Εκλογικός νόμος: τελευταία γραμμή άμυνας ή πολιτική πομφόλυγα;

Και αίφνης….εκλογικός νόμος. Μήπως όχι και τόσο ξαφνικά; Το θέμα των αναγκαίων αλλαγών στο εκλογικό σύστημα είναι εγγεγραμμένο και σε περίοπτη θέση στην προγραμματική συμφωνία τόσο της τρικομματικής κυβέρνησης, του Ιουνίου του 2012, όσο και στην επικαιροποιημένη εκδοχή της, μετά την επεισοδιακή αποχώρηση της ΔΗΜΑΡ από τον κυβερνητικό συνασπισμό, τον Ιούνιο του 2013. Αυτην την πραγματικότητα επικαλέστηκε και χθες ο Ευάγγελος Βενιζέλος, επιχειρώντας να κόψει…τον κυβερνητικό αέρα του ΣΥΡΙΖΑ, η ηγεσία του οποίου διατυμπάνιζε την ίδια ωρα από το Βελλίδειο Συνεδριακό Κέντρο ότι ακόμη και η αυτοδυναμία του στις επόμενες εκλογές δεν παραπέμπει στη σφαίρα της πολιτικής φαντασίας.

“Ποιος είπε ότι θα κερδίσει τις εκλογές ο ΣΥΡΙΖΑ, δηλαδή ότι θα είναι πρώτος στο επίπεδο του 25% ή 26%; Ποιος είπε ότι ο κόσμος δεν θέλει σταθερότητα; Και ποιος είπε ότι έχει λήξει το θέμα αλλαγής του εκλογικού νόμου; “.

Αυτή η αποστροφή του προέδρου του ΠΑΣΟΚ στη χθεσινή του δευτερολογία στην Πανελλήνια συνάντηση των στελεχών του κόμματος, ήλθε να ταράξει εκ νέου τα όχι και τόσο λιμνάζοντα, πάντως, νερά του κυβερνητικού συνασπισμού.

Μάλιστα, ο Ευάγγελος Βενιζέλος διευκρίνισε πως η…επικείμενη πρωτοβουλία έχει τόσο θεσμική όσο και πολιτική χροιά, ξεκαθαρίζοντας, πως θα ξεδιπλωθεί σε χρόνο και σε χώρο, ώστε να μην εκληφθεί ως ηττοπαθής κίνηση αλλά θα υπακούει στις ανάγκες της συγκυρίας. Για τη Χαριλάου Τρικούπη το σπάσιμο των μεγάλων εκλογικών περιφερειών, πολύ περισσότερο όμως η κατάργηση ή η μείωση του bonus των 50 εδρών στο πρώτο κόμμα, δύναται να ξαναμοιράσει την “πολιτική τράπουλα” και να αναβαθμίσει ουσιωδώς το ρόλο του ΠΑΣΟΚ, εφ όσον, μάλιστα, κατορθώσει να καταλάβει την τρίτη θέση στις επόμενες εκλογές.

Ο Ευάγγελος Βενιζέλος αναλύοντας ορθά τους πολιτικούς συσχετισμούς και τοποθετώντας στο ευρύτερο πολιτικό σκηνικό τους εκλογικούς στόχους του ΠΑΣΟΚ, “εισηγείται” κατ ουσίαν στον κυβερνητικό του εταίρο μία κίνηση “ρουά ματ”, που μπορεί να ψαλιδίσει τις προσδοκίες κυβερνησιμότητας του Αλέξη Τσίπρα, να τον εγκλωβίσει σε μία διαδικασία υποχρεωτικών συγκλίσεων και μετριασμού της “επαναστατικής του ορμής”, ώστε να καταστήσει το ΠΑΣΟΚ σημαντικό παίκτη στις προσεχείς πολιτικές εξελίξεις. Και από εδώ ξεκινούν τα προβλήματα…Γιατί αυτή η διαδικασία προυποθέτει τη συναντίληψη του Αντώνη Σαμαρά ότι η δημοσκοπική διαφορά ΣΥΡΙΖΑ – ΝΔ δεν είναι αναστρέψιμη, ως εκ τούτου το Μέγαρο Μαξίμου πρέπει να υιοθετήσει τη στρατηγική της διαχείρισης μίας επερχόμενης, βαριάς εκλογικής ήττας. Ασφαλείς πληροφορίες επιμένουν ότι το Μέγαρο Μαξίμου δε συμμερίζεται μία τέτοια αφήγηση.

Εξ ου και οι πρώτες αντιδράσεις στενών συνεργατών του πρωθυπουργού στις δηλώσεις Βενιζέλου επιχειρούσαν αφ ενός να υποβαθμίσουν το όλο ζήτημα, παραπέμποντας το σε μεταγενέστερο πολιτικό χρόνο. Οι ίδιες πηγές υπενθυμίζουν, μάλιστα, ότι οι ούτως ή άλλως αναγκαίες αλλαγές στον εκλογικό νόμο δεν πρέπει να υποδαυλίζουν την πολιτική αστάθεια, ως εκ τούτου πρέπει να εξασφαλίζουν βίωσιμες κυβερνήσεις, έστω και εάν αυτές δεν θα είναι μονοκομματικές. Σε κάθε περίπτωση, πάντως, όσο πλησιάζουμε στην εκλογή του ΠτΔ και με το φάσμα των πρόωρων εκλογών να πλανάται πάνω από το πολιτικό σύστημα η προαναγγελία ανάληψης μίας μείζονος πολιτικής πρωτοβουλίας από τον δεύτερο ισχυρότερο άνδρα της κυβέρνησης προοιωνίζεται έντονες διεργασίες τις επόμενες εβδομάδες.