ΝΔ θα επιχειρηθεί το νέο κυβερνητικό σχήμα να έχει τουλάχιστον 160 βουλευτές έτσι ώστε να μην προκαλέσουν πτώση της κυβέρνησης κάποιες μικρές διαρροές.
Τι λένε όμως οι υπόλοιποι;
Ο Σ. Θεοδωράκης δηλώνει πρόθυμος για συνεργασίες, λέγοντας μάλιστα ότι δεν θα ζητήσει χαρτοφυλάκιο. Η Φώφη Γεννηματά απ’ την άλλη θα έβλεπε με καλύτερο μάτι μια κυβέρνηση ευρύτερης συνεργασίας, με τη συμμετοχή όλων των φιλοευρωπαϊκών δυνάμεων.
Η άποψη της κ. Γεννηματά είναι εκείνη που μάλλον θα επικρατήσει εάν το πρώτο κόμμα μαζί με τους δύο (κατά τα φαινόμενα) συνεργαζόμενους δεν έχει πλειοψηφία μεγαλύτερη των 160 βουλευτών.
Κάπου εκεί θα χρειαστεί η συνεργασία με τον έναν ή τον άλλο τρόπο και του δεύτερου μεγάλου κόμματος σε έναν μεγάλο κυβερνητικό συνασπισμό…
Εδώ τα πράγματα δυσκολεύουν καθώς οι ισορροπίες δύσκολα θα βρεθούν και η χώρα είτε θα οδηγηθεί ξανά σε εκλογές (με το πρώτο κόμμα να ελπίζει σε διεύρυνση της διαφοράς) είτε θα αναζητηθεί ο… αυτοφωράκιας πρωθυπουργός, όπως είπε και ο Β. Μεϊμαράκης που θα αναλάβει να βγάλει τα κάστανα απ’ τη φωτιά και φυσικά να δεχθεί όλη την κοινωνική πίεση της εφαρμογής του τρίτου μνημονίου.
