Έχουν περάσει 18 χρόνια από την κρίση των Ιμίων. Ένα "επεισόδιο" που είχε ως αφετηρία και αφορμή ένα άλλον πόλεμο, τον πόλεμο της... “τσιπούρας” μεταξύ των Ελλήνων και Τούρκων ψαράδων καθώς στο συγκεκριμένο θαλάσσιο τόπο συγκεντρώνονται σχεδόν όλα τα κοπάδια τσιπούρας της Μεσογείου προκειμένου να αναπαραχθούν.
Τα τελευταία χρόνια όμως βρίσκεται σε εξέλιξη μια ακόμη μάχη μεταξύ Ελλάδας και Τουρκίας και έχει να κάνει με τις ιχθυοκαλλιέργειες και υπάρχει σοβαρός κίνδυνος αν δεν ενισχυθούν άμεσα οι ελληνικές εταιρείες με 20 εκατομμύρια ευρώ η μάχη αυτή να χαθεί οριστικά.
Είναι χαρακτηριστικό ότι 2013 η παραγωγή τσιπούρας και λαβρακίου ήταν στην Τουρκία στους 108.000 τόνους, με αύξηση πάνω από 12% και με μεγαλύτερη δυναμική φέτος λόγω της εξαφάνισης των Ελληνικών αποθεμάτων. «Η Τουρκία έχει πάρει κεφάλι. Δεν υπάρχει χρόνος. Η καθυστέρηση είναι καταστροφική για όλους» σημειώνει χαρακτηριστικά κορυφαίο στέλεχος της αγοράς.
Οι επιχειρηματίες του κλάδου κάνουν λόγο για “ώρα μηδέν” εξαιτίας της κρίσης που προκαλούν και τα “κόκκινα δάνεια” των εταιρειών του κλάδου με αποτέλεσμα την ανάγκη άμεσης λύσης στο θέμα της ρευστότητας και των χρεών, θέμα που έθεσαν εκπρόσωποι των εταιριών “Νηρέας”, “Σελόντα” και “Δίας Ιχθυοκαλλιέργειες”, στη σύσκεψη που έγινε με πρωτοβουλία του υπουργείου Ανάπτυξης και του αρμοδίου υφυπουργού Νότη Μηταράκη, παρουσία εκπροσώπων του ΤΧΣ και τραπεζών.
Στελέχη του κλάδου υποστηρίζουν ότι 20 εκατομμύρια μπορούν να κρατήσουν ζωντανές τις εταιρίες μέχρι την έναρξη της περιόδου υψηλών πωλήσεων, που προσδιορίζεται στα τέλη Μάη και μέχρι τότε τα ποσά, που ζητούν οι εταιρίες, μπορούν να καλύψουν τις λειτουργικές ανάγκες, αλλά και τις υποχρεώσεις προς προμηθευτές, χωρίς όμως να δίνουν οριστική λύση.
Το αξιοπερίεργο είναι ότι παρά το “καμπανάκι” κινδύνου που εκπέμπουν οι εταιρίες, ορισμένες από τις πιστώτριες τράπεζες παρουσιάζονται πολύ διστακτικές σε οποιαδήποτε χρηματοδοτική στήριξη, με πηγές της αγοράς να λένε ότι αυτό προκύπτει είτε από το γεγονός, ότι ο κλάδος έχει συσσωρευμένες πολλές «αμαρτίες», ήδη από τις καλές εποχές, είτε γιατί στο παρασκήνιο υπάρχουν συνεννοήσεις για “συγκέντρωση” του κλάδου, χωρίς όμως, τη συμμετοχή όλων των “παικτών”.
Σε κάθε περίπτωση πάντως όλοι αναγνωρίζουν ότι ο κίνδυνος για καταστροφή του δεύτερου σε δύναμη εξαγωγικού κλάδου της Ελληνικής οικονομίας είναι υπαρκτός, καθώς το μεσοδιάστημα μέχρι να βρεθεί μόνιμη λύση φαντάζει αιώνας.
«Κάποιες τράπεζες συνεργάζονται και κάποιες όχι» ανέφερε στέλεχος του κλάδου, το οποίο έφερε ως παράδειγμα την περίπτωση της “Δίας Ιχθυοκαλλιέργειες” η οποία στις αρχές του περασμένου Καλοκαιριού ήθελε 8 εκατ. ευρώ για να σωθεί και είχε ψάρια αξίας 40 εκατ. ευρώ, ενώ σήμερα το ποσό που πρέπει να μπει στην εταιρεία για να μην πτωχεύσει είναι 50 εκατ. ευρώ!
Μόνιμη λύση πάντως στο θέμα θεωρείται ότι θα είναι θα είναι η μετοχοποίηση των χρεών των εταιρειών. Όμως παρά το γεγονός ότι στελέχη των εταιριών τονίζουν ότι είναι έτοιμοι να δεχτούν να γίνουν μειοψηφία «στο ίδιο τους το μαγαζί» ή και να βάλουν νέα κεφάλαια η όλη διαδικασία δεν προχωράει με βασική δικαιολογία όλων των εμπλεκομένων την ανυπαρξία κατάλληλου νομοθετικού πλαισίου, καθώς δεν έχει θεσμοθετηθεί ο τρόπος με τον οποίο εισηγμένες εταιρείες μετοχοποιούν τα χρέη τους.
Παράγοντες του υπουργείου Ανάπτυξης λένε ότι η περίπτωση των ιχθυοκαλλιεργειών ενδεχομένως αποτελεί crash test για το τι θα γίνει και σε άλλους υπερχρεωμένους κλάδους της ελληνικής οικονομίας.
Η Επίτροπος Αλιείας Μαρία Δαμανάκη της οποίας η θητεία στη Κομισιόν ολοκληρώνεται με τις ευρωεκλογές του Μαϊου έχει καταβάλει σημαντικές προσπάθειες και θεωρείται πετυχημένη και για τα ελληνικά συμφέροντα, ωστόσο ο κλάδος της ιχθυοκαλλιέργειας βουλιάζει…
Αξίζει εδώ να σημειώσουμε ότι ιχθυοκαλλιέργειες γενικά συνιστούν το δεύτερο σημαντικότερο εξαγωγικό αγροτικό προϊόν της χώρας (έπειτα από το λάδι) βάσει της πρόσφατης έκθεσης “McKinsey”, ενώ εντυπωσιακές είναι οι επιδόσεις του επιχειρηματικού αυτού τομέα στους αριθμητικούς δείκτες.
Τα νούμερα μιλούν από μόνα τους:
– η χώρα μας παράγει 123.000 τόνους (στοιχεία της KontaliAnalyse για το 2013) ψαριού ετησίως κατά πλειοψηφία τσιπούρα και λαβράκι, ποσό που αντιστοιχεί στο 50% περίπου της διεθνούς αγοράς
– κάθε βδομάδα εξάγονται περίπου 2.000 τόνοι φρέσκιας ελληνική τσιπούρας και λαβρακιού οδικώς και αεροπορικώς σε περισσότερες από 30 χώρες ανά τον κόσμο
– το 80% της παραγωγής αυτής εξάγεται στο εξωτερικό, με τα ετήσια έσοδα να ανέρχονται σε 400 εκατ. ευρώ, ενώ ο συνολικός τζίρος φτάνει τα 500 εκατ. ευρώ.
– στην ελληνική αγορά δραστηριοποιούνται περί τις 65 εταιρείες, με τις 4 σημαντικότερες από αυτές να έχουν το 70% του τζίρου
– ο κλάδος απασχολεί περίπου 10.000 εργαζομένους
Πρόκειται για ένα success story σύμφωνα με παράγοντα του υπουργείου Ανάπτυξης, το οποίο όμως απειλείται από την Τουρκία, που λόγω και της ισοτιμίας κυριαρχεί πλέον.
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ
“Διεθνή ύδατα”…στη Μύκονο “βλέπουν” οι Τούρκοι – Περίεργη δήλωση για την προσάραξη πλοίου
Τι έγινε στα Ίμια με την “αποβίβαση” και ποια ήταν η “μαύρη τρύπα” της ελληνικής πλευράς
ΙΜΙΑ: Ποιοι και γιατί τα “χάρισαν” στους ακροδεξιούς;
Σε κλίμα συγκίνησης η συνάντηση του Σαμαρά με οικογένειες ηρώων πεσόντων στα Ίμια (ΦΩΤΟ)
ΙΜΙΑ Ντοκουμέντο: Το σήμα του Α/ΓΕΝ προς τις μονάδες του Στόλου – Ώρα 2.04 31ης Ιανουαρίου
“Η νύχτα των Ιμίων όπως την έζησα” – Ένας αξιωματικός γράφει για τις ώρες της κρίσης
